«Οι συναγερμικοί, το πιο μορφωμένο τμήμα της κοινωνίας»

Είχαμε εκδήλωση κρουσμάτων αναρχο-συνδικαλισμού σε αυτήν τη χώρα; Είχαμε. Και ο υπογράφων τα επεσήμανε όταν εκδηλώθηκαν. Έχουμε τάξεις προνομιούχων εργαζομένων; Έχουμε. Και όχι λίγες φορές, τις κατονομάσαμε και ζητήσαμε από τις κυβερνήσεις να λάβουν μέτρα, ώστε το χάσμα εργαζομένων στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, τουλάχιστον, να συρρικνωθεί. Είχαμε περιπτώσεις, κατά τις οποίες εργαζόμενοι ελάμβαναν όσα ζητούσαν, μόνο με το να παίξουν πουρού έξω από τη Βουλή, κατά την ιστορική ρήση του Μιχάλη Παπαπέτρου; Είχαμε.

Αλλά εδώ χρειαζόταν η μαγκιά του Αβέρωφ Νεοφύτου και της παράταξής του, να υψώσουν φωνή και να εργαστούν, ώστε να εκλείψουν αυτά τα φαινόμενα, πολλά από τα οποία εδημιούργησε ο Δημοκρατικός Συναγερμός. Με μη υστερήσαντα τα υπόλοιπα κόμματα. Να υπενθυμίσουμε, στον κ. Νεοφύτου, τι είχε πει πρωτοκλασάτο στέλεχος του κόμματός του, την περίοδο που κυβερνούσε ο Γλαύκος Κληρίδης, όταν το ΑΚΕΛ κατηγορούσε τον Δημοκρατικό Συναγερμό, ότι έχει πλημμυρίσει τη Δημόσια Υπηρεσία με βολεμένους συναγερμικούς; «Δικαιωματικά ο ΔΗΣΥ αποτελεί την πλειοψηφία στη Δημόσια Υπηρεσία, επειδή οι ψηφοφόροι του αποτελούν το πιο μορφωμένο κομμάτι της κυπριακής κοινωνίας», είχε δηλώσει.

Συνεπώς, σήμερα, όταν ο Αβέρωφ Νεοφύτου ξεκινά να μυδραλιοβολεί όλους τους εργαζομένους, οι οποίοι, κατά την αντίληψή του, διεκδικούν παράλογα αιτήματα, προτού ξεκινήσει τις βολές πρέπει να οπλίζεται με το αναγκαίο πολιτικό θάρρος, και να απευθύνει ένα βροντώδες mea culpa, επειδή το κόμμα του ηγήθηκε κάθε προσπάθειας για τη μετατροπή της Δημόσιας Υπηρεσίας σε ένα υδροκέφαλο κράτος βολεμένων συναγερμικών. Επειδή συνηγόρησε και ενέκρινε παραχώρηση παχυλών μισθών και σκανδαλωδών δικαιωμάτων σε προνομιούχες τάξεις, και κανένα μέτρο δεν έλαβε υπέρ των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα. Δεν άρθρωσε ποτέ λόγο ο Αβέρωφ Νεοφύτου, για τη σκαιά παραβίαση στοιχειωδών δικαιωμάτων των εργαζομένων στις επιχειρήσεις. Δεν άρθρωσε ποτέ λόγο για τις μεσαιωνικές συνθήκες εργασίας και τους μισθούς πείνας στον ιδιωτικό τομέα.

Αλλά μαγκιά, σήμερα, δεν είναι να βάλλεις κατά εργαζομένων, οι οποίοι απαιτούν ελάχιστη επιστροφή κεκτημένων, τα οποία θυσιάστηκαν στον βωμό είτε της ανάκαμψης των δημοσιονομικών, είτε στην επιβίωση των επιχειρήσεων. Μαγκιά δεν είναι να μυδραλιοβολεί ο κ. Αβέρωφ τους νοσηλευτές, οι οποίοι ζητούν να τους αναγνωρισθεί το πτυχίο και να αμείβονται ως πτυχιούχοι πανεπιστημίων, και όχι ως μαθητές δημοτικού. Μαγκιά δεν είναι να χλευάζεται ο χαμηλόμισθος εποχικός εργάτης, προστάτης πολύτεκνης οικογένειας, ο οποίος είναι υποχρεωμένος να συντηρήσει οικογένεια με μισθό πείνας, επειδή ζητά από την Κυβέρνηση να αντιμετωπίσει το πρόβλημα επιβίωσής του. Άκουσε ο κ. Νεοφύτου τον εργάτη εκείνο, σκαρφαλωμένο στα κάγκελα της Βουλής, να φωνάζει σε βουλευτές και κυβερνώντες:

«Ήπιετε το γαίμα μας. Κανεί πιον». Τι έκανε ο ΔΗΣΥ για να δικαιωθεί εκείνος ο υπάλληλος; Μαγκιά, για τον κ. Αβέρωφ, δεν είναι να ανέχεται να ταλαιπωρούνται οι ασθενείς στα νοσοκομεία και να κινδυνεύει η υγεία τους, επειδή οι ομοϊδεάτες του Υπουργοί, ενώ διατυμπανίζουν πως λεφτά υπάρχουν, τσιγγουνεύονται να προσλάβουν νοσηλευτές και ιατρούς, και τους υποχρεώνουν να εργάζονται απίστευτες ώρες, προκειμένου να αντιμετωπίσουν το χάος, στο οποίο έχει βυθίσει τα κρατικά νοσηλευτήρια η τροϊκανή πολιτική της Κυβέρνησής του.

Μαγκιά δεν είναι για τον Πρόεδρο του ΔΗΣΥ να γνωρίζει πως, ενώ υπάρχουν κονδύλια, οι ιατρικές υπηρεσίες δεν προμηθεύουν σοβαρά πάσχοντες ασθενείς με τα φάρμακα θεραπείας τους. Μαγκιά για τον ΔΗΣΥ δεν είναι να τα βάζει με τους νοσηλευτές, τους λεωφορειούχους, τους οδηγούς ταξί, και κάθε εργαζόμενο που διεκδικεί μισθό επιβίωσης, όταν υπάρχουν άφαντα 14 χιλιάδες άτομα, που χρωστούν 122 εκ. ευρώ στον Φόρο Εισοδήματος και η Κυβέρνησή του δεν τους εντοπίζει.

Υπάρχουν πολλές σκανδαλώδεις ανισότητες, υπάρχει πολλή δυστυχία στην κοινωνία, υπάρχουν τεράστια σκάνδαλα και πλήρης κατάργηση του κοινωνικού κράτους, τα οποία ο ΔΗΣΥ και ο ηγέτης του όφειλαν να τρέξουν, να κτυπήσουν πόρτες Υπουργείων και να απαιτήσουν ανακούφιση πληγέντων και αποκατάσταση αδικιών. Και όχι να καταγγέλλουν εργαζομένους, επειδή ζητούν να τους επιστραφούν κάποια ψίχουλα, από τα πολλά που τους έκλεψε η Κυβέρνησή τους.

Αλλά ίσως η μαγκιά του ΔΗΣΥ θα αποδειχθεί μέσα στους προσεχείς μήνες, λίγο πριν από τις βουλευτικές εκλογές, όταν η Κυβέρνηση, χάριν της ενίσχυσης των κουκκιών του κόμματός της, ενδεχομένως να προβεί σε επιστροφές επιδομάτων κάποιων τάξεων. Ποια μαγκιά θα επιδείξει στην περίπτωση αυτή ο κ. Νεοφύτου; Θα βγει και θα πει αυτά που λέγει σήμερα, «προς Θεού, όχι να επιστρέψουμε στα παλιά»; Ή θα αρχίσει να χειροκροτεί την επιστροφή... στα παλιά, επαινώντας την Κυβέρνηση για «φιλολαϊκή» πολιτική και επιβεβαίωση της φιλοσοφίας της, ότι «οι άνθρωποι ευημερούν, όταν ευημερούν οι αριθμοί»;