Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας να ετοιμαστεί να βγάλει από τη ναφθαλίνη τη φουστανέλα, γιατί τα σημεία των καιρών, και οι δηλώσεις των Τούρκων ηγετών, θα τον θέσουν μπροστά σε εφιαλτικά διλήμματα: Είτε να υπογράψει τουρκική λύση, είτε να ενδυθεί τη φουστανέλα και να ενθυμηθεί παλιούς ηρωικούς καιρούς του ΔΗΣΥ, όταν ο Γλαύκος Κληρίδης εκλεγόταν Πρόεδρος της Δημοκρατίας, επιδεικνύοντας τους S300 να κτυπούν στην καρδιά της Άγκυρας.

Είτε όμως φορώντας το ίδιο κοστούμι των κοινών οραμάτων με τον Ακιντζί, είτε αφαιρώντας το και ενδυόμενος τη φουστανέλα των αρματωλών και κλεφτών του ΄21, ο Νίκος Αναστασιάδης στερείται πλέον ακόμη και των κατά συνθήκη, καλυτέρων, υπό τας περιστάσεις, αποφάσεων. Έχει αφενός αιχμαλωτισθεί από τις ίδιες τις δηλώσεις του και την πολιτική των ψευδαισθήσεων που ακολουθεί και, όμηρος ων αυτής της πολιτικής, θα οδεύσει προς αποδοχή της όποιας λύσης θα του προσφέρει η τουρκική «μεγαλοψυχία». Θα λάβει ψιχία και θα δώσει γην και ύδωρ.

Αφετέρου, και αφού η τουρκική πλευρά δεν του αφήσει καμία επιλογή αποδοχής της, κατά το ελάχιστον, αποδεκτής λύσης, τότε η μοναδική επιλογή που θα έχει στο καταστροφικό σταυροδρόμι, στο οποίο ο ίδιος εσύρθη, είναι να τα «σύρει ούλλα πούκουππα», να εισέλθει στο κλαμπ των ακραίων απορριπτικών, να αναμασήσει το γνωστό επιχείρημα «φταίει η τουρκική αδιαλλαξία» και, ντυμένος στα γαλανόλευκα, να κηρύξει ανένδοτο αγώνα κατά της τουρκικής κατοχής.

Ούτε όμως και σε αυτήν την περίπτωση θα σώσει τον κυπριακό Ελληνισμό. Η Τουρκία και ο Ακιντζί τον κρατούν δεμένο πισθάγκωνα, έχουν καταγράψει όλες τις δηλώσεις του, οι οποίες απο-ενοχοποιούν την Τουρκία και ηρωοποιούν τον Ακιντζί, θα του υπενθυμίσουν ότι αυτός μιλούσε για κοινά οράματα με τον κατοχικό ηγέτη, αυτός αφόριζε την ελληνοκυπριακή αντιπολίτευση ότι καταστρέφει τη διαδικασία και δεν θέλει λύση, και πάνω σε όλη την πολιτική που άσκησε, θα θεμελιώσει η Τουρκία την επίρριψη ευθυνών στην ελληνοκυπριακή πλευρά. Οπότε μια του ψεύτη (απόρριψη σχεδίου Ανάν), δυο του ψεύτη (απόρριψη της νέας λύσης), τρεις και την κακή του μέρα, για τον κυπριακό Ελληνισμό. Η αναγνώριση του ψευδοκράτους θα είναι γεγονός...

Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης εσύρθη αυτοβούλως σε παγίδα που του προετοίμασε η Τουρκία. Υπέκυψε στον πειρασμό της αυτοδικαίωσης και θέλησε να πάρει τη ρεβάνς από τον κυπριακό Ελληνισμό που απέρριψε τη νόθα λύση, η οποία, συνεργούσης και της στήριξης του ιδίου, μαγειρεύθηκε το 2004. Δεν κατανόησε έγκαιρα ο Νίκος Αναστασιάδης ότι η δική του προσωπική δικαίωση περνά μέσα από την καταστροφή της Κύπρου.

Τα πράγματα στις συνομιλίες δεν εξελίσσονται όπως ο Πρόεδρος ανέμενε. Ο Μουσταφά Ακιντζί δεν αποδεικνύεται ο ηγέτης που τον περιέβαλε με το φωτοστέφανο του μετριοπαθούς πολιτικού με την κυπρογενή πολιτική, ο οποίος θέλει κυπριακή λύση. Αποδεικνύεται όργανο της Άγκυρας. Και το πονηρό χαμόγελο του Νταβούτογλου «εμάγευσε» και τον Πρόεδρο και τον Άντρο Κυπριανού. Έκριναν, συν τοις άλλοις, ότι η Τουρκία βρίσκεται μέσα σε διεθνές εχθρικό περιβάλλον, ότι μαστίζεται από εσωτερικά προβλήματα και διενέξεις, και αυτό θα βοηθούσε μία από μέρους της πιο διαλλακτική πολιτική στο Κυπριακό. Αλλά η Τουρκία δεν βρίσκεται σε δυσχερή θέση.

Έχει καταστεί απαραίτητος και ζωτικός σύμμαχος της Ευρώπης στο θέμα του μεταναστευτικού. Λαμβάνει τρία δισ. για να βοηθήσει... στέλλοντας τους μετανάστες να πνιγούν, ή φορτώνοντάς τους στην καθημαγμένη Ελλάδα. Το ΝΑΤΟ αποτελεί ασπίδα και δόρυ της στην πολεμική της κατά της Ρωσίας. Την έχουν ανάγκη Αμερική, Ευρώπη. Πρόσφατα έχει υπογράψει συμφωνία με το Κατάρ, για τη δημιουργία εκεί στρατιωτικής βάσης. Επεκτείνεται παντού. Και στο εσωτερικό έχει εξαπολύσει σφαγή κατά των Κούρδων. Πάντοτε εξήγαγε τα εσωτερικά της προβλήματα εις βάρος γειτόνων της. Έχει εδώ ένα δεύτερο τουρκικό κράτος. Το οποίο, όπως δήλωσε ο Νταβούτογλου, θα αποβεί ο υπερασπιστής των συμφερόντων της Τουρκίας, στην περιοχή.

Οι αιθεροβάμονες εδώ μπορούν να κάμνουν όνειρα, θερινής ή χειμερινής νυκτός. Αλλά όταν ξυπνήσουν, είτε θα είναι αντιμέτωποι με μία τουρκική λύση, είτε θα δουν τον Νίκο Αναστασιάδη, ενδεδυμένο με φουστανέλα, να υψώνει το γιαταγάνι του...