Λύση που θα νομιμοποιεί την επικυριαρχία της Τουρκίας στην Κύπρο συνιστά θανάσιμο κίνδυνο για το Ισραήλ, την Ελλάδα και την Αίγυπτο.

 

Ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος, σε δηλώσεις του στο ΡΙΚ, ανέφερε ότι ο ενεργειακός διάλογος Ισραήλ-Τουρκίας δεν μπορεί να προχωρήσει, αν δεν επιλυθεί το Κυπριακό. «Άρα, υπάρχει ακόμη ένα κίνητρο για την Τουρκία», τόνισε. «Αν πραγματικά επιθυμεί να συμμετάσχει ή να εξεταστεί ως επιλογή, θα πρέπει να προχωρήσει σε επίλυση του Κυπριακού».

 

Διαφορετικά μας τα αναλύει, κατά την «προσωπική του εκτίμηση», ο βουλευτής του κυβερνώντος κόμματος Γιώργος Γεωργίου. «Χωρίς τη λύση του Κυπριακού, δεν θα μπορέσουμε να αξιοποιήσουμε τους υδρογονάνθρακες», τόνισε. Εν ολίγοις, χωρίς λύση, φυσικό αέριο... γιοκ.

 

Στην ουσία, ο Εκπρόσωπος της Κυβέρνησης μάς λέει ότι το ενεργειακό αποτελεί μοχλό πίεσης για την Τουρκία να λύσει το Κυπριακό. Ο δε βουλευτής του ΔΗΣΥ μας δηλώνει πως το ενεργειακό αποτελεί μοχλό πίεσης επί της δικής μας πλευράς να λύσει το Κυπριακό, διαφορετικά δεν θα μπορέσει να δει φυσικό αέριο μπροστά της.

 

Εντελώς διαφορετικές προσεγγίσεις, αλλά με μία κοινή κατάληξη. Την ανάγκη εξεύρεσης λύσης.

 

Αλλά μαγκιά δεν είναι να λύσεις το Κυπριακό. Μαγκιά είναι να το λύσεις σωστά, κατά τρόπο δίκαιο, όσο και να θεωρούν κάποιοι αδύνατη τη δίκαιη λύση, ώστε να καταστεί βιώσιμη και να μην ξαναζήσει ο λαός τις τραγωδίες που πέρασε. Διαφορετικά, εάν η λύση δεν είναι δίκαιη, δεν θα είναι και βιώσιμη. Θα καταρρεύσει στην πρώτη διαφορά. Και αυτήν τη φορά δεν θα έχουμε ούτε τον χρόνο, ούτε την ευκαιρία να επιβιώσουμε ως Ελληνισμός σε αυτήν τη γη.

 

Είχαμε τον χρόνο να επιβιώσουμε ως κράτος και ως λαός το 1963, μετά την τουρκική ανταρσία. Είχαμε τον χρόνο σύμμαχο και το 1974, όταν μέσα στα ερείπια που επεσώρευσε η τουρκική εισβολή, επιβιώσαμε ως κράτος και ως λαός. Είχαμε τρίτη ευκαιρία το 2004, να αποφύγουμε τη διάλυση του κράτους μας και να μην οδηγηθούμε σε μία θνησιγενή ρατσιστική λύση, και χάρις στην πολιτική ωριμότητα του λαού μας αδράξαμε την ευκαιρία και σωθήκαμε.

 

Τέταρτη ευκαιρία δεν θα έχουμε. Ο χρόνος δεν θα αποβεί σύμμαχός μας αυτήν τη φορά. Είτε λύουμε το εθνικό πρόβλημα κατά τρόπο δίκαιο, είτε χανόμαστε. Μέσες λύσεις και μέσες θεωρήσεις δεν υπάρχουν. Ούτε ψευδαισθήσεις επιτρέπονται, πως τάχατες εάν καταρρεύσει η λύση που θα δοθεί, το ελληνοκυπριακό συνιστών κράτος θα συνεχίσει να υπάρχει και να λειτουργεί ως κράτος. Θα διαλυθεί, και ο κυπριακός ελληνισμός θα καταστεί έρμαιο των θελήσεων της Τουρκίας, ή θα υποχρεωθεί να επιβιβαστεί σε βάρκες και να καταστεί μετανάστης, για να αποφύγει τη σφαγή.

 

Επανερχόμενοι στο θέμα του ενεργειακού διαλόγου και των τριμερών συμφωνιών, οι οποίες είναι απαραίτητες και συνιστούν στρατηγικά ερείσματα της Κυπριακής Δημοκρατίας, ας μη νομίζουμε ότι μπορούμε να εμπαίζουμε τους εταίρους μας, αλληθωρίζοντες. Δηλαδή, ενώ από τη μια πλευρά να συνάπτουμε διεθνείς συμφωνίες, με στόχο την ισχυροποίηση της Κυπριακής Δημοκρατίας και, από την άλλη, να πασχίζουμε να πετύχουμε συμφωνίες, οι οποίες αφενός θα διαλύουν την Κυπριακή Δημοκρατία και αφετέρου θα καθιστούν την Τουρκία νόμιμη επικυρίαρχο της Κύπρου.

 

Οι Ισραηλινοί δεν είναι αφελείς να αποδεχθούν όπως η Τουρκία καταστεί επικυρίαρχος στην Κύπρο. Είναι διορατικότατοι και βλέπουν μακριά. Δεν μπορεί να μην ανησυχούν και να μη βλέπουν πως με την πορεία των πραγμάτων στην Κύπρο και την κατάληξη της λύσης που διαπραγματευόμαστε, η Τουρκία, νόμιμα πλέον, θα καταστεί αφέντης στον Βορρά και επικυρίαρχος στον Νότο.

 

Θα καταστήσει την Κύπρο αβύθιστο αεροπλανοφόρο στην περιοχή, θα επεκτείνει την επιρροή της και απ' εδώ θα περικυκλώσει όλες τις χώρες. Το κράτος του Ισραήλ δεν θα αποδεχθεί έναν τέτοιο καταλυτικό ρόλο της Τουρκίας, ο οποίος θα καταστήσει ακόμη πιο δύσκολη την επιβίωσή του. Ούτε το Ισραήλ, ούτε η Ελλάδα, ούτε η Αίγυπτος είναι δυνατόν να δεχθούν την επέκταση της Τουρκίας και στην Κύπρο. Η απειλή πλέον θα είναι άμεση για τους λαούς τους.

 

Συνεπώς, ο Πρόεδρος Αναστασιάδης καλείται να κάνει τις σωστές επιλογές και να μην ακροβατεί μεταξύ ενίσχυσης της Κυπριακής Δημοκρατίας και αναζήτησης διζωνικής λύσης, η οποία θα καθιστά την Τουρκία κυρίαρχο όχι μόνο στην Κύπρο, αλλά σε ολόκληρη την περιοχή. Με αυτήν την τακτική κινδυνεύει να χάσει φίλους και να εγκλωβίσει την Κύπρο στην ομηρία της Τουρκίας. Η ενίσχυση του κυπριακού κράτους περνά μόνο μέσω της πρώτης επιλογής του. Η δεύτερη συνιστά θανάσιμο κίνδυνο...

 

ΕΝ ΟΛΙΓΟΙΣ

 

Συνεχίζουμε

 

Ευχαριστούμε τον Ανδρέα Τηλεμάχου και τον Ανδρέα Μορφίτη για τα καλά τους λόγια. Συνεχίζουμε και θα συνεχίσουμε την προσπάθειά μας για την, κατά το δυνατόν, ορθότερη ενημέρωση των πολιτών. Η συμπαράστασή τους μας ενισχύει.