1. Άμεση σύγκληση διεθνούς διάσκεψης για να μάθουν οι αμαθείς ποιες είναι οι θέσεις της Τουρκίας

2. Επιστροφή στην πολιτική, που ο Νίκος Αναστασιάδης δεσμεύτηκε στον λαό ότι θα ακολουθήσει

 

Κυβέρνηση, ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ κατήντησαν χαλασμένος δίσκος γραμμοφώνου. Σε όσους διαφωνούν με την πολιτική που ακολουθούν και τους υποδεικνύουν ότι οδηγούν την Κυπριακή Δημοκρατία σε διάλυση και τον κυπριακό Ελληνισμό σε θέση μειονότητας, απαντούν: «Πέστε μας εσείς τι θέλετε. Ποια εναλλακτική πολιτική προτείνετε. Δεν έχετε να αντιπροτείνετε τίποτε. Μόνο άρνηση και λαϊκισμό».

 

Ψεύδεται η εγχώρια Πολιτική Τρόικα. Διότι προτάσεις εναλλακτικής πορείας έχουν καταθέσει τα κόμματα της αντιπολίτευσης, αλλά αρνήθηκαν να τις μελετήσουν καν. Αλλά ούτε διατεθειμένοι είναι, οι τρεις καμπαλέρος, να καθίσουν και να αναζητήσουν τα στοιχεία εκείνα με τα οποία θα εμπλουτίσουν την πολιτική τους. Είναι έτοιμοι να προχωρήσουν στους απαραίτητους συμβιβασμούς, ώστε να υπάρξει κοινή γραμμή; Το αποκλείουμε. Τέτοια βούληση δεν υπάρχει από πλευράς των τριών σωματοφυλάκων.

 

Το προκλητικό έως σχιζοφρενικό, σε αυτήν την υπόθεση, είναι τούτο: Αυτοί που δεν έχουν πολιτική, απαιτούν πολιτική από αυτούς που έχουν! Γιατί ποία είναι η πολιτική των κυβερνώντων και των συνοδοιπόρων; Καμία. Απλώς αντιγράφουν την πολιτική 41 χρόνων, η οποία δοκιμάστηκε, απέτυχε να δώσει λύση και έπρεπε προ πολλού να είχε τοποθετηθεί στο μουσείο της ιστορίας.

 

Την περασμένη εβδομάδα, ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος προέβη στην ακόλουθη ορθότατη τοποθέτηση: «Για έναν αριθμό σημαντικών θεμάτων που συζητούνται στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, ο κ. Ακιντζί θα πρέπει να στηριχθεί από την Τουρκία μέσα από συγκεκριμένες ενέργειες, έτσι ώστε να μπορεί να προχωρήσει η διαδικασία. Δεν μπορεί κανείς να αμφισβητήσει, για παράδειγμα, το γεγονός ότι στο θέμα της ασφάλειας και των εγγυήσεων, στο θέμα του τουρκικού στρατού, σε άλλες πτυχές που συζητούνται στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, στην Τουρκία είναι που θα ληφθούν αποφάσεις».

 

Ωραία. Αυτό τους είπαμε και εμείς σε πρόσφατο άρθρο μας. Αλλά επεκταθήκαμε σε συγκεκριμένη πρόταση. Τους είπαμε ότι, εφόσον γίνεται καθολικά παραδεκτό ότι στα κρίσιμα και δύσκολα θέματα -εγγυήσεις, ασφάλεια, αποχώρηση του τουρκικού στρατού, εδαφικό- θα αποφασίσει η Τουρκία, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας να υποβάλει αίτημα για άμεση σύγκληση διεθνούς διάσκεψης με συμμετοχή της Κυπριακής Δημοκρατίας, της τουρκοκυπριακής κοινότητας, των τριών εγγυητριών δυνάμεων, και των μονίμων μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας.

Αφού ζητούν από την Τουρκία να δώσει έμπρακτα δείγματα των διαλλακτικών προθέσεών της, πού αλλού, εκτός της διεθνούς διάσκεψης, θα διαπιστώσουν τις τουρκικές προθέσεις; Να πάνε όλοι εκεί, και εφόσον η Τουρκία επιδείξει διαλλακτικότητα και υπάρξει συμφωνία επί των κρισίμων πτυχών, να επιστρέψει ο Πρόεδρος Αναστασιάδης στον διακοινοτικό διάλογο και εύκολη θα είναι πλέον η λύση των εσωτερικών πτυχών. Γιατί βάζουν το αμάξι μπροστά στο άλογο και αρκούνται σε έναν ατελείωτο κουνουσμά, όταν των κρίσιμων θεμάτων θα επιληφθεί η Τουρκία;

Ιδού μία πρόταση, από αυτές που ζητούν. Τη συζητούν ή την απορρίπτουν; Και αν την απορρίπτουν, γιατί;

 

Αλλά η Κυβέρνηση και οι συνοδοιπόροι της δεν θέλουν διεθνή διάσκεψη, επειδή εκεί θα τερματισθούν οι ψευδαισθήσεις τους και θα πληροφορηθούν, επιτέλους, ποια λύση θέλει η Τουρκία. Και προκειμένου να συνεχίσουν την πολιτική των ψευδαισθήσεων και να δικαιολογούν τη μη ύπαρξη πολιτικής, επιμένουν να συνεχίζουν τον κουνουσμά με τον Ακιντζί και τα επικοινωνιακά παιγνίδια.

 

Εμείς γνωρίζουμε τις τουρκικές επεκτατικές προθέσεις. Εσείς, όμως, κύριοι Αναστασιάδη, Νεοφύτου και Κυπριανού, αφού δεν αντιληφθήκατε ακόμη τι θέλει η Τουρκία, γιατί αρνείστε να πάτε εκεί, όπου θα θέσετε τον δάκτυλον εις τον τύπον των ύλων;

Θέλετε και άλλα στοιχεία εναλλακτικής πολιτικής;

 

Ιδού: Να επανέλθει ο Νίκος Αναστασιάδης στην πολιτική που υποσχέθηκε στον λαό και στη βάση της οποίας εξελέγη Πρόεδρος. Την υπενθυμίζουμε:

1. Ετοιμασία σχεδίου λύσης από το Εθνικό Συμβούλιο, το οποίο να κατατεθεί στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.

2. Το Κυπριακό να τοποθετηθεί στη βάση του προβλήματος εισβολής και κατοχής.

3. Να χαραχθεί πολιτική, η οποία να επιφέρει κόστος στην Τουρκία.

4. Να καταγγελθεί η παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων του κυπριακού λαού από την Τουρκία.

5. Να απορριφθούν οι συγκλίσεις Χριστόφια-Ταλάτ.

6. Να μη γίνει αποδεκτή επαναφορά του σχεδίου Ανάν ή παρόμοιου σχεδίου.

Ιδού η εναλλακτική πρότασή μας. Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα. Τολμάτε;