Στις 23 Νοεμβρίου 2013, είχα δημοσιεύσει στη «Σημερινή» πληροφορίες, διασταυρωμένες από ανώτατες πηγές του Υπουργείου Άμυνας, ότι η Ρωσία είχε ζητήσει από την κυπριακή Κυβέρνηση στρατιωτικές διευκολύνσεις, τόσο στα κυπριακά λιμάνια, όσο και στην αεροπορική βάση «Α. Παπανδρέου». Συγκεκριμένα, είχε ζητήσει, όπως στη βάση τής παραχωρηθεί χώρος επί ενοικίω, για στάθμευση πολεμικών αεροπλάνων της, τον οποίο θα διαχειριζόταν όπως η ίδια επιθυμεί. Το αίτημα της ρωσικής κυβέρνησης, άγνωστο πώς, έγινε γνωστό στην αμερικανική πλευρά, η οποία έσπευσε αμέσως να προειδοποιήσει την Κυβέρνηση, ότι δεν συμφωνεί με την ενοικίαση χώρου στην αεροπορική βάση, τον οποίο θα διαχειρίζεται η ρωσική κυβέρνηση. Όταν υπεδείχθη στους Αμερικανούς ότι η Ρωσία αποτελεί σταθερό συμπαραστάτη της Κύπρου στο Συμβούλιο Ασφαλείας και αιμοδότη της κυπριακής οικονομίας, η αμερικανική πλευρά ανταπάντησε με κατηγορηματικό τρόπο ότι: «ναι, αλλά η Κύπρος βρίσκεται στη σφαίρα επιρροής των Ηνωμένων Πολιτειών».

Τελικά, η Κυβέρνηση απάντησε στη ρωσική πλευρά ότι είναι έτοιμη να παραχωρήσει, όπως και σε άλλες χώρες, διευκολύνσεις, αλλά απέρριψε το αίτημα για ενοικίαση χώρου στην αεροπορική βάση. Το θέμα έκλεισε ώς εκεί. Η Κυβέρνηση, εγκλωβισμένη στις φιλοαμερικανικές αγκυλώσεις και φοβίες της, και στις παραδοσιακές ψευδαισθήσεις της, ότι οποιαδήποτε ικανοποίηση ρωσικού στρατιωτικού αιτήματος θα παρεμπόδιζε αμερικανικές παρεμβάσεις και πιέσεις προς την Άγκυρα για το Κυπριακό, δεν προχώρησε στην ικανοποίηση του ρωσικού αιτήματος.

Έχουν παρέλθει δύο χρόνια από αυτή την εξέλιξη που προαναφέραμε. Οι συσχετισμοί και τα δεδομένα στην περιοχή μας έχουν ανατραπεί άρδην.

1. Οι ρωσοτουρκικές σχέσεις έχουν πλήρως διαρραγεί εξαιτίας της κατάρριψης του ρωσικού αεροπλάνου από τουρκικά μαχητικά. Η Μόσχα πνέει μένεα κατά της Τουρκίας, επιβάλλει κυρώσεις και ο Πούτιν σχεδόν καθημερινά εξαπολύει λεκτικές βολές κατά της Τουρκίας και του Ερντογάν.

2. Η ενεργή στρατιωτική ανάμειξη της Ρωσίας στη συριακή διαμάχη, η αυξημένη στρατιωτική παρουσία της στην περιοχή και ο βομβαρδισμός από ρωσικά βομβαρδιστικά των θέσεων του λεγομένου Ισλαμικού Κράτους δημιουργούν νέες ισορροπίες στη γειτονιά μας.

3. Η Τουρκία, αποδεδειγμένα πλέον, ενεργεί ως συμμαχική χώρα προς το κίνημα των τζιχαντιστών. Προμηθεύεται παράνομα πετρέλαιο από τους τζιχαντιστές, εκπαιδεύει και χρηματοδοτεί τους τρομοκράτες και αποτελεί θύρα εισόδου «μαχητών» προς τη Συρία και το Ιράκ.

4. Οι Ηνωμένες Πολιτείες, το ΝΑΤΟ και κράτη της Ε.Ε. στηρίζουν την Τουρκία στη σύγκρουση με τη Ρωσία, κάνουν πως δεν βλέπουν την πάσης φύσεως βοήθεια που προσφέρει στο Ισλαμικό Κράτος και την ενισχύουν πολιτικά, οικονομικά και άλλως πως στις επιδρομικές ενέργειές της.

5. Έχει καταστεί ηλίου φαεινότερον, ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες, στις οποίες η Κυβέρνηση Αναστασιάδη έχει επενδύσει το μεγαλύτερο μέρος των ελπίδων της για άσκηση πίεσης επί της Τουρκίας για το Κυπριακό, δεν έχουν την παραμικρή βούληση να ασκήσουν τέτοιο ρόλο. Στην πραγματικότητα, ενίσχυση της Τουρκίας στην αδιάλλακτη πολιτική της στο Κυπριακό πρέπει να αναμένεται, και όχι άσκηση πίεσης για μεταβολή της τουρκικής διχοτομικής πολιτικής.

Στην Κύπρο, διάχυτο είναι το λαϊκό αίσθημα ότι πρέπει να υπάρξει μεγαλύτερη στροφή της εξωτερικής πολιτικής της Κυπριακής Δημοκρατίας προς τη Ρωσία και, μέσα στο πλαίσιο αυτής της στροφής, να παραχωρηθούν στρατιωτικές διευκολύνσεις στη βάση Α. Παπανδρέου.

Η Κυβέρνηση, παρά τις σεισμικές αλλαγές που συντελούνται στον γειτονικό μας χώρο, παραμένει καθηλωμένη και εγκλωβισμένη στις φιλοαμερικανικές αγκυλώσεις της, παρουσιάζεται ανίκανη να αξιοποιήσει, υπέρ της κυπριακής υπόθεσης, τη ρωσο-τουρκική σύγκρουση, συνεχίζει να επενδύει στην ανύπαρκτη βούληση του αμερικανικού παράγοντα και εξακολουθεί να πιστεύει πως η εξημέρωση του θηρίου και το καλόπιασμα της Τουρκίας θα συμβάλουν στην αλλαγή της διχοτομικής πολιτικής της Τουρκίας.

Εν μέσω τόσων κοσμογονικών αλλαγών, οι οποίες θα μπορούσαν, με τη χάραξη μίας ευφάνταστης εξωτερικής πολιτικής, να ενίσχυαν την κυπριακή υπόθεση, την ασφάλεια της Κυπριακής Δημοκρατίας και των προοπτικών του κυπριακού Ελληνισμού, η Κυβέρνηση Αναστασιάδη χάνει την ευκαιρία. Εξαιτίας των προπατορικών ιδεοληψιών της, των αγκυλώσεών της και των μονόπλευρων προσκολλήσεών της σε εκείνους ακριβώς, που κατέστρεψαν την Κύπρο και ετοιμάζονται να ολοκληρώσουν την τραγωδία της...