Ο αναξιόπιστος λόγος του Προέδρου, οι υπονομεύσεις των ανεξάρτητων θεσμών η δουλικότητα υπουργών και ο ρόλος χειροκροτητή του, Αβέρωφ Νεοφύτου

 

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν εδιδάχθη τίποτε από το φιάσκο και το τρωθέν κύρος της προεδρίας της Δημοκρατίας, από την απροκάλυπτη και σκαιά υπονόμευση του Γενικού Εισαγγελέα από τον ίδιο, σε μία απέλπιδα προσπάθεια, τότε, να διασώσει τον ευνοούμενό του Ρίκκο Ερωτοκρίτου. Ακατάλληλο, κατά το Ανώτατο Δικαστήριο, να ασκεί καθήκοντα Βοηθού Γενικού Εισαγγελέα. Και χειρίζεται τώρα την υπόθεση του Γενικού Ελεγκτή, κατά τον ίδιο τρόπο που χειρίστηκε την υπόθεση Ρίκκου. Στηρίζει τον Σωκράτη Χάσικο, κατά τον ίδιο τρόπο που στήριξε τον Ρίκκο Ερωτοκρίτου.

 

Εγράψαμε από τη στήλη αυτή, μόλις εκδηλώθηκε η πρωτοφανής και με άσχημους χαρακτηρισμούς επίθεση του Υπουργού Εσωτερικών, ότι ο Σωκράτης Χάσικος σε καμία περίπτωση δεν θα επιχειρούσε επίθεση εναντίον ενός καταξιωμένου και αδιάφθορου εκπροσώπου ανεξάρτητου θεσμού, εάν δεν είχε τις πλάτες, τις ευλογίες και την ενθάρρυνση του Προέδρου της Δημοκρατίας. Η πρωτοφανής και σχεδιασμένη επίθεση του Υπουργικού Συμβουλίου κατά του Γενικού Ελεγκτή μάς επιβεβαιώνει πλήρως.

 

Είναι ολοφάνερη, όπως είχαμε τονίσει, η προσπάθεια φθοράς του κύρους του Οδυσσέα Μιχαηλίδη, η φίμωσή του και ο εξαναγκασμός του είτε σε παραίτηση, είτε σε παρασιώπηση των σκανδάλων στα οποία είναι αναμεμειγμένη η Κυβέρνηση. Και φαίνεται ότι αυτά τα σκάνδαλα είναι τόσα πολλά, και ο Γενικός Ελεγκτής δεν διστάζει να τα καταγγείλει, ώστε πλέον από άτεγκτος γίνεται επικίνδυνος για την Κυβέρνηση. Η Κυβέρνηση Αναστασιάδη βρικολακιάζει πράξεις, οι οποίες ανάγονται σε παρελθούσες δεκαετίες. Σπίλωση, καταδίωξη, δολοφονία χαρακτήρων και τελικά εξουδετέρωση ανθρώπων μη αρεστών και αρνούμενων να συγκαλύψουν λάθη, παραλείψεις, σκάνδαλα και αυθαιρεσίες κυβερνώντων.

 

Η σκαιά επίθεση της Κυβέρνησης κατά του Γενικού Ελεγκτή έχει ευθαρσώς καταγγελθεί από τον Γενικό Εισαγγελέα -πρώτο παθόντα από τις αυθαιρεσίες και τις υπονομεύσεις του ανωτάτου άρχοντα- ως ενέργεια η οποία τείνει να προκαταλάβει το αποτέλεσμα της έρευνας που έχει ήδη αρχίσει, από τον Γενικό Εισαγγελέα. Και προσέξτε: Αποτελεί επανάληψη του ίδιου σχεδιασμού, ο οποίος χρησιμοποιήθηκε από τον Πρόεδρο Αναστασιάδη, προκειμένου να προστατευθεί ο Ρίκκος Ερωτοκρίτου, με αποτέλεσμα ο Κώστας Κληρίδης να προβεί στην ιστορική εκείνη αναφορά ότι «με υπόθαλψη του ανωτάτου άρχοντα, οι κατηγορούμενοι μεταβάλλονται σε κατηγόρους. Ντροπή».

 

Σε αυτή όλη την ιστορία, η οποία έχει ως στόχο το φάγωμα του ενοχλητικού και επικίνδυνου, για την Κυβέρνηση, Γενικού Ελεγκτή, καταδεικνύονται και αποδεικνύονται για πολλοστή φορά τρία τινά:

 

1. Ο αναξιόπιστος λόγος του Προέδρου Αναστασιάδη και η όλη αυθαιρεσία που τον διακρίνει. Το πρωί καλούσε τον Γενικό Ελεγκτή «να είναι άτεγκτος με όλους, ακόμη και με εμένα», και το απόγευμα επέτρεπε ή ενεθάρρυνε τον Υπουργό του να ξεκινήσει επίθεση κατά του Οδυσσέα Μιχαηλίδη! Ποιος μπορεί να εμπιστευθεί τέτοιο Πρόεδρο, όταν μιλά, όταν δεσμεύεται, όταν υπόσχεται και όταν αναφέρεται στο εθνικό θέμα; Αυτός ο Πρόεδρος ήλθε σε σύγκρουση με όλους τους εκπροσώπους ανεξάρτητων θεσμών, τους οποίους ο ίδιος διόρισε! Με τον Γενικό Εισαγγελέα, με τη Διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας, με τον Γενικό Ελεγκτή, με τον Αρχηγό Αστυνομίας, τον οποίο εκπαραθύρωσε μέσα σε μία νύκτα. Διερωτάται ένας: Ποια συμφέρονται διακυβεύονται, ώστε ο Πρόεδρος να επιδιώκει την εξαφάνιση όλων εκείνων που διόρισε; Τι θέλει να προστατεύσει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, με την υπονόμευση των ανεξάρτητων αξιωματούχων; Τι φοβάται; Και ποιος πρέπει να φύγει; Αυτοί που υπονομεύει και επιδιώκει την εκπαραθύρωσή τους ή αυτός, ο οποίος αντί να προστατεύει και να διαφυλάσσει, ως ανώτατος άρχοντας, τους ανεξάρτητους θεσμούς, ουσιαστικά τούς καταλύει;

 

2. Το Υπουργικό Συμβούλιο άραγε έχει λερωμένη τη φωλιά του; Ή οι Υπουργοί, αντί να στέκονται με αξιοπρέπεια έναντι του Προέδρου και να του υποδεικνύουν το λανθασμένο των ενεργειών του, ώστε να τον βελτιώσουν, συναινούν δουλικά σε ανακοινώσεις και δηλώσεις, οι οποίες, στην τελική ευθεία, διαλύουν το κράτος και το εκθέτουν ενώπιον των πολιτών, ως αναρχούμενο και ως εκφεύγον πλέον από τις ορθόδοξες δημοκρατικές λειτουργίες;

 

3. Τι λέγει επί όλων αυτών ο Πρόεδρος του ΔΗΣΥ; Έχει λόγο ο Αβέρωφ Νεοφύτου; Διαθέτει τόλμη να τον εκφέρει; Μπορεί να διορθώσει τον Πρόεδρο και τα κακώς έχοντα; Ή απλώς έχει μετατραπεί σε χειροκροτητή των ακραίων ενεργειών και των καταφανέστατων αυθαιρεσιών της Κυβέρνησης; Ο ρόλος του εξαντλείται ακόμη και στις πιο απροκάλυπτες πράξεις της Κυβέρνησης, στα ναι μεν, αλλά; Δεν βλέπει ότι η Κυβέρνηση έχει καταστεί κυβέρνηση σκανδάλων, άλλων αποδεικνυομένων καθημερινά, και άλλων κρατουμένων, μέχρι στιγμής, στα κρυφά; Πόσες ερευνητικές επιτροπές θα συσταθούν, εάν και όταν λήξει η θητεία της Κυβέρνησής του, για να εξετάσουν σκάνδαλα της παρούσης διακυβέρνησης;