Μετά βαΐων και κλάδων, δεκτός στην Ε.Ε. ο Ερντογάν. Όμηρος της Τουρκίας η Ευρώπη στο μεταναστευτικό.

 

Μετά βαΐων και κλάδων και μετά πολλών γενναιόδωρων προσφορών της Ευρωπαϊκής Ένωσης γίνεται δεκτός στις Βρυξέλλες, από τους Ευρωπαίους αξιωματούχους, ο ηγέτης της κατοχικής χώρας, η οποία κατακρατεί διά της βίας των όπλων ευρωπαϊκό έδαφος.

 

Πρώτο: Ο Γερμανός Υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε δήλωσε: «Η Ευρώπη θα ενεργήσει γρήγορα στο μεταναστευτικό, πάνω απ' όλα με την Τουρκία». Η Τουρκία, και πάλιν υπεράνω όλων, και πάλιν στρατηγικός εταίρος της Ευρώπης.

 

Δεύτερο: Σύμφωνα με δημοσίευμα γερμανικής εφημερίδας, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και η Τουρκία κατέληξαν σε συμφωνία για ένα κοινό σχέδιο δράσης, με στόχο την ανακοπή του κύματος μεταναστών που κατευθύνονται στην Ευρώπη.

 

Τρίτο: Ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Ντόναλντ Τουσκ, σε κοινή διάσκεψη Τύπου με τον Ταγίπ Ερντογάν, πλέκει ύμνους για την Τουρκία, τονίζει ότι η Ε.Ε. δεν μπορεί να αντιμετωπίσει το μεταναστευτικό πρόβλημα χωρίς τη βοήθεια της Τουρκίας, και συνοδοιπορεί με την Άγκυρα στο θέμα καταδίκης των ρωσικών βομβαρδισμών στη Συρία, και στην αξίωση για πτώση του καθεστώτος Άσαντ. Δεν αρθρώνει λόγο για τους βάρβαρους βομβαρδισμούς της τουρκικής αεροπορίας κατά των Κούρδων.

 

Τέταρτο: Ο Πρόεδρος της Κομισιόν Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, υποδεχόμενος τον Ερντογάν, δηλώνει ότι θα προτείνει τη θέσπιση μίας ατζέντας Τουρκίας-Ε.Ε. για το μεταναστευτικό και τάχθηκε υπέρ της συμπερίληψης της Τουρκίας «στις ασφαλείς χώρες». Όχι στις κατοχικές χώρες, αλλά στις «ασφαλείς». «Είμαι πεπεισμένος για τη νέα σχέση εμπιστοσύνης με την Τουρκία», δηλώνει. Και προσέξτε: Ο κ. Γιούνκερ χαρακτηρίζεται ως ο φιλέλλην της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μπορείτε να φανταστείτε τι θα λέγουν και τι θα πράττουν οι μη φιλέλληνες και οι φιλότουρκοι...

 

Συμπέρασμα: Η Τουρκία κρατά όμηρο την Ευρώπη στο μεταναστευτικό. Και μπορείτε να προβληματιστείτε, ψύχραιμα και σοβαρά, πόσο μπορεί η Ε.Ε. να πιέσει στο Κυπριακό -όπως μας λέγει η Κυβέρνησή μας- όταν πλέον η Τουρκία είναι εκείνη που μπορεί να πιέσει την Ευρώπη.

 

Αλλά η ιστορία έχει συνέχεια. Σύμφωνα με δημοσίευμα του «Φιλελευθέρου», ο Ταγίπ Ερντογάν, στις συνομιλίες που έχει με τους Ευρωπαίους αξιωματούχους, ζητά ανταλλάγματα για τη στήριξη της Ε.Ε. στο μεταναστευτικό. Και μεταξύ άλλων αξιώνει να ανοίξουν τα κεφάλαια που κρατά κλειστά η κυπριακή κυβέρνηση, ενώ προτρέπει τους Ευρωπαίους αξιωματούχους να απευθυνθούν προς την ελληνοκυπριακή πλευρά, για να δείξει καλή διάθεση για λύση του Κυπριακού!

 

Τα πράγματα πλέον γίνονται τραγικά.

Πρώτο: Ενώ η Κυβέρνηση απευθύνεται προς την Ε.Ε. και της ζητά να πιέσει την Τουρκία, είναι έκδηλο πως δεν κάνει σωστές εκτιμήσεις για το όλο πλέγμα των σχέσεων Τουρκίας-Ε.Ε. Σε μία περίοδο κατά την οποία η Ευρώπη στηρίζει τις ελπίδες και την πολιτική της στην Τουρκία για να λύσει το μεταναστευτικό, δεν υπάρχουν προοπτικές για άσκηση πίεσης επί της Τουρκίας.

 

Δεύτερο: Όπως συνήθως πράττει η τουρκική διπλωματία, κάθε φορά που η Τουρκία καλείται να δώσει κάτι προς τους δυτικούς συμμάχους της, απαιτεί πολλαπλάσια ανταλλάγματα. Και στα ανταλλάγματα προτάσσει πάντοτε και το Κυπριακό. Έτσι ο Ερντογάν, προκειμένου να συναινέσει σε συμφωνία για το μεταναστευτικό, ζητεί να ξεπαγώσουν τα κρίσιμα κεφάλαια στην ενταξιακή πορεία της, τα οποία κρατά κλειστά η Κυπριακή Δημοκρατία. Και στις πιθανές παραινέσεις ήπιας μορφής, να βοηθήσει στη λύση του Κυπριακού, απαντά «απευθυνθείτε στους Ελληνοκυπρίους, αυτοί δεν έχουν τη βούληση να λύσουν το πρόβλημα».

 

Τελικά, ούτε οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι σε θέση να ασκήσουν πίεση επί της Τουρκίας, μετά τη συμφωνία για συμμετοχή της Τουρκίας στον πόλεμο κατά των τζιχαντιστών (ποία ανταλλάγματα εξασφάλισε στο Κυπριακό η Άγκυρα, έναντι αυτής της συμφωνίας;), ούτε η Ευρωπαϊκή Ένωση μπορεί να το πράξει, εφόσον είναι υποχρεωμένη να αντιμετωπίσει το μεταναστευτικό βασιζόμενη στη βοήθεια της Τουρκίας. Μηδέν εις το πηλίκον, συνεπώς, η προσπάθεια της Κυβέρνησης να εξασφαλίσει πιέσεις επί της Τουρκίας. Και όχι μόνο μηδέν εις το πηλίκον, αλλά αυτές οι συμφωνίες και ο αναβαθμισμένος ρόλος της Τουρκίας θα επικεντρώσουν τις πιέσεις επί της Κύπρου.

 

Συμπέρασμα: Όλοι οι σχεδιασμοί της Κυβέρνησης είναι πρόχειροι και ερασιτεχνικοί. Η Τουρκία δεν πιέζεται. Πιέζει. Η Κύπρος και το εθνικό της θέμα θα υποστούν το βάρος των πιέσεων, και θα καταβάλουν το κόστος της νέας αναβάθμισης της Τουρκίας και το κόστος της λανθασμένης πολιτικής της Κυβέρνησης...