Ο Πρόεδρος είναι υπόλογος και όχι κατήγορος
Άλλη στρατηγική δεσμεύθηκε να ακολουθήσει στο Κυπριακό και εντελώς διαφορετική ακολουθεί σήμερα.
Αντί να ισχυρίζεται ο Πρόεδρος Αναστασιάδης ότι δεν άκουσε καμία στρατηγική από την πλευρά των κομμάτων της αντιπολίτευσης, οφείλει να εξηγήσει στον λαό την αντιφατικότητα μεταξύ εκείνης της στρατηγικής που δεσμεύθηκε ενώπιον του λαού ότι θα ακολουθήσει και της εντελώς διαφορετικής που ακολουθεί σήμερα. Να εξηγήσει γιατί εγκατέλειψε μία ορθή στρατηγική και ακολούθησε μιαν άλλη, η οποία παραπέμπει σε διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και σε υποβάθμιση του κυπριακού Ελληνισμού σε μειονότητα.
Ποια στρατηγική δεσμεύθηκε να ακολουθήσει ο Πρόεδρος Αναστασιάδης, προεκλογικά;
*Δεσμεύθηκε να επεξεργαστεί μαζί με τα άλλα κόμματα στο Εθνικό Συμβούλιο και να ετοιμάσει, «κατά συλλογικό τρόπο», ένα συνολικό πλαίσιο προτάσεων για λύση λειτουργική και βιώσιμη, που να απαλλάσσει την Κύπρο από την τουρκική κατοχή και τον εποικισμό. Γιατί δεν το έπραξε;
*Δεσμεύθηκε ότι θα ακολουθήσει στρατηγική η οποία θα βασίζεται στο γεγονός ότι το Κυπριακό είναι πρόβλημα ξένης εισβολής, συνεχιζόμενης κατοχής και παραβίασης του ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Γιατί το κατέστησε δικοινοτικό και γιατί σιωπά ενώπιον των συνεχιζόμενων παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων; Γιατί αναβάθμισε τον ηγέτη ενός παράνομου εκτρώματος, σε επίπεδο νόμιμου ηγέτη;
*Δεσμεύθηκε να ακολουθήσει διεκδικητική πολιτική που θα αύξανε το κόστος για την Τουρκία. Σήμερα ακολουθεί πολιτική που αποενοχοποιεί την Τουρκία.
*Δεσμεύθηκε να απορρίψει τις συγκλίσεις Χριστόφια-Ταλάτ. Και σήμερα τις έχει αποδεχθεί όλες.
*Δεσμεύθηκε να ζητήσει κατάργηση των Βρετανικών Βάσεων, και προχθές είδε τον Πρωθυπουργό της Βρετανίας και δεν ετόλμησε να θέσει θέμα Βάσεων.
Όλα αυτά, και πολλά άλλα, στα οποία δεσμεύθηκε να βασίσει τη στρατηγική του, όχι μόνο δεν τα εφάρμοσε, αλλά αντίθετα ακολούθησε εντελώς διαφορετική στρατηγική.
Οφείλει, συνεπώς, πρώτα ο ίδιος να δώσει εξηγήσεις για την αντιφατικότητα της στρατηγικής του και γιατί τη στρατηγική που ευαγγελίστηκε την έχει διαστρεβλώσει, την παραβιάζει και ακολουθεί μιαν εντελώς διαφορετική απ' αυτήν. Και αφού εξηγήσει, τότε νομιμοποιείται να ζητά από τους άλλους τη στρατηγική που εισηγούνται.
Εμείς γνωρίζουμε ότι και το ΔΗΚΟ, και η ΕΔΕΚ και η Συμμαχία Πολιτών, και το Κίνημα Οικολόγων, σε συνεδρίες του Εθνικού Συμβουλίου, αλλά και σε έγγραφα που επέδωσαν, υποβάλλουν συγκεκριμένες προτάσεις.
Στις 14 Σεπτεμβρίου, ο Πρόεδρος των Οικολόγων Γιώργος Περδίκης απέστειλε επιστολή στον Πρόεδρο Αναστασιάδη, σε απάντηση του ισχυρισμού του τελευταίου ότι δεν έχει ακούσει πρόταση για εναλλακτική στρατηγική στο Κυπριακό, αποστέλλοντάς του και την πολυσέλιδη πρόταση του Κινήματος για νέα στρατηγική, την οποία είχε καταθέσει στη συνεδρία του Εθνικού Συμβουλίου, στις 18-19 Φεβρουαρίου. Του υπενθυμίζει ότι το Κίνημα έχει ζητήσει κατ' ιδίαν συνάντηση μαζί του, προκειμένου να του επανυποβάλει τις θέσεις του. Ο Πρόεδρος δεν έδωσε καμία απάντηση.
«Τελικά επιβεβαιώνεται και σε αυτήν την περίπτωση η αρχή ότι «για να ακούσει κάποιος πρέπει να θέλει να ακούσει», τονίζει ο Γ. Περδίκης.
Όμως ο Πρόεδρος των Οικολόγων καταγγέλλει αλαζονική στάση πανσοφίας από τους συνεργάτες του Προέδρου Αναστασιάδη. Του είπαν ότι «ο κυπριακός λαός εξέλεξε τον Νίκο Αναστασιάδη για να κυβερνήσει και αυτός και μόνο αυτός έχει την αρμοδιότητα του Κυπριακού».
Προσέξτε: Στο καλάθι των αχρήστων το προεκλογικό σύνθημα του Νίκου Αναστασιάδη «ενώνουμε δυνάμεις». Στο καλάθι των αχρήστων και η εύηχη διακήρυξη του πως «οι ώμοι του ενός δεν μπορούν να βαστάξουν το βάρος των αποφάσεων και των ευθυνών». Στο καλάθι των αχρήστων και η άλλη διακήρυξή του, «η σοφία του ενός δεν μπορεί να αντικαταστήσει τη σοφία των πολλών».
Αλλά εδώ, πέραν της αλαζονείας των συνεργατών του Προέδρου, προκύπτει και κάτι άλλο, το οποίο ο κ. Περδίκης όφειλε να επισημάνει στους αλαζόνες συνεργάτες του Προέδρου. Έπρεπε να πάει στο Προεδρικό έχοντας στο χέρι το προεκλογικό πρόγραμμα που ο Νίκος Αναστασιάδης συνομολόγησε με τον Μάριο Καρογιάν, να το αφήσει στο γραφείο των συνεργατών του Προέδρου και να τους πει: «Ο λαός εξέλεξε τον Νίκο Αναστασιάδη να διαχειριστεί το εθνικό θέμα, στη βάση αυτού του προγράμματος. Αυτό το πρόγραμμα, όμως, έχει εγκαταλειφθεί και επελέγη η αντίθετη πορεία. Πώς νομιμοποιείται ο Πρόεδρος να καταπατά τη δική του στρατηγική στη βάση της οποίας εξελέγη από τον λαό;».
Αυτά, και άλλα πολλά, δεν θέτουν τον Πρόεδρο Αναστασιάδη σε θέση να απαιτεί στρατηγικές από τους άλλους. Τον τοποθετούν στο εδώλιο της συνείδησης. Άλλη στρατηγική υποσχέθηκε στον λαό, στη βάση άλλης στρατηγικής έλαβε την ψήφο του λαού, και άλλη, εντελώς διαφορετική στρατηγική, ακολουθεί. Είναι υπόλογος και όχι κατήγορος...
