Ξεθωριάζει, πλέον, το "κοινό όραμα" Αναστασιάδη-Ακιντζί. Μετατρέπεται σε εφιάλτη. Ξεθωριάζει και το φωτοστέφανο του "μετριοπαθούς, προοδευτικού ηγέτη", με το οποίο περιέβαλαν τον Τουρκοκύπριο ηγέτη οι κυβερνώντες και τα δύο μεγάλα κόμματα. Και γίνεται μπούμερανγκ. Ξεθωριάζει και το "μομέντουμ". Και το "παράθυρο ευκαιρίας" κλείνει και ανοίγει ορθάνοικτη θύρα, μέσα από την οποία η Τουρκία θα περάσει όλες τις διεκδικήσεις της.

Ξεθωριάζει και η προπαγάνδα πως η Τουρκία κατανοεί τώρα τα οφέλη που θα της προκύψουν από τη λύση. Και αποδεικνύεται ότι η Άγκυρα δεν έχει κάνει βήμα πίσω από τα επιδρομικά σχέδιά της.

Ξεστρατίζουν και τα άστρα του κ. Έιντε. Αντί να συναντηθούν, τραβά το καθένα τον δρόμο του. Τα συναπαντήματα των δύο ηγετών και τα επικοινωνιακά τους παιγνίδια εξελίσσονται σε τραγικές πραγματικότητες.

Φωτογραφίζουν δύο νόμιμους Προέδρους και δύο νόμιμα κράτη. Και οι πανηγυρισμοί για την εικονική αποχώρηση του «Μπαρμπαρός» αναδεικνύουν το αντίδωρο: να μην προχωρήσει η Κυβέρνηση σε καμία έρευνα και γεώτρηση στην κυπριακή ΑΟΖ.

Ξεθωριάζουν όλα και η Κυβέρνηση, οι ηγεσίες ΔΗΣΥ-ΑΚΕΛ, παραδίδονται γυμνοί στην κρίση του λαού. Γυμνοί σε γνώση της Ιστορίας, γυμνοί σε πολιτική διορατικότητα, ανεπίδεκτοι μαθήσεως για το ποια είναι η Τουρκία και ποια τα διαχρονικά σχέδιά της κατά της Κύπρου. Θλιβεροί ουραγοί μίας απολιθωμένης πολιτικής 41 χρόνων, η οποία αντί να ωθήσει το Κυπριακό προς τη λύση, το έσπρωξε στη μονιμοποίηση και νομιμοποίηση των τετελεσμένων της εισβολής-κατοχής. Τραγικοί αποδέκτες τουρκικών θέσεων και "πραγματικοτήτων επί του εδάφους".

Αδίστακτοι διαστρεβλωτές των ιστορικών γεγονότων. Μετονόμασαν τους σφετεριστές σε "χρήστες", αναγνώρισαν στους εποίκους δικαιώματα να παζαρεύουν τις περιουσίες που κατέλαβαν με τη δύναμη των όπλων, με τους νόμιμους ιδιοκτήτες, τους οποίους διά πυρός και σιδήρου εξεδίωξαν από τις περιουσίες τους. Διαστρεβλωτές της ιστορίας, αφού το τουρκικό πραξικόπημα του Δεκεμβρίου 1963 το αποδίδουν στις "εθνικιστικές σοβινιστικές ομάδες και στις δύο πλευρές".

Αποδίδουν ίση ευθύνη στην Ελλάδα και στην Τουρκία για την τραγωδία της Κύπρου. Περιφερόμενοι αιθεροβάμονες, προσπαθούν να πείσουν ότι η διζωνική ομοσπονδία μπορεί να "παντρευτεί" με τις ευρωπαϊκές αρχές και να συμβαδίσει με την εφαρμογή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Επικίνδυνοι ρομαντικοί στις πολιτικές αντιλήψεις, και επαγγελματίες προπαγανδιστές της ψεύτικης εικόνας ότι με τη λύση θα επέλθει έκρηξη στην οικονομία.

Αναγνώρισαν εμπράκτως τη νομιμότητα του κατοχικού ηγέτη, αποδεχόμενοι να συνευρίσκεται και να συζητά με ξένους ηγέτες στο "προεδρικό" του.

Δεχόμενοι να του στρώνουν τα Ηνωμένα Έθνη κόκκινα χαλιά και να του αποδίδουν τιμές στρατιωτικά αποσπάσματα. Δεν διστάζουν να καταφεύγουν σε ψευδολογίες, για να πείσουν τον λαό ότι αυτήν τη φορά η λύση είναι εφικτή, ότι σημειώνεται σημαντική πρόοδος στις συνομιλίες και πως το να παρουσιάζει το κρατικό θέατρο στα κατεχόμενα και στα συλημένα αρχαία θέατρά μας, έργα του ελληνικού πολιτισμού, αυτό δεν αποτελεί ιεροσυλία και αναγνώριση των κατοχικών Αρχών, αλλά πολιτισμική επαναπροσέγγιση.

Παίζουν με τον πόθο επιστροφής των Αμμοχωστιανών, κοροϊδεύουν τους Καρπασίτες με σχέδια επανεγκατάστασης, κόβουν τους ομφάλιους λώρους με την Ελλάδα, προάγουν έναν νοθευμένο "κυπριωτισμό" (φράση του Αλέξη Τσίπρα) και στο βάθος διαπραγματεύονται τη διάλυση του μοναδικού όπλου που απέμεινε στον κυπριακό Ελληνισμό: του κράτους του.

Τα ψέματα, έχουν κοντά ποδάρια. Οι παραπλανήσεις δεν διαρκούν επί πολύ. Οι διαστρεβλώσεις καταρρίπτονται ως χάρτινοι πύργοι. Και η αλήθεια πάντα προβάλλει για να αποστομώσει όσους τη χλευάζουν. Τα ντοκουμέντα, τα έγγραφα, οι δηλώσεις Ακιντζί και Τούρκων ηγετών αποδεικνύουν ότι: Καμία πρόοδος δεν έχει προκύψει στον ψευδεπίγραφο διάλογο. Ότι οι τουρκικές θέσεις παραμένουν αναλλοίωτες, όπως τις διέγραψαν οι Ντενκτάς-Ετζεβίτ.

Το "παράθυρο ευκαιρίας" έκλεισε. Ανοίγει η πύλη μίας τουρκικής λύσης, ή επανερχόμαστε στα επικίνδυνα αδιέξοδα. Είτε το ένα προκύψει είτε το άλλο, οι συνέπειες θα είναι καταστροφικές για τον κυπριακό Ελληνισμό.

Στ' αλήθεια, οι πρωταίτιοι αυτής της βάναυσης παραπλάνησης του λαού, χρεωμένοι με την πλήρη έλλειψη πολιτικής διορατικότητας και πλήρη άγνοια της πραγματικότητας, έχουν σκεφθεί την κατάθεση της παραίτησής τους από τα κρατικά και κομματικά αξιώματα;