Πυξίδα της πολιτικής Αναστασιάδη, η φιλοσοφία ΑΚΕΛ

Ο Άντρος Κυπριανού εμολόησε το κόζιν, κατά το κοινώς λεγόμενο. Δήλωσε προχθές, ότι η πρόοδος που υπήρξε στις διαπραγματεύσεις για το Κυπριακό οφείλεται στο γεγονός ότι αξιοποιήθηκαν οι συγκλίσεις Χριστόφια - Ταλάτ.

Και βεβαίως, πρόοδος δεν υπήρξε. Απλώς, τόσο το ΑΚΕΛ όσο και οι κυβερνώντες εμπαίζουν τον λαό για να διατηρούν αλώβητες τις ψευδαισθήσεις που καλλιεργούν, όσον αφορά τη δικαίωση, δήθεν, της δικής τους γραμμής. Ας πουν έστω και μία πρόοδο στις συνομιλίες που επετεύχθη. Πέραν κάποιων γενικών και αόριστων αρχών, οι οποίες ανατρέπονται από την τουρκική πλευρά στο τραπέζι των συνομιλιών, καμία ουσιαστική πρόοδος δεν έχει επιτευχθεί. Ας διαβάσει ο Γ.Γ. του ΑΚΕΛ την ομιλία που έκαμε ο διαπραγματευτής Ανδρέας Μαυρογιάννης στο Πανεπιστήμιο Φρέντερικ και θα ενημερωθεί καταλλήλως. «Σηκώνεται η τρίχα σου» από αυτά που ακούεις στις διαπραγματεύσεις, είπε.

Παραπλανούν, συνεπώς, και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και ο Γ.Γ. του ΑΚΕΛ, όταν μιλούν για πρόοδο. Και είναι πλέον θέμα χρόνου να αποκαλυφθούν οι ψευδαισθήσεις τους.
Τώρα, όσον αφορά τα περί συγκλίσεων Χριστόφια - Ταλάτ, αποδεικνύεται για άλλη μία φορά η αναξιοπιστία του λόγου και της πολιτικής του Προέδρου. Έσχιζε τα ιμάτιά του ο Νίκος Αναστασιάδης και ο ΔΗΣΥ, κατά των συγκλίσεων αυτών. Στο προεκλογικό πρόγραμμά του με τον Μάριο Καρογιάν, δεσμεύετο ότι θα εγκατέλειπε τις συγκλίσεις. Και τώρα, ο Άντρος Κυπριανού αποκαλύπτει, ότι όχι μόνο οι συγκλίσεις δεν εγκαταλείφθηκαν, αλλά αποτελούν την πυξίδα της τακτικής που ακολουθεί ο Πρόεδρος στις συνομιλίες.

Είπαμε, σε πρόσφατο άρθρο μας, ότι η πολιτική Αναστασιάδη είναι πολιτική ΑΚΕΛ. Επιβεβαιώνεται πλήρως τώρα, με την ομολογία Άντρου Κυπριανού. Όχι, βεβαίως, πως διαχρονικά η πολιτική και η φιλοσοφία των δύο μεγάλων κομμάτων παρουσίαζε οποιεσδήποτε ουσιώδεις διαφορές, αλλά τώρα επιβεβαιώνεται πανηγυρικά πλήρως. Η διαφορά βρίσκεται μόνο στη συμπεριφορά των δύο κομμάτων. Ο μεν ΔΗΣΥ πολιτεύεται καιροσκοπικά, κάθε φορά που το ΑΚΕΛ κυβερνά και ενδύεται φουστανέλα, προκειμένου να ασκήσει κριτική σε μία πολιτική την οποία ασπάζεται πλήρως, επειδή αυτό υπαγορεύουν οι κομματικές σκοπιμότητές του και οι σχεδιασμοί κατάληψης της εξουσίας. Το ΑΚΕΛ, αντίθετα, είναι ειλικρινές στη στήριξή του προς αυτή την πολιτική, όταν κυβερνά ο ΔΗΣΥ.

Σε κρίσιμες και καθοριστικές στιγμές, τα δύο κόμματα βρέθηκαν στο ίδιο μετερίζι. Συμπορεύθηκαν στην επιβολή επί του Μακαρίου, της διζωνικής λύσης. Συμπορεύθηκαν στην άσκηση πίεσης επί του Σπύρου Κυπριανού, και συνεργάστηκαν στη Βουλή για έκδοση ψηφίσματος, στο οποίο τον καλούσαν να αποδεχθεί το σχέδιο Κουεγιάρ, όπως το στήριζε η πλειοψηφία των δύο κομμάτων στη Βουλή, άλλως να υπέβαλλε παραίτηση.
Δημήτρης Χριστόφιας και Νίκος Αναστασιάδης άσκησαν αφόρητες πιέσεις στον Τάσσο Παπαδόπουλο, στις συνομιλίες της Νέας Υόρκης, να αποδεχθεί την επιδιαιτησία και τελικά επέβαλαν τις θέσεις τους. Επιδιαιτησία με την οποία οδηγηθήκαμε στο σχέδιο Ανάν.

Τόσο το ΑΚΕΛ όσο και ο ΔΗΣΥ πίεζαν επίσης αφόρητα τον Τάσσο Παπαδόπουλο να συναντηθεί με τον Ταλάτ και να πιει καφέ με τον κατοχικό ηγέτη στο Λήδρα Πάλας, προκειμένου να καλλιεργηθεί το έδαφος επανέναρξης των συνομιλιών.

Ηγεσίες ΑΚΕΛ και ΔΗΣΥ αποδέχθηκαν το σχέδιο Ανάν, ανεξαρτήτως αν οι ψηφοφόροι του ΑΚΕΛ, με την έντονη αντίδρασή τους τις τελευταίες ημέρες προ του δημοψηφίσματος, ανέτρεψαν την αρχική θέση της ηγεσίας να πει «ναι».

Όμως η πλήρης ταύτιση των δύο κομμάτων στο Κυπριακό δεν περιορίζεται μόνο στους χειρισμούς, στην τακτική και στους στόχους, αναφορικά με το Κυπριακό.
Ο Νίκος Αναστασιάδης ταυτίστηκε πλήρως και με τη διαχρονική πολιτική του ΑΚΕΛ και σε παρεμφερή θέματα.

Συμφωνεί με την ακελική εκδοχή περί των «εθνικών σοβινιστικών ομάδων και στις δύο πλευρές», που προκάλεσαν την αιματοχυσία στην Κύπρο.
Συμφωνεί επί της αρχής ότι διαρκούσης της τουρκικής κατοχής, είναι δυνατόν, διά της επαναπροσέγγισης, να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη μεταξύ των δύο κοινοτήτων.

Συμφωνεί με τη λογική του ΑΚΕΛ, ότι πρέπει να αποκοπεί ο ομφάλιος λώρος μεταξύ κυπριακού Ελληνισμού και Ελλάδας. Ο Δημήτρης Χριστόφιας είχε προηγηθεί με εκείνο το αφοριστικό περί εισβολών των δύο μητέρων πατρίδων και ακολούθησε ο Νίκος Αναστασιάδης, με το επίσης αφοριστικό περί κοπής του ομφάλιου λώρου.

Το πρόβλημα, βεβαίως, δεν βρίσκεται στο ΑΚΕΛ, αφού διαχρονικά αυτή υπήρξε η πολιτική του. Το πρόβλημα βρίσκεται στην πλευρά του Νίκου Αναστασιάδη και του ΔΗΣΥ. Αλλιώς ανάγιωσαν τη νεολαία τους. Ο ελληνοκεντρισμός και ο αντιτουρκισμός ήταν, κάποτε, το επίκεντρο της φιλοσοφίας τους.
Αυτοί θα ψάχνουν τώρα, και μετά, το λάθος της πλήρους ταύτισης με την επί του Κυπριακού φιλοσοφία του ΑΚΕΛ...