Η Αλβανία ετοιμάζεται να γίνει δεκτή ως μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το ίδιο και τα Σκόπια. Και η Ευρώπη σκέφτεται αύριο να αποβάλει την Ελλάδα! Μα είναι από γελοίο ώς σχιζοφρενικό. Είναι ακόμη ένα δείγμα του ποια νέα Ευρώπη σχεδιάζεται. Η Αλβανία και τα Σκόπια μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και η Ελλάδα, που γέννησε, γαλούχησε και δίδαξε την Ευρώπη, αύριο ίσως να είναι εκτός Ευρώπης.

Στην Αθήνα, τώρα, το ηττηθέν «ναι» οργάνωσε συλλαλητήριο με πρωτοβουλία της κίνησης «Μένουμε Ευρώπη», για «να μη χαθεί η μεγαλύτερη κατάκτηση από το τέλος της χαμένης δεκαετίας των πολέμων», τονίζουν οι διοργανωτές της. Αυτοί ή έμειναν στο παρελθόν, στη δημοκρατική Ευρώπη, στην Ευρώπη της αλληλεγγύης, όπως την οραματίστηκαν οι μεγάλοι δημιουργοί της, ή θέλουν οι «Μένοντες Ευρώπη» να παραμείνουν στην Ευρώπη γονατισμένοι και λεηλατημένοι. Παρίες και μαύρα πρόβατα...

Ξέρετε; Ο ευρωπαϊσμός κατάντησε ιδεοληψία του συρμού. Όποιος δεν θέλει την Ευρώπη της Μέρκελ, του Σόιμπλε, του Τουσκ, του Γιούνκερ, του Σουλτς, του Ντάισελμπλουμ και των άλλων της γνωστής ομάδας είναι ευρωσκεπτικιστής. Ευρώπη και ξερό ψωμί, λοιπόν. Ευρώπη ακόμη και χωρίς ψωμί. Ευρώπη της ανεργίας, της πείνας, της λιτότητας, της μετανάστευσης, των κοινωνικών συσσιτίων, των κουρεμάτων και των Μνημονίων. Αλλά Ευρώπη!

Με την Αλβανία και τα Σκόπια, η Ευρώπη μεγαλώνει. Όλοι μέσα, να αισθανθείτε τη μεγάλη αγκάλη της Ευρώπης, τα ευρώ της, την αλληλεγγύη της.

Και εμείς δεν είμαστε από εκείνους που έριχναν βεγγαλικά, όταν εισερχόμαστε στην Ευρώπη και στο ευρώ;

Δεν μπαίναμε, έλεγαν τότε οι ηγέτες μας, για λόγους οικονομικούς. Έχουμε ισχυρή οικονομία και δεν χρειαζόμαστε καμία βοήθεια από την Ευρώπη. Μπαίνουμε επειδή η Ευρώπη θα καταστεί ο καταλύτης για δίκαιη λύση του Κυπριακού. Μπαίνουμε Ευρώπη, επειδή εκεί θα βρούμε μια μεγάλη αγκαλιά που θα μας ζεστάνει. Βρε, πώς ανατράπηκαν οι προσδοκίες και τα οράματά μας. Αφού μας χρεοκόπησαν οι ηγέτες και οι τραπεζίτες μας και μας έριξαν στα Τάρταρα, αναζητήσαμε προστασία στη μεγάλη και ζεστή αγκαλιά της Ευρώπης. Και αντί να μας ζεστάνει, μας έκαψε. Μας κούρεψε τις περιουσίες μας, μας κατάγγειλε ότι είμαστε παράδεισος ξεπλύματος βρόμικου χρήματος και καταφύγιο Ρώσων ολιγαρχών, μας επέβαλε τα Μνημόνια με το πιστόλι στον κρόταφο, και σήμερα πανευτυχείς απολαμβάνουμε τον ευρωπαϊσμό μας. Φάτε μάτια ευρωπαϊσμό και κοιλιά περίδρομο.

Είπαμε, λοιπόν, «δεν πειράζει, χαλάλι της Ευρώπης τα παιδιά μας που πεινούν και φεύγουν στην ξενιτειά, χαλάλι οι καταθέσεις μας, χαλάλι οι θυσίες, αλλά παραμένουμε ευρωπαϊστές».

Προηγήθηκε, βέβαια, η ανώμαλη προσγείωσή μας με το Κυπριακό. Εκεί που περιμέναμε ότι η ένταξή μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση θα απέβαινε καταλύτης για δίκαιη λύση του Κυπριακού, μας ήλθε... ο καταλύτης της υποστήριξης από την Ε.Ε. του σχεδίου Ανάν, κατά παρέκκλιση κάθε ευρωπαϊκής αρχής και κάθε ευρωπαϊκού δικαίου. Ούτε όμως και πάλι βάλαμε μυαλό. Και επιμένουμε. Είμαστε ευρωπαϊστές, μέλη της ενωμένης Ευρώπης.

Τίποτε δεν μπορεί να αλλάξει μυαλά σε ορισμένους. Θυσιάσαμε την ισχυρή λίρα, για να μπούμε στο ευρώ. Και το ευρώ το δικό μας ανήκει στα υποτιμημένα ευρώ της Ευρωζώνης.

Βρε μπας και η Βρετανία δεν ήξερε τι έκαμνε και προτίμησε να παραμείνει εκτός ευρώ και με τη στερλίνα της;

Μπας και οι Πολωνοί και οι Τσέχοι σε δημοψηφίσματά τους, απορρίπτοντες το ευρώ, είναι βλάκες;

Μπας και οι Ελβετοί, που προτιμούν να μείνουν έξω από την Ευρωπαϊκή Ένωση, δεν θεωρούνται Ευρωπαίοι;

Μπας και το Ισραήλ, περικυκλωμένο από εχθρούς και με ένα τεράστιο αμυντικό προϋπολογισμό, κάνει λάθος όταν δεν προκρίνει τη «ζεστή αγκαλιά» της Ευρώπης και προτιμά να παραμένει εκτός, απολαμβάνοντας την κυριαρχία του σε όλους τους τομείς και απορρίπτοντας την επιλογή της μεταβίβασής του σε κράτος κηδευόμενο;

Προς Θεού, δεν προτείνω έξοδο από την Ευρώπη. Είναι αργά πλέον. Ας είχαμε τον νου μας όταν μπαίναμε. Όταν εισέρχεσαι σε μία παγίδα χωρίς έξοδο, τότε δεν μπορείς να εξέλθεις. Μένεις εκεί παγιδευμένος και αφήνεσαι στη μοίρα σου...

ΕΝ ΟΛΙΓΟΙΣ
Αδικήσαμε τους ευρωβουλευτές μας

Απολογούμαστε στους ευρωβουλευτές μας για τη χθεσινή αναφορά μας στην αφωνία που επεκράτησε κατά τη συζήτηση στο Ευρωκοινοβούλιο. Θέλουμε να διευκρινίσουμε ότι η Ελένη Θεοχάρους απουσίαζε, λόγω ασθενείας, από τη συζήτηση, ενώ η απουσία λόγου των άλλων ευρωβουλευτών οφείλετο σε καθαρά διαδικαστικούς λόγους. Η στήριξή τους προς την Ελλάδα δεν τίθεται εν αμφιβόλω.