Tόσα «όχι» εισέπραξαν, ακόμη να καταλάβουν;
Το 2004, και μετά το βροντώδες "όχι" του κυπριακού Ελληνισμού, κατά του σχεδίου Ανάν, ουδείς βγήκε στους δρόμους να πανηγυρίσει.
Ο κυπριακός Ελληνισμός, αφού απέδειξε στην κάλπη τον πατριωτισμό και την αποφασιστικότητά του να μην αποδεχθεί σχέδιο το οποίο θα οδηγούσε σε διάλυση του κράτους του, διέθετε και την ανάλογη πολιτική ωριμότητα ν' αντιληφθεί ότι: Η επόμενη μέρα δεν θα ήταν εύκολη και θα είχε να αντιμετωπίσει την οργή, την εκδικητικότητα και τα αντίμετρα όσων δεν εννοούσαν να χωνέψουν το "όχι" ενός μικρού λαού, στα όσα επεξεργάστηκαν εις βάρος του.
Πιστεύουμε ότι το ίδιο αίσθημα ευθύνης, και η ίδια αγωνία για την επόμενη μέρα, πρέπει να διαχέει ολόκληρη την πολιτική ηγεσία και την κοινωνία της Ελλάδας. Οι κρίσιμες ώρες και οι μεγάλες αποφάσεις, τώρα προβάλλουν. Τόσο από πλευράς Ευρωπαίων, όσο και από πλευράς του Αλέξη Τσίπρα - ιδιαιτέρως αυτού -απόλυτα πλέον κυρίαρχου στην πολιτική σκηνή της Ελλάδας- ώστε να εργασθούν, για να φθάσουν σε μια συμφωνία, η οποία να διασφαλίζει την επιβίωση του ελληνικού λαού.
Οι λεγόμενοι εταίροι δεν εδιδάχθησαν τίποτε από την εκβιαστική τακτική που ακολούθησαν το 2004 εις βάρος του κυπριακού Ελληνισμού, αλλά και το 2015, κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές στην Ελλάδα. Δεν έχουν αντιληφθεί από ποιο σκληρό μέταλλο είναι φτιαγμένος ο ελληνικός λαός. Ο λαός της Ελλάδας, σε όλη τη μακραίωνη ιστορία του, πέρασε από διώξεις, σκληρές δοκιμασίες, πείνα, ξένες κατοχές, Γολγοθάδες. Άντεχε πάντοτε, και όσο μεγαλύτεροι ήταν οι εκβιασμοί και οι δοκιμασίες του, τόσο μεγαλύτερο ήταν το πείσμα του να μην ενδώσει και να μην υποταχθεί. Αντιδρούσε πάντοτε με ισχυρότερη θέληση να απορρίψει τους εκβιασμούς. Ο τράχηλος του Έλληνα δεν υπέμενε ζυγούς και ξένες κηδεμονίες, ούτε ο ελληνικός λαός θυσίαζε την αξιοπρέπειά του και την αποφασιστικότητά του προκειμένου να ζήσει ελεύθερος και χωρίς δεσμά.
Επεχείρησαν με εκβιασμούς να επιβάλουν επί του κυπριακού Ελληνισμού το "ναι". Καλό θα ήταν να θυμηθούμε εκείνη την απεχθή προσπάθεια του Ευρωπαίου Επιτρόπου, Γκίντερ Φερχόιγκεν, να μιλήσει από το ΡΙΚ υπέρ του "ναι" και να παρέμβει σε μιαν εσωτερική υπόθεση της Κυπριακής Δημοκρατίας, χωρίς τελικώς -και ορθώς- να του επιτραπεί. Θυμόμαστε τις έξωθεν πιέσεις και τους εκβιασμούς και τις έσωθεν κινδυνολογίες για Μικρασιατικές Καταστροφές και για δέκα πληγές του Φαραώ, σε περίπτωση που απορριφθεί το "όχι". Τίποτε δεν έκαμψε την αντίσταση του κυπριακού Ελληνισμού.
Η ίδια κινδυνολογία αναπτύχθηκε και στην περίοδο των τελευταίων βουλευτικών εκλογών στην Ελλάδα. Προβλήθηκαν, κατά τρόπο εκβιαστικό, οι "κίνδυνοι" από ενδεχόμενη εκλογή του Αλέξη Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ. Και πάλιν ο ελληνικός λαός απέρριψε τους εκβιασμούς και τις απειλές. Ακόμη χειρότεροι εκβιασμοί, που έφθαναν στα όρια της τρομοκρατίας, ασκήθηκαν σε όλη τη διάρκεια της διακυβέρνησης Τσίπρα, και αποκορυφώθηκαν τις τελευταίες μέρες του δημοψηφίσματος. Αχρείες δηλώσεις Ευρωπαίων αξιωματούχων, προσπάθειες ταπείνωσης του λαού, αχαλίνωτη παρέμβαση σε εσωτερικά της Ελλάδας.
Εκατόν δεκαπέντε δημοψηφίσματα έγιναν στην Ευρώπη. Οι Γάλλοι είχαν πει πριν από δέκα χρόνια "όχι" στο Ευρωπαϊκό Σύνταγμα. Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν αποτόλμησε παρεμβάσεις. Οι Ιρλανδοί είχαν απορρίψει τη Συνθήκη της Λισσαβώνας. Και πάλιν δεν υπήρξε παρέμβαση. Στην Ελλάδα, ασκήθηκε, με λόγια και έργα, μία απαράδεκτη τρομοκρατία. Έκλεισαν τις τράπεζες για να εκβιάσουν και να εκφοβίσουν τον ελληνικό λαό. Χρησιμοποίησαν ψεύδη και άσκησαν αφόρητες πιέσεις. Και πάλιν έχασαν. Και πάλιν ο ελληνικός λαός, με ένα πρωτοφανές ποσοστό, τους απέρριψε και τους απέκρουσε.
Οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι, οφείλουν ν' αλλάξουν ρότα. Οφείλουν να συνομιλήσουν και όχι να τρομοκρατούν. Να κατανοήσουν το μη βιώσιμο του ελληνικού χρέους και να αντιληφθούν ότι δεν έχει άλλα να δώσει ο ελληνικός λαός. Δεν επαιτεί η Ελλάδα. Απαιτεί να επιβιώσει.
Την ίδια στιγμή, ο Αλέξης Τσίπρας φορτώνεται ένα τεράστιο βάρος. Είναι η ευθύνη της βροντώδους απόφασης του ελληνικού λαού. Ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας καλείται να διαπραγματευθεί σοβαρά και υπεύθυνα, προκειμένου να φθάσει σε μία, κατά το δυνατόν, βιώσιμη συμφωνία. Καλείται να μην επαναλάβει τα λάθη, στη διάρκεια της πεντάμηνης διαπραγμάτευσης. Ν' αποφύγει δεσμεύσεις που δεν μπορούν να πραγματοποιηθούν.
Θα είναι φοβερά δύσκολη η προσπάθειά του. Καλείται να ισορροπήσει τη βούληση του λαού του, με τις σκληρές πραγματικότητες. Η Ελλάδα είναι ένα βήμα πριν από την καταστροφή. Ο Αλέξης Τσίπρας καλείται να την αποτρέψει και, παράλληλα, να οδηγήσει τον ελληνικό λαό σε καλύτερες μέρες.
