Σε ένα κράτος, όπου κυριαρχεί η κομματοκρατία, δεν μπορεί να υπάρξει ούτε μεταρρύθμιση της δημόσιας υπηρεσίας, ούτε εκσυγχρονισμός κράτους.

 

Εκτιμούμε τις φιλότιμες και σοβαρές προσπάθειες που καταβάλλει ο Κωνσταντίνος Πετρίδης, ώστε να υπάρξουν μεταρρυθμίσεις στον καίριο τομέα της δημόσιας υπηρεσίας. Διερωτόμαστε, όμως, και έχουμε σοβαρές επιφυλάξεις, κατά πόσο σε ένα κράτος, το οποίο διακυβερνάται από ένα καθεστώς κομματοκρατίας, είναι δυνατή οποιαδήποτε σοβαρή μεταρρύθμιση, είτε της δημόσιας υπηρεσίας, είτε του ίδιου του κράτους.

 

Υπενθυμίζουμε, σχετικά, ότι μόλις πρόσφατα, πολιτικές δυνάμεις στη Βουλή, και συγκεκριμένα ο ΔΗΣΥ, το ΑΚΕΛ και η ΕΔΕΚ προωθούν πρόταση νόμου, ώστε δημόσιοι υπάλληλοι να έχουν δικαίωμα ανάληψης κομματικών αξιωμάτων. Αντιλαμβάνεται ο καθένας τι σημαίνει αυτό, και εάν συμβάλλει στην προσπάθεια μεταρρύθμισης -ή απορρύθμισης- της δημόσιας υπηρεσίας. Αν τελικά τελεσφορήσει η προσπάθεια των τριών κομμάτων, η δημόσια υπηρεσία θα καταστεί ολοκληρωτικά ξέφραγο αμπέλι των κομμάτων και κυρίως του κυβερνώντος. Και μέσα από την πλήρη κομματικοποίηση της δημόσιας υπηρεσίας, δημόσιοι υπάλληλοι, που θα αποτελούν και κομματικούς αξιωματούχους, θα αλωνίζουν και θα τη μετατρέψουν σε τσιφλίκι τους και μέσο προώθησης των δικών τους ανθρώπων. Αυτό και μόνο ανατινάσσει κάθε προσπάθεια μεταρρύθμισης στην κρατική μηχανή.

 

Αναμένουμε τη γνωμάτευση του Γενικού Εισαγγελέα, η οποία ελπίζουμε να βάζει φρένο στις επιδιώξεις των κομμάτων. Αναμένουμε, επίσης, σε περίπτωση που καταστεί νόμος, να δούμε και την αντίδραση του Προέδρου της Δημοκρατίας. Εάν θα χρησιμοποιήσει την προσφιλή σε αυτόν μέθοδο της αναφοράς στο Ανώτατο Δικαστήριο, ή θα αφήσει να περάσει ο νόμος, δεδομένου ότι το πρώτο που θα επωφεληθεί είναι το κόμμα του.

 

Αλλά, αφού αναφερόμαστε στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, χρήσιμο είναι να υπενθυμίσουμε ότι ο διορισμός Προέδρου και μελών της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας ανήκει στις συνταγματικές του αρμοδιότητες. Και μέχρι τώρα, ούτε ο σημερινός Πρόεδρος, ούτε προηγούμενοι, απέφυγαν τον πειρασμό. Διόριζαν και διορίζουν δικούς τους ανθρώπους, ή του περιγύρου των κομμάτων τους, στην ΕΔΥ. Συνεπώς, με μία ΕΔΥ στελεχωμένη από κομματικούς φίλους του Προέδρου της Δημοκρατίας, ποια μεταρρύθμιση της δημόσιας υπηρεσίας μπορεί να εφαρμοστεί;

 

Η μεταρρύθμιση και ο εκσυγχρονισμός της δημόσιας υπηρεσίας και του κράτους γενικότερα δεν μπορούν να ισχύσουν σε ένα κράτος με καθεστώς κομματοκρατίας. Ούτε και με Πρόεδρο προερχόμενο από το σάπιο καθεστώς των κομμάτων. Είμαστε μικρή χώρα και γνωρίζουμε τι γίνεται όταν αρχηγός κόμματος ανέλθει στην εξουσία. Η πρώτη φροντίδα του και η πρώτη προτεραιότητά του είναι να βολέψει ημετέρους, κομματικούς φίλους, ή ανήκοντες στον περίγυρο του κόμματός του. Αλλά η αλυσίδα δεν σταματά ώς εδώ. Έχει και άλλους καταστροφικούς κρίκους. Οι βολεμένοι από τον Πρόεδρο συνεχίζουν το έργο του και μόλις καθίσουν στα δημόσια αξιώματά τους, ξεκινούν το βόλεμα των δικών τους ανθρώπων. Και οι τελευταίοι το βόλεμα άλλων δικών τους. Δημιουργείται μία τεράστια αλυσίδα κομματικού βολέματος. Με αποτέλεσμα, να συντελείται η πλήρης κομματικοποίηση του κράτους και, από μεταρρυθμισμένο κράτος, καταλήγουμε στο κομματικό κράτος.

 

Θέλουν οι πολίτες μεταρρυθμισμένη δημόσια υπηρεσία, απαλλαγμένη του ασφυκτικού κλοιού των κομμάτων και εκσυγχρονισμένο κράτος; Αν το θέλουν, κρατούν τη λύση στα χέρια τους: Να μην εκλέγουν αρχηγούς κομμάτων, στο αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας. Από τη στιγμή που ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας προέρχεται από το κομματικό κατεστημένο, συνεχίζει και εμβαθύνει το καθεστώς της κομματοκρατίας. Απτό παράδειγμα, ο σημερινός Πρόεδρος. Σχημάτισε Κυβέρνηση από συνεργάτες του στον Δημοκρατικό Συναγερμό, ή από εκείνους οι οποίοι έτρεχαν στα κομματικά του συλλαλητήρια, για να τον προσφωνήσουν και να τον επευφημήσουν. Η Κυβέρνηση, το Προεδρικό, ακόμη και οι ανεξάρτητοι θεσμοί, είναι γεμάτοι από ανθρώπους του Νίκου Αναστασιάδη, όταν βρισκόταν στον Δημοκρατικό Συναγερμό.

Ή από εκείνους που του πρόσφεραν προεκλογικές υπηρεσίες. Να δώσουμε ονόματα; Δεν χρειάζεται. Μικρός τόπος είμαστε, και όλοι γνωρίζουν όλους... Δεν διόρισε ούτε ένα από άλλα κόμματα (εκτός από αποστάτες) ο Πρόεδρος Αναστασιάδης. Είναι δυνατόν, λοιπόν, με τέτοια παλαιολιθική κομματική κουλτούρα, με Πρόεδρο κομματάρχη, με κράτος καθαρά κομματικό, με αποκλεισμένα όλα τα λαμπρά μυαλά που δεν ανήκουν στους εκάστοτε κυβερνώντες και με την αδηφάγα κομματοκρατία να αιχμαλωτίζει τα πάντα, να δημιουργήσουμε εκσυγχρονισμένη δημόσια υπηρεσία και σύγχρονο κράτος;