Εάν είχαμε ρεαλιστική πολιτική…
Σήμερα, 20ή Οκτωβρίου, αναμένουμε να δούμε εάν η Τουρκία θα θέσει σε εφαρμογή την πρώτη φάση των σχεδιασμών της για έρευνες στην κυπριακή ΑΟΖ. Ούτως ή άλλως, η κρίση του φυσικού αερίου είναι υπαρκτή.
Με τον έναν ή τον άλλον τρόπο θα συνεχιστεί. Και είναι αποτέλεσμα αφενός της τουρκικής αναθεωρητικής πολιτικής και αφετέρου λανθασμένων πολιτικών κυβερνητικών εκτιμήσεων περί των καλών προθέσεων της Άγκυρας.
Υπάρχει όμως κάτι άλλο, που είναι θεμελιώδες και στο οποίο θα επιμείνουμε: ΙΣΧΥΣ! Εάν η Κύπρος ήταν σε συμμαχία με την Ελλάδα ή και το Ισραήλ, εάν εκείνα τα οποία ελέγονταν με το Δόγμα είχαν γίνει πράξη, όπως πχ η Ναυτική Βάση και η μόνιμη στάθμευση ελληνικών πολεμικών αεροσκαφών ή η σύναψη και άλλων συμμαχιών, η Τουρκία δεν θα τολμούσε ποτέ να προκαλεί, όπως σήμερα προκαλεί, εντός της κυπριακής ΑΟΖ.
Εάν δεν είναι έτσι τα πράγματα και είναι αλλιώς, ας τολμήσει η Άγκυρα να ενοχλήσει το Ισραήλ. Υπενθυμίζουμε ότι η Τουρκία δεν είναι μόνο τη δική μας ΑΟΖ την οποία αμφισβήτησε, αλλά και εκείνην των Ισραηλινών. Μάλιστα, ο Τούρκος Πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν διερωτάτο τι γύρευαν οι Ισραηλινοί μέσα στα πόδα του! Έλα όμως που δεν μπορεί να πωλεί επί μακρόν νταηλίκια στο Ισραήλ. Και γιατί αυτό; Διότι οι Εβραίοι έχουν ΙΣΧΥ.
Όταν έχεις διαλυμένες ένοπλες δυνάμεις, όταν επί μακρόν θεωρείται η αυτοάμυνα ως εθνικισμός και πεταμένα χρήματα, όταν η σύγχρονη κυπριακή κοινωνία μαθαίνει τους κανακάρηδες να δηλώνουν κουτσοί, στραβοί ή τρελοί, για να πάρουν απαλλαγή από τον στρατό, όταν η πολιτική ηγεσία εξευμενίζει, κολακεύει, τρώει και πίνει χαζοχαρούμενα με τον κατακτητή, γιατί οι τρίτοι να σε πάρουν στα σοβαρά; Γιατί να σε προστατέψουν, όταν εσύ δεν έχεις πρόθεση να διαφυλάξεις τον εαυτό σου. Και αν το πράξουν, θα ζητήσουν χοντρά ανταλλάγματα. Με ό,τι αυτό σημαίνει.
Τώρα, λόγω της γύμνιας μας, χωρίς λεφτά και ασφάλεια, γίναμε ζήτουλες διεθνώς. Παρακαλούμε για το αυτονόητο! Ζητούμε να πουν οι εταίροι μας και η διεθνής κοινότητα ότι έχουμε κυριαρχικά δικαιώματα στην ΑΟΖ μας.
Εάν υπήρχε ρεαλιστική πολιτική, δεν είναι αυτό που θα έπρεπε να ζητούμε. Θα έπρεπε να ζητούσαμε από τη διεθνή κοινότητα να επιβάλει κυρώσεις στην Τουρκία, εάν δεν μαζέψει τον στρατό της από την Κύπρο και τα πλοία της από την κυπριακή ΑΟΖ. Αλλιώς, εάν η Άγκυρα δεν το πράξει και η διεθνής κοινότητα ποντιοπηλατήσει, η ενταξιακή της πορεία στην ΕΕ θα θεωρηθεί παγωμένη
Που σημαίνει ότι θα πρέπει να διευκρινιστεί στους εταίρους μας ότι δεν μπορούν και δεν μπορούμε να θέτουμε κυρώσεις στη Ρωσία για ό,τι συνέβη στην Ουκρανία, και να χαϊδεύουμε την Τουρκία, η οποία, αντί να κτυπά την ISIS, της κάνει πλάτες και κτυπά τους Κούρδους, που μάχονται εναντίον του Ισλαμικού Κράτους. Και κάτι άλλο: Εμείς θα πρέπει να διατυπώσουμε τη θέση ότι, εάν δεν επιδειχθεί αλληλεγγύη, δικαίως θα έχουμε το δικαίωμα να μη συνεχίσουμε τα μέτρα που επιβάλλει η ΕΕ σε βάρος της Μόσχας. Είμαστε ή δεν είμαστε εταίροι και σύμμαχοι; Ισχύουν ή δεν ισχύουν οι αρχές της ΕΕ;
Συνεπώς, εάν η Τουρκία προχωρήσει τις έρευνές της στην κυπριακή ΑΟΖ, το μήνυμα πρέπει να είναι σαφές: Ας μην τολμήσει να ξαναέρθει στις Βρυξέλλες για να συνεχίσει την ενταξιακή της πορεία. Θα βρει τις πόρτες της Κυπριακής Δημοκρατίας κλειστές και διπλοσφραγισμένες από τα βέτο μας. Για να καταλάβει η Άγκυρα -και άλλοι- ότι η Κυπριακή Δημοκρατία δεν είναι καθόλου εκλιπούσα!
