Είναι ο μόνος Κύπριος που υπηρέτησε σε όλα τα πολιτικά αξιώματα βουλευτής, Υπουργός και Συνομιλητής, Πρόεδρος της Βουλής και Πρόεδρος της Δημοκρατίας.
Έλαβε μέρος στις παρασκηνιακές επαφές στο πλαίσιο της Διάσκεψης της Ζυρίχης και του Λονδίνου για την υπογραφή των συμφωνιών που οδήγησαν στην ανακήρυξη της Κυπριακής Δημοκρατίας και ήταν μέλος της Συνταγματικής Επιτροπής για ετοιμασία του Κυπριακού Συντάγματος.
Επίσης είχε συνομιλίες με όλους σχεδόν τους Γενικούς Γραμματείς των Ηνωμένων Εθνών (Ου Θαντ, Κουρτ Βάνχαϊμ, Πέρεζ ντε Κουεγιάρ Μπούντρος Γκάλι και Κόφι Ανάν) και μίλησε επανειλημμένα είτε ως Πρόεδρος είτε ως αρχηγός Κυπριακής αποστολής στα Ηνωμένα Έθνη.
Σε όλη την πορεία της πολιτικής του ζωής ο Γλαύκος Κληρίδης έχει μερικές άλλες πρωτιές
- Ο μοναδικός Πρόεδρος που διέταξε τον απαγχονισμό τριών δολοφόνων – των μοναδικών που απαγχονίστηκαν στην Ιστορία της Κυπριακής Δημοκρατίας
- Επίσης ήταν ο άνθρωπος που κατείχε ανώτατη θέση σε μια παράνομη οργάνωση (ΑΚΡΙΤΑΣ) και τα έβαλε με δύο άλλες παράνομες οργανώσεις, το εθνικό Μέτωπο και την ΕΟΚΑ Β’.
- Δεν απέφευγε να συγκρουστεί ανοικτά με τον πρώην Αρχηγό του στην ΕΟΚΑ, Γεώργιο Γρίβα, όταν στις παραμονές του θανάτου του, τον Ιανουάριο του 1973 απείλησε ότι θα συγκαλούσε τη Βουλή για να τον κήρυξε ως κοινό δολοφόνο λόγω της δράσης της ΕΟΚΑ Β’.
To Mea Culpa του Κληρίδη
Όταν μετά την τουρκική ανταρσία του 1963 άρχισε δικοινοτικός διάλογος, τον Ιούνιο του 1968, σε μία προσπάθεια εξεύρεσης λύσης στο Πρόβλημα που είχε δημιουργηθεί ήταν και πάλι ο Κληρίδης που συναντήθηκε με τον Ραούφ Ντενκτάς
Ο Κύκλος συνομιλιών που άρχισε στην Βηρυτό, συνεχίστηκε σε μια σειρά επαφών στην Κϋπρο μέχρι τις παραμονές της τουρκικής εισβολής και οι δύο πλευρές είχαν φτάσει πολύ κοντά σε κάποια μορφή λύσης.
Αυτή την περίοδο διαπράττει το μεγαλύτερο πολιτικό του σφάλμα, όπως αναφέρει ο ίδιος στον τρίτο τόμο της «κατάθεσής» του (σελ 207)
Ύστερα από επανειλημμένους γύρους συνομιλιών τα πράγματα είχαν οδηγηθεί σε κάποιο στάδιο σε καλό δρόμο κατά την άποψή του.
Όταν το 1974 έγινε πραξικόπημα και η Τουρκική Εισβολή, ο Γλαύκος Κληρίδης, ως προεδρεύων της Δημοκρατίας, μετά την αναγκαστική αποχώρηση στο εξωτερικό του Προέδρου Μακαρίου, λόγω πραξικοπήματος, ο Γλαύκος Κληρίδης είχε επανειλημμένες επαφές με το Ραούφ Ντενκτάς στην Κύπρο και τη Γενεύη σε μια προσπάθεια να αποτρέψει το χειρότερο.
Συμφωνία της Τρίτης Βιέννης
Όταν ο Πρόεδρος Μακάριος επανήλθε στην Κύπρο, ο Γλαύκος Κληρίδης κλήθηκε και πάλι να συνεχίζει από το πόστο του συνομιλητή με το Ράουφ Ντενκτάς.
Ακολούθησε ένας νέος κύκλος συνομιλιών στην Βιέννη αυτή τη φορά όπου ο Ντενκτάς με τον αέρα του νικητή απέφυγε να δεσμεύεται ή να δίνει προτάσεις.
Στον κύκλο των συνομιλιών αυτών, ο Γλαύκος Κληρίδης, κατόρθωσε ωστόσο να εξασφαλίσει μια συμφωνία με τον Ραούφ Ντενκτάς, τη συμφωνία που έγινε ως γνωστή ως η συμφωνία της Τρίτης Βιέννης και η οποία διασφάλισε την παροχή διευκολύνσεων στους Έλληνες εγκλωβισμένους της Καρπασίας.
Η συμφωνία αυτή επιτεύχθηκε τον Αύγουστο του 1975 επικρίθηκε όμως πολύ έντονα από τους πολιτικούς του αντιπάλους και ο ίδιος χαρακτηρίστηκε ούτε λίγο ούτε πολύ ως προδότης γιατί προέβλεπε ανταλλαγή πληθυσμών.
Με τη συμφωνία αυτή διασφαλιζόταν η παραμονή των ε/κ εγκλωβισμένων στο βόρειο κατεχόμενο τμήμα της νήσου και η παροχή σε αυτούς κάθε βοήθειας για να διάγουν κανονική ζωή και να τυγχάνουν κάθε διευκόλυνσης.
Η συμφωνία αυτή που αφορούσε κυρίως την Καρπασία και έμεινε γνωστή ως Τρίτη Βιέννη, δεν εφαρμόστηκε ποτέ από τους Τούρκους.
Όταν παρουσίασε τη συμφωνία στο Εθνικό Συμβούλιο, ξέσπασε θύελλα και κατηγορίες περί προδοσίας. Ωστόσο ο Γλαύκος Κληρίδης δέχθηκε αγόγγυστα όλες τις επικρίσεις των πολιτικών του αντιπάλων και συνέχισε να είναι συνομιλητής έχοντας εξασφαλισμένη την εμπιστοσύνη του Προέδρου Μακαρίου.
Όταν «θυσιάστηκε» από τον Ντενκτάς
Οι συνομιλίες Κληρίδη – Ντενκτάς, κράτησαν μέχρι τους πρώτους μήνες του 1976. Αποδείχθηκαν όμως άκαρπες γιατί ο Ντενκτάς συνέχισε να εφαρμόζει την τακτική της μη δέσμευσης.
Στα τέλη του 1975 ύστερα από μια σειρά διαβουλεύσεων και λόγω της στάσης του Ραούφ Ντενκτάς οι δύο πλευρές έφθασαν σε ένα σημείο που θεωρήθηκε πολύ σημαντικό το ποια από τις δύο πλευρές θα έδινε πρώτη προτάσεις.
Ο Γλαύκος Κληρίδης σε ένα ελιγμό που πολλοί θεώρησαν ως προσπάθεια να δεσμεύσει τον Ντενκτάς, προχώρησε στην υποβολή προτάσεων κρυφά από τον Μακάριο ( Ο ίδιος επέμενε ότι το γνώριζε όχι μόνο η Κυπριακή αλλά και η ελληνική Κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή)
Ο Τουρκοκύπριος συνομιλητής του, θέλοντας να δημιουργήσει κρίση στους κόλπους της ε/κ πλευράς και για να μην αναγκαστεί να δώσει προτάσεις «θυσίασε το συνομιλητή του Γλαύκο Κληρίδη αποκαλύπτοντας δημόσια ότι του είχε δώσει ήδη τις προτάσεις της ε/κ πλευράς.
Έτσι ο Γλαύκος Κληρίδης βρέθηκε εκτεθειμένος και υπό το βάρος των αποκαλύψεων Ντενκτάς και των επικρίσεων όλων των ε/κ κομμάτων αναγκάστηκε να παραιτηθεί από συνομιλητής.
Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας 1993
Με την άνοδο του στην Προεδρία της Δημοκρατίας ο Γλαύκος Κληρίδης το 1993, προσπάθησε να επιτύχει πανεθνική διάσκεψη αλλά η στάση της Ελλάδας δεν επέτρεψε την πραγματοποίησή της.
Στον τομέα της Άμυνας συνεργάστηκε με τις ελληνικές κυβερνήσεις ιδιαίτερα με εκείνη του Ανδρέα Παπανδρέου οπότε είχε εξαγγελθεί η κήρυξη του Δόγματος του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου Ελλάδας – Κύπρου.
Ανάμεσα στα άλλα προχώρησε σε υλοποίηση προηγούμενων αποφάσεων για αγορά ρωσικών αντιαεροπορικών πυραύλων S300 και στη δημιουργία αεροπορικής και ναυτική βάσης στην Κύπρο.
Η αεροπορική βάση ολοκληρώθηκε στις 24 Ιανουαρίου 1999, αλλά οι ρωσικοί πύραυλοι δεν ήρθαν ποτέ στην Κύπρο, λόγω της έντονης διαφωνίας της Ελληνικής Κυβέρνησης Σημίτη.
Στον τομέα της πορείας προς την ΕΕ εξασφάλισε τον Μάρτη του 1995 τη δέσμευση της ΕΕ ότι έξι μήνες μετά τη διακυβερνητική του 1997 θα άρχιζαν ενταξιακές διαπραγματεύσεις μεταξύ Κύπρου και ΕΕ.
Αυτά έγιναν παράλληλα με την προσπάθεια εξεύρεσης λύσης στο Κυπριακό με συνομιλίες.
Λίγο μετά την άνοδό του στην εξουσία ο Γλαύκος Κληρίδης αποδέχθηκε πρόσκληση του Γ.Γ των ΗΕ Μπούτρος Γκάλι το 1993 για συνομιλίες με τον Ραούφ Ντενκτάς ο οποίος όμως παραιτήθηκε από την θέση του συνομιλητή, δημιουργώντας αδιέξοδο.
Αυτό που πέτυχε ο Κληρίδης, ήταν για πρώτη φορά επίσημα, ο Γ.Γ του ΟΗΕ με μια έκθεσή του στο Συμβούλιο Ασφαλείας να καταγγείλει τον Ντενκτάς ότι δεν τίμησε τη συμφωνία τους για την επανάληψη των συνομιλιών στις 14 Ιουνίου 1993
Το σχέδιο Ανάν
Το πρώτο σχέδιο Ανάν, επιδόθηκε στον Πρόεδρο Γλαύκο Κληρίδη και τον Τουρκοκύπριο Ηγέτη Ραούφ Ντενκτάς στις 11 Νοεμβρίου του 2002.
Η πρώτη αντίδραση των κυβερνήσεων Κύπρου και Ελλάδας είναι θετική.
Η κυβέρνηση Σημίτη στην Ελλάδα πριν ακόμα μελετήσει το πολυσέλιδο και πολύπλοκο έγγραφο αποφάνθηκε ότι αποτελούσε ευκαιρία επίλυσης του Κυπριακού και ο Κληρίδης ζήτησε «να μη χάσουμε το δέντρο για το δάσος».
Αργότερα μετά την ανάληψη της Προεδρίας από τον Τάσσο Παπαδόπουλο και την πρωθυπουργία της Ελλάδας από τον Κώστα Καραμανλή, το σχέδιο Ανάν, απορρίπτεται από τη συντριπτική πλειοψηφία του Κυπριακού Ελληνισμού.
Από τη συνάντηση του Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Γλαύκου Κληρίδη με τον πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας κ. Κωνσταντίνο Καραμανλή, κατά την επίσκεψη του κ. Κληρίδη στην Αθήνα από 15-17 Νοεμβρίου 1993
Γλαύκος Κληρίδης και Κωνσταντίνος Καραμανλής τα λένε στο Προεδρικό Μέγαρο στην Αθήνα στις 17 Νοεμβρίου 1993
Ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας κ. Γλαύκος Κληρίδης με τον Πρόεδρο της Γαλλίας κ. Ζακ Σιράκ, κατά την επίσημη επίσκεψη του Προέδρου Κληρίδη στη Γαλλία το Μάρτιο του 2003
Συνάντηση του Προέδρου Κληρίδη με την Υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ στην έδρα των Ηνωμένων Εθνών
Ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας κ. Γλαύκος Κληρίδης με τον Πρόεδρο της Ρωσίας κ. Μπόρις Γέλτσιν
Υποδοχή της Βασίλισσας της Μεγάλης Βρετανίας Ελισάβετ και του Δουκός του Εδιμβούργου Φίλιππου στο Προεδρικό Μέγαρο από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας κ. Γλαύκο Κληρίδη και την κα Λίλα-Ειρήνη Κληρίδου, με την ευκαιρία της Διάσκεψης Κορυφής της Κοινοπολιτείας, τον Οκτώβριο του 1993
Ο Γλαύκος Κληρίδης με τη στολή του αεροπόρου στη διάρκεια του Β Παγκόσμιου Πολέμου
