Σειρά αντιδράσεων και σχολίων προκάλεσε το πρόσφατο άρθρο του Shay Gal με τίτλο «Η Βόρεια Κύπρος είναι πρόβλημα και του Ισραήλ», στην εφημερίδα Israel Hayom. Το εν λόγω αναφέρεται σε ένα σενάριο απελευθέρωσης των κατεχομένων με τη συνεργασία Ισραήλ – Κύπρου και Ελλάδας.

Το άρθρο αναδημοσιεύτηκε σε δεκάδες τουρκικά και τουρκοκυπριακά ΜΜΕ, με κριτική διάθεση και την προσπάθεια αξιοποίησης του ως απειλή προς το ψευδοκράτος και την Τουρκία.

Σύμφωνα με το επίμαχο άρθρο του Gal «δεν είναι ρόλος ή επιθυμία του Ισραήλ να απελευθερώσει τη Βόρεια Κύπρο. Ωστόσο, εάν η απειλή από την περιοχή φτάσει σε κρίσιμο όριο, η στρατηγική στάση του Ισραήλ πρέπει να αλλάξει. Το Ισραήλ, σε συντονισμό με την Ελλάδα και την Κύπρο, πρέπει να προετοιμάσει μια επιχείρηση έκτακτης ανάγκης για την απελευθέρωση του βόρειου τμήματος του νησιού. Μια τέτοια επιχείρηση θα εξουδετερώσει τις δυνατότητες ενίσχυσης της Τουρκίας από την ηπειρωτική χώρα, θα εξαλείψει τα συστήματα αεροπορικής άμυνας στη Βόρεια Κύπρο, θα καταστρέψει τα κέντρα πληροφοριών και διοίκησης και, τέλος, θα απομακρύνει τις τουρκικές δυνάμεις, αποκαθιστώντας τη διεθνώς αναγνωρισμένη κυπριακή κυριαρχία».

Διαβάστε επίσης: Israel Hayom: Πρόβλημα για Ισραήλ το ψευδοκράτος-Σχέδιο «Οργή του Ποσειδώνα»

Ο Shay Gal, σύμφωνα με το βιογραφικό του, είναι ανώτερος στρατηγικός σύμβουλος και αναλυτής με ειδίκευση στη διεθνή ασφάλεια, την αμυντική πολιτική, τη διαχείριση γεωπολιτικών κρίσεων και τις στρατηγικές επικοινωνίες. Διετέλεσε Αντιπρόεδρος Εξωτερικών Σχέσεων στην Israel Aerospace Industries (IAI) και προηγουμένως κατείχε ανώτερες συμβουλευτικές θέσεις σε υπουργούς της ισραηλινής κυβέρνησης, με έμφαση στη διαχείριση κρίσεων, τη διαμόρφωση πολιτικής και τη στρατηγική επιρροή. Ο Shay Gal παρέχει συμβουλευτικές υπηρεσίες σε κυβερνήσεις, ανώτερους στρατιωτικούς ηγέτες και παγκόσμιους οργανισμούς σχετικά με σύνθετα γεωπολιτικά τοπία, τη διαμόρφωση αποτελεσματικών αμυντικών στρατηγικών και την προώθηση της διεθνούς στρατηγικής συνεργασίας.

Μιλώντας στο in ο Gal εξηγεί το σκεπιτικό του και επιμένει μεταξύ άλλων πως «η ύπαρξη ενός ρεαλιστικού σχεδίου έκτακτης ανάγκης όπως το «η Οργή του Ποσειδώνα» δεν αποτελεί πρόσκληση για σύγκρουση, αλλά την ισχυρότερη εγγύηση για την ειρήνη. Ο πραγματικός κίνδυνος που αντιμετωπίζει σήμερα η Κύπρος δεν είναι η ετοιμότητά μας, αλλά η διεθνής αδιαφορία που επιτρέπει στην τουρκική επιθετικότητα και την παράνομη κατοχή να εντείνονται ανεξέλεγκτα».

– Κύριε Gal, στο άρθρο σας «Η Βόρεια Κύπρος είναι επίσης πρόβλημα του Ισραήλ», γιατί αποκαλείτε τα κατεχόμενα εδάφη της Κύπρου «no man’s land»; Και γιατί μιλάτε για «Βόρεια Κύπρο» και όχι για κατεχόμενα εδάφη;

Ο όρος «no man’s land» που χρησιμοποίησα στο άρθρο μου ήταν άμεση αναφορά σε διαρρεύσαντες εκθέσεις των μυστικών υπηρεσιών και δηλώσεις που αποδίδονται σε υψηλόβαθμους Τούρκους αξιωματούχους, οι οποίοι οι ίδιοι περιέγραψαν τα κατεχόμενα εδάφη ως ζώνη «όπου μπορεί να γίνει οτιδήποτε χωρίς την παρέμβαση της αστυνομίας ή τη δικαστική εποπτεία». Αυτή η περιγραφή απεικονίζει με γλαφυρότητα την οπτική και την πρακτική της Άγκυρας, η οποία εκμεταλλεύεται την περιοχή ως εξωεδαφικό χώρο για στρατιωτικές, μυστικές και εγκληματικές δραστηριότητες.

Όσον αφορά τον όρο «Βόρεια Κύπρος», τον χρησιμοποίησα καθαρά για λόγους σαφήνειας και εξοικείωσης του διεθνούς αναγνωστικού κοινού. Ωστόσο, θα ήθελα να είμαι απολύτως σαφής: ούτε η χώρα μου ούτε εγώ προσωπικά αναγνωρίζουμε τη νομιμότητα ή τη νομιμοποίηση της 51χρονης κατοχής της Τουρκίας, μια πραγματικότητα που αναγνωρίζεται μόνο από την ίδια την κατοχική δύναμη.

Η θέση μου σε αυτό το θέμα είναι γνωστή διεθνώς, καθώς είμαι ο Ισραηλινός που συνδέεται περισσότερο με την ευαισθητοποίηση του κοινού σχετικά με την κατάσταση στα κατεχόμενα εδάφη της Κύπρου. Τα κείμενά μου τονίζουν με συνέπεια την παρανομία της παρουσίας της Τουρκίας και εξετάζουν κριτικά την ανησυχητική συνεργασία της Ευρώπης με την Άγκυρα μέσω πρωτοβουλιών όπως το πρόγραμμα SAFE – μια συνεργασία που, χωρίς να το θέλει, εμβαθύνει την κατοχή της Τουρκίας και υπονομεύει την κυριαρχία και την ασφάλεια της Κύπρου και της Ελλάδας.

Πρόσφατα, ο Ισραηλινός Υπουργός Άμυνας Ισραήλ Κατζ και ο Υπουργός Εξωτερικών Γκιντεόν Σαάρ καταδίκασαν ρητά και δημοσίως τη συνεχιζόμενη κατοχή της Τουρκίας, επιβεβαιώνοντας την αρχική θέση του Ισραήλ.

Το βασικό μου μήνυμα παραμένει αμετάβλητο: η παράνομη παρουσία της Τουρκίας πρέπει να συνεχίσει να αντιμετωπίζεται διπλωματικά, δημόσια και με αταλάντευτη αποφασιστικότητα.

– Σας εξέπληξε το γεγονός ότι το άρθρο σας αναδημοσιεύθηκε σε τόσα πολλά τουρκικά μέσα ενημέρωσης;
Δεν με εξέπληξε, καθώς δεν είναι η πρώτη φορά που τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης παρακολουθούν στενά τις αναλύσεις μου – αυτό συνέβη και στο παρελθόν με το άρθρο μου για τις πυρηνικές φιλοδοξίες της Τουρκίας στο Ακκούγιου.

Το ευρύ ενδιαφέρον στην Τουρκία υπογραμμίζει ότι τα λεπτομερή στοιχεία που αποκάλυψα – όπως η ανάπτυξη προηγμένων πυραύλων, οι βάσεις drone, η εξελιγμένη υποδομή κυβερνοεπιτήρησης και η επιχειρησιακή παρουσία της Χαμάς και της ιρανικής Quds Force στο κατεχόμενο Kυπριακό έδαφος – έχουν αγγίξει ένα στρατηγικά ευαίσθητο σημείο στην Άγκυρα. Αξίζει να σημειωθεί ότι κανένα από αυτά τα συγκεκριμένα στοιχεία δεν έχει διαψευσθεί επίσημα από τις τουρκικές αρχές. Αντίθετα, η Άγκυρα έχει απαντήσει με δικαιολογίες ή ακόμη και με σιωπηρές επιβεβαιώσεις.

Αυτή η εκτεταμένη προσοχή δείχνει σαφώς τον στρατηγικό προσανατολισμό της Τουρκίας, που ακολουθεί στενά τα βήματα του Ιράν, και υπογραμμίζει ακριβώς γιατί είναι ζωτικής σημασίας να εκθέσουμε δημόσια και αποφασιστικά την επικίνδυνη πορεία της Άγκυρας στην Ανατολική Μεσόγειο.

– Πιστεύετε πραγματικά ότι το καθεστώς της κατεχόμενης Κύπρου αποτελεί πιθανή απειλή για το Ισραήλ και σε ποια βάση;
Όταν ο Ερντογάν απειλεί ανοιχτά το Ισραήλ και ταυτόχρονα αναπτύσσει προηγμένες στρατιωτικές δυνατότητες, η σύνεση επιβάλλει να λάβουμε σοβαρά υπόψη αυτές τις απειλές. Ο Πρόεδρος Ερντογάν έχει επανειλημμένα κάνει εχθρικές δηλώσεις κατά του Ισραήλ, μεταξύ άλλων κατηγορώντας ανοιχτά το Ισραήλ για «κρατος ληστή», χαρακτηρίζοντας τον Πρωθυπουργό Νετανιάχου «χειρότερο από τον Χίτλερ» και καλώντας δημοσίως κατά τη διάρκεια των προσευχών του Ραμαζανιού τον Θεό να «καταστρέψει το σιωνιστικό Ισραήλ».

Επιπλέον, οι ρητές στρατιωτικές απειλές του Ερντογάν υπερβαίνουν τη ρητορική. Τον Δεκέμβριο του 2022, κατά τη διάρκεια ομιλίας του στη Σαμψούντα, απείλησε άμεσα την Ελλάδα, δηλώνοντας: «Φυσικά θα χτυπήσει την Αθήνα… φυσικά θα χτυπήσει», αναφερόμενος ρητά στον νέο βαλλιστικό πύραυλο Typhoon που ανέπτυξε η Τουρκία. Τόνισε περαιτέρω: «Αν δεν μείνετε ήρεμοι… μια χώρα όπως η Τουρκία δεν θα μείνει αμέτοχη. Πρέπει να κάνει κάτι».

Δεδομένης της συνεχιζόμενης στρατιωτικής ενίσχυσης της Τουρκίας στα παράνομα κατεχόμενα εδάφη – συμπεριλαμβανομένων των προετοιμασιών σε στρατιωτικές βάσεις στην Κερύνεια και την Αμμόχωστο για την ταχεία ανάπτυξη αυτών των βαλλιστικών πυραύλων Typhoon – το Ισραήλ δεν μπορεί να απορρίψει τέτοιες απειλές ως απλή ρητορική στάση. Η Τουρκία του Ερντογάν έχει αποδεδειγμένο ιστορικό επιθετικής συμπεριφοράς στην περιοχή και ανησυχητική προθυμία να κλιμακώσει τις εντάσεις, ειδικά όταν αυξάνονται οι εσωτερικές πιέσεις. Η ιστορία αποδεικνύει σαφώς ότι οι αυταρχικοί ηγέτες που αντιμετωπίζουν εσωτερική αστάθεια συχνά αναζητούν εξωτερικές συγκρούσεις ως αντιπερισπασμό.

Αν και ελπίζουμε ειλικρινά να μην χρειαστεί ποτέ να χρησιμοποιήσουμε τις αμυντικές δυνατότητες που διαθέτουμε, οι τρεις χώρες μας – το Ισραήλ, η Ελλάδα και η Κύπρος – πρέπει να παραμείνουν πλήρως προετοιμασμένες για να αποτρέψουν και, εάν χρειαστεί, να εξουδετερώσουν αυτές τις απειλές.

– Σχολιάζοντας το άρθρο σας, Έλληνες διπλωμάτες αναφέρονται σε κάτι που το Ισραήλ δεν θα έκανε ποτέ. Μιλούν ακόμη και για ένα σενάριο που είναι ευσεβής πόθος, αλλά δεν μπορεί ποτέ να υλοποιηθεί. Κάποιοι σχολιάζουν ότι μπορεί να είναι ακόμη και ένα επικίνδυνο σενάριο, δεδομένου ότι η Τουρκία αναζητά τέτοιες προφάσεις για να ενισχύσει τις δυνάμεις κατοχής της και να επεκτείνει την κατοχή της στην Κύπρο. Πώς το σχολιάζετε;
Έχω τον βαθύτατο σεβασμό για τις ανησυχίες που εκφράζουν οι Έλληνες συνάδελφοί μας και εκτιμώ πλήρως τις ευαισθησίες που ενέχει η αντιμετώπιση τόσο σύνθετων στρατηγικών προκλήσεων. Η ανάλυσή μου προσφέρθηκε ακριβώς επειδή η πραγματική ηγεσία και η ευθύνη απαιτούν να αντιμετωπίζουμε ανοιχτά ακόμη και τις δυσάρεστες πραγματικότητες.

Η προετοιμασία για δύσκολα σενάρια δεν σημαίνει ότι επιθυμούμε να τα υλοποιήσουμε, αλλά αντανακλά την κοινή μας αποφασιστικότητα να τα αποτρέψουμε. Η ιστορία μας διδάσκει ξεκάθαρα ότι η αδιαφορία για τις απειλές ή η διστακτικότητα να μιλήσουμε ανοιχτά για αυτές μόνο ενθαρρύνει όσους επιδιώκουν να αποκομίσουν όφελος μέσω της επιθετικότητας. Οι προετοιμασίες μας για τις πυρηνικές φιλοδοξίες του Ιράν, για παράδειγμα, έγιναν με μεγάλη προσοχή και υπομονή, χωρίς να μας οδηγεί η επιθυμία για σύγκρουση, αλλά η βαθιά δέσμευσή μας για την εξασφάλιση της ειρήνης.

Τελικά, παρά όλες τις διπλωματικές προσπάθειες, οι περιστάσεις μας ανάγκασαν να δράσουμε αποφασιστικά.

Ομοίως, τα στρατηγικά σενάρια που έχουν σκιαγραφηθεί για τα κατεχόμενα εδάφη της Κύπρου αποτελούν συνετό προληπτικό σχεδιασμό και όχι δηλώσεις προθέσεων. Ο σκοπός τους είναι σαφής: να διασφαλίσουμε ότι οι χώρες μας δεν θα βρεθούν ποτέ σε κρίση λόγω αμέλειας ή ευσεβών πόθων. Οι κίνδυνοι που ενέχει η σιωπή ή η ασάφεια υπερβαίνουν κατά πολύ αυτούς που ενέχει η διαφάνεια και η σαφήνεια.

Η Ελλάδα, η Κύπρος και το Ισραήλ μοιράζονται ένα κοινό πεπρωμένο, που έχει τις ρίζες του στην ιστορία, τις αξίες και την αμοιβαία δέσμευσή μας για ειρήνη και σταθερότητα. Δεν πρέπει ποτέ να επιτρέψουμε στον φόβο για την αντίδραση ενός επιτιθέμενου να καθορίσει την ετοιμότητα ή την πολιτική μας.

Η δύναμή μας έγκειται ακριβώς στην ενότητά μας, στη σαφήνεια και στην αποφασιστικότητά μας – ιδιότητες που, όταν επικοινωνούνται ανοιχτά και αποφασιστικά, αποτελούν την ισχυρότερη εγγύηση κατά των συγκρούσεων.

Ας μείνουμε στην ιστορία όχι για αυτό που φοβηθήκαμε να αναγνωρίσουμε, αλλά για αυτό που αποτρέψαμε με θάρρος.

– Δεδομένου ότι το Ισραήλ, ανεξάρτητα από το πόσο κακές είναι οι σχέσεις του με την Τουρκία, είναι πάντα πολύ προσεκτικό στις δηλώσεις του τόσο για την Κύπρο όσο και για τις ελληνοτουρκικές διαφορές, πιστεύετε ότι ένα τέτοιο σενάριο «απελευθέρωσης» των κατεχομένων εδαφών της Κύπρου θα μπορούσε να γίνει πραγματικότητα;

Το Ισραήλ έχει παραδοσιακά υιοθετήσει μια προσεκτική διπλωματία όσον αφορά τις διαφορές της Τουρκίας με την Ελλάδα και την Κύπρο. Ωστόσο, όπως τόνισα σαφώς στο άρθρο μου, πρέπει να αναγνωρίσουμε την πραγματικότητα: η 51χρονη κατοχή της βόρειας Κύπρου από την Τουρκία έχει εξελιχθεί σε άμεση απειλή για την ασφάλειά μας, καθώς φιλοξενεί πυραυλικά συστήματα ικανά να χτυπήσουν ισραηλινές πόλεις, βάσεις drones σε ικανή απόσταση από τα στρατηγικά μας περιουσιακά στοιχεία και εξελιγμένες δυνατότητες πληροφοριών που αποσκοπούν στην υπονόμευση των επικοινωνιών μας.

Ελπίζουμε ειλικρινά ότι η παράνομη κατοχή της Τουρκίας μπορεί να επιλυθεί χωρίς να καταφύγουμε σε μια επιχείρηση όπως η «Οργή του Ποσειδώνα», αλλά ο υπεύθυνος στρατηγικός σχεδιασμός απαιτεί από εμάς, μαζί με την Ελλάδα και την Κύπρο, να διατηρήσουμε σαφώς ανοιχτές τέτοιες επιλογές. Η ύπαρξη, απλώς, αξιόπιστων σχεδίων έκτακτης ανάγκης, που έχουν κοινοποιηθεί σαφώς και είναι πλήρως εφαρμόσιμα εάν χρειαστεί, παραμένει το ισχυρότερο αποτρεπτικό μέσο κατά της επιθετικότητας, διασφαλίζοντας ότι δεν θα χρειαστεί ποτέ να χρησιμοποιηθούν.

– Τέλος, θα ήθελα να σας ρωτήσω αν πιστεύετε ότι μια στρατιωτική σύγκρουση στην Κύπρο θα ήταν προς το συμφέρον της Κυπριακής Δημοκρατίας και του κυπριακού λαού, Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων, ενάντια στην κατοχή, ή θα μπορούσε να οδηγήσει σε ένα σενάριο χειρότερο από αυτό που ζούμε εδώ και 51 χρόνια και σε επέκταση της τουρκικής κατοχής στο νησί;
Κανείς δεν επιθυμεί τον πόλεμο – ούτε το Ισραήλ, ούτε η Κύπρος, ούτε η Ελλάδα. Μετά από 51 χρόνια τουρκικής κατοχής, ο πρωταρχικός μας στόχος παραμένει η επίτευξη μιας διπλωματικής λύσης που θα αποκαταστήσει τελικά την κυπριακή κυριαρχία και θα διασφαλίσει την ασφάλεια και τη σταθερότητα για όλους τους πολίτες – Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους.

Ωστόσο, η ιστορία μας διδάσκει ξεκάθαρα: η διπλωματία επιτυγχάνει μόνο όταν υποστηρίζεται από αξιόπιστη αποτροπή. Η ύπαρξη ενός ρεαλιστικού σχεδίου έκτακτης ανάγκης όπως το «η Οργή του Ποσειδώνα» δεν αποτελεί πρόσκληση για σύγκρουση, αλλά την ισχυρότερη εγγύηση για την ειρήνη. Ο πραγματικός κίνδυνος που αντιμετωπίζει σήμερα η Κύπρος δεν είναι η ετοιμότητά μας, αλλά η διεθνής αδιαφορία που επιτρέπει στην τουρκική επιθετικότητα και την παράνομη κατοχή να εντείνονται ανεξέλεγκτα.

Μια αξιόπιστη, ενιαία στάση στέλνει ένα σαφές μήνυμα στην Τουρκία: η συνέχιση της κατοχής της αποτελεί στρατηγικό μειονέκτημα και όχι πλεονέκτημα. Μόνο όταν η Άγκυρα κατανοήσει πλήρως ότι το κόστος της κατοχής υπερβαίνει κατά πολύ κάθε πιθανό όφελος, θα καταστεί εφικτή μια πραγματική διπλωματική λύση.

Η ευθύνη μας – ως ηγέτες και σύμμαχοι – δεν είναι απλώς να αντιδρούμε, αλλά να διαμορφώνουμε την πραγματικότητα. Με την υπεύθυνη προετοιμασία μας, δεν προκαλούμε τον πόλεμο, αλλά τον αποτρέπουμε. Η σταθερή μας αποφασιστικότητα σήμερα είναι το θεμέλιο πάνω στο οποίο θα οικοδομηθεί τελικά η διαρκής ειρήνη και η πραγματική ελευθερία για όλους τους Κύπριους.

Πηγή: in.gr