Η βαλίτσα που στάθηκε μάρτυρας του ξεριζωμού, κουβαλά ακόμα μέσα της ζωές ολόκληρες. Σύμβολο της φυγής, μα και της επιστροφής.

Η άδεια καρέκλα, που υπάρχει σε κάθε κυπριακό σπίτι ως βουβή παρουσία αγνοουμένων και πεσόντων, ως βωμός της αναμονής.

Το κλειδί, σκουριασμένο από τον χρόνο αλλά άφθαρτο στη μνήμη, ως υπόσχεση της επιστροφής που περνά από γενιά σε γενιά.

Με αφορμή τη συμπλήρωση των 51 χρόνων από την αποφράδα ημέρα της τουρκικής εισβολής, την 20η Ιουλίου 1974, ο  Δημοκρατικός Συναγερμός διοργάνωσε αντικατοχική εκδήλωση μνήμης, τιμής και διεκδίκησης.

Στέλνοντας καθαρό το μήνυμα, μέσα από την ομιλία της, η Πρόεδρος του ΔΗΣΥ κ. Αννίτα Δημητρίου: «Εμείς δεν ξεχνάμε. Δεν συμβιβαζόμαστε με μισή πατρίδα. Όχι από πείσμα. Όχι από εκδίκηση. Από δικαίωμα. Δικαίωμα να επιστρέψουμε. Να θάψουμε τους νεκρούς μας. Να ζήσουμε ελεύθεροι. Να ζήσουμε σε μια πατρίδα ενωμένη, χωρίς κατοχικούς στρατούς, χωρίς συρματοπλέγματα. Χωρίς ξένες εγγυήσεις. Χωρίς επεμβατικά δικαιώματα».

Η Πρόεδρος του ΔΗΣΥ άρχισε την ομιλία της με τους πιο κάτω στίχους: 

Η Τζύπρος εν ο κόσμος της
πού καμεν, τόσον κόπον,
τζιαί όσοι εσιωνόσασιν γαίμαν
για τούν τον τόπο

Τούτη εν η Τζύπρος ναι τζιαι

ας το μάθουν ούλλοι. Η Τζύπρος εν ελληνική

τζι' εμείς είμαστε τα παιθκιά της. Ας όψονται που την 

εμαράζωσαν, να φύουν που τούντον τόπον. Γιοι τζιαι κόρες του Θεού

θα ζιούμεν μέχρι να δούμε μέρα λέφτερη..

Σημειώνεται πως, οι στίχοι είναι του Μιχάλη Χατζημιχαήλ και τους μελοποίησε ο Στέφανος Πελεκανής στην ποιητάρικη φωνή της Κύπρου και τους ερμήνευσε το 2020.

Μέσα απ’ αυτό το όραμα, υπενθύμισε η κ. Δημητρίου, γεννήθηκε ο Δημοκρατικός Συναγερμός. «Το 1976 όταν η Κύπρος μετρούσε τις πληγές της… Η δημοκρατία καταρρακώθηκε… Οι άνθρωποι έψαχναν στους καταλόγους των αγνοουμένων, ο κόσμος έκτιζε ξανά ζωές σε αντίσκηνα και καταυλισμούς».

Αναφερόμενη στις εξελίξεις στο Κυπριακό και στην άτυπη πενταμερή στη Νέα Υόρκη, χαρακτήρισε θετικό το γεγονός ότι η διαδικασία παραμένει ζωντανή, με ορίζοντα άλλες δύο συναντήσεις. Όμως πρέπει να επιδιώξουμε, όπως τόνισε, την πραγματική πρόοδο. «Οφείλουμε να απαιτήσουμε οι επόμενες συναντήσεις να αγγίξουν την ουσία. Να ανοιχτούν τα κεφάλαια που αποκαλύπτουν την τουρκική αδιαλλαξία και προκλητικότητα. Ο μόνος εκτεθειμένος πρέπει να είναι η Τουρκία για την εμμονή της σε παράλογες και απαράδεκτες αξιώσεις, περί δύο κρατών.

Τα ΜΟΕ έχουν τη σημασία τους εάν και εφόσον υπηρετούν τον στόχο να πάμε σε συνομιλίες ουσίας. Δεν πρέπει να αποδεχθούμε τα όποια μέτρα χαμηλής πολιτικής, να αποτελούν προϋπόθεση για την επανέναρξη ουσιαστικών διαπραγματεύσεων. Μια τέτοια χρονίζουσα κατάσταση ενισχύει τα τετελεσμένα της κατοχής».

Στέλνοντας μηνύματα προς διάφορες κατευθύνσεις η κ. Δημητρίου υπογράμμισε τη στάση αρχών του ΔΗΣΥ. «Εμείς δεν πουλάμε φαντασιώσεις. Δεν είμαστε για τα εύκολα. Δεν υποσχόμαστε το ανέφικτο. Μα το ρεαλιστικό. Δεν κρυβόμαστε πίσω από ανέξοδα ψέματα. Δεν αλλάζουμε αφηγήματα όπως μας βολεύει. Δεν επενδύουμε στον φόβο. Δεν ψαρεύουμε στα θολά νερά του λαϊκισμού.

Επιλέγουμε τον πατριωτικό ρεαλισμό απέναντι στην πατριδοκαπηλία. Επιλέγουμε τον δύσκολο δρόμο: Της υπευθυνότητας, της σοβαρότητας, της αλήθειας. Έτσι φέρνουμε αποτελέσματα για τη χώρα μας. Έτσι δίνουμε τις μάχες μας. Κτίζοντας συμμαχίες. Διεκδικώντας με αυτοπεποίθηση ρόλο και λόγο στα τραπέζια λήψεων αποφάσεων της ΕΕ και της διεθνούς κοινότητας».

Της αντικατοχικής εκδήλωσης προηγήθηκε πορεία από τον ιερό Τύμβο της Μακεδονίτισσας προς το νέο Αμφιθέατρο Αγίου Δομετίου, με τη φλόγα να μεταλαμπαδεύουν οι «ΝΕΔΗΣΥ runners». Στην εκδήλωση παρουσιάστηκε επίσης δραματοποιημένο αναλόγιο με τη συμμετοχή της Χριστιάνας Μούζουρα και του Σταύρου Κωνσταντίνου. Τη μουσική επιμέλεια είχε ο Στέφανος Πελεκανής.