Πραγματοποιήθηκε το βράδυ της Τετάρτης η παρουσίαση του νέου του βιβλίου «Ξυπνάτε Έλληνες/Κριτές σας οι νεκροί και οι αγέννητοι, 88 ηχηρές καμπάνες αφύπνισης», του τον εκδότη και συγγραφέα Κώστα Χατζηκωστή. 

Στην εκδήλωση, πραγματοποιήθηκε στην παρουσία του  Προέδρου της Δημοκρατίας, Νίκου Χριστοδουλίδη, μελών του Υπουργικό Συμβουλίου, της Προέδρου της Βουλής, Αννίτας Δημητρίου, και Βουλευτών, μεταξύ άλλων, οι ομιλητές αναφέρθηκαν στην έγνοια του κ. Χατζηκωστή για να αφήσει παρακαταθήκη στη νέα γενιά τα γεγονότα της σύγχρονης ιστορίας της Κύπρου.

Ο Κώστας Χατζηκωστής, με έντονο συναίσθημα και βαθιά ανησυχία για το μέλλον της Κύπρου, απευθύνθηκε στον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας, εκφράζοντας την ανάγκη για ειλικρίνεια, υπευθυνότητα και ιστορική συνέπεια. 

Κάνει ιδιαίτερη αναφορά στον Ευαγόρα Παλληκαρίδη, τον οποίο είχε δίπλα του, και τονίζει τη διαφορά των γενεών: τότε ήθελαν να πεθάνουν για την Κύπρο, ενώ σήμερα επικρατεί πολιτική ατολμία και υποχώρηση. Κατηγορεί την ελληνική κυβέρνηση για την απροθυμία της να στηρίξει την Κύπρο, χαρακτηρίζοντας λανθασμένες τις θέσεις της στο Κυπριακό και αναφέρει ότι η στρατηγική απουσία της Ελλάδας αποδυναμώνει τον κυπριακό αγώνα.

Εκφράζει την ανησυχία του για τις συνομιλίες με την Τουρκία, θεωρώντας ότι αυτές οδηγούν όχι στη λύση, αλλά στην τουρκοποίηση του νησιού. Αναφέρεται στην έκθεση του Νιχάτ Ερίμ, η οποία όπως τονίζει αποδεικνύει ότι η Τουρκία έχει εφαρμόσει όλα της τα σχέδια από το 1956 μέχρι σήμερα.

Καλεί τον Πρόεδρο Χριστοδουλίδη να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων, να πράξει αντί να μιλά, να μην παρασυρθεί από το «θέατρο των συνομιλιών», και να ενώσει τον λαό, αφού δεν έχει τη στήριξη της Ελλάδας. Θεωρεί ότι ο λαός είναι ώριμος και περιμένει ηγέτες που να τον σέβονται, να τον καθοδηγούν με αλήθεια και να μην τον εξαπατούν. Καταλήγει με πικρία αλλά και με προτροπή για δράση, λέγοντας ότι ο Τούρκος υλοποιεί όσα λέει, και πως η διεθνής κοινότητα σέβεται μόνο την ισχύ. 

Διαβάστε ακόμη: Πραγματοποιήθηκε η παρουσίαση βιβλίου Κώστα Χατζηκωστή «Ξυπνάτε Έλληνες»(pics)

Αυτούσια η ομιλία: 

Αισθάνομαι την ανάγκη να συμπαρασταθώ σε όσους είπαν αυτά τα καλά ή τα πολύ καλά λόγια για μένα, διότι μπορεί και να κινδυνεύουν να αυτοχαρακτηριστούν ή να χαρακτηριστούν από άλλους ότι είναι και αυτοί ευτράπελες καταστάσεις, φασίστες, διότι προσπάθησαν να πουν την αλήθεια. Η αλήθεια είναι πόνος. Η αλήθεια είναι η ελευθερία όμως. Και η ελευθερία είναι πόνος. Δεν κερδίζεται η ελευθερία με παραμύθια, με πολυλογίες, με γενικολογίες, με φρασεολογίες. Κερδίζεται με απαγχονισμούς.

Ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης καθόταν δίπλα μου και το γεγονός ότι εκείνος ο άνθρωπος απαγχονίστηκε μου δίνει αυτή την αγωνία. Η εποχή η δική μας ήταν διαφορετική. Στην εποχή τη δική μας ζηλεύαμε τον απαγχονισμένο και τον νεκρό της ΕΟΚΑ. Θέλαμε να είμαστε εμείς στη θέση του. Η παιδεία έκτοτε στηρίχθηκε σε άλλες βάσεις. Και φτάσαμε εδώ που φτάσαμε. Έχουμε σήμερα μία ελληνική κυβέρνηση η οποία λέει ότι το Κυπριακό δεν είναι ελλαδοτουρκική διαφορά και το λέει καθαρά. Που λέει το casus belli, το οποίο ανάγκασε την Ελλάδα να μην ασκήσει κυριαρχικά δικαιώματα, και μας λέει τώρα εμάς “βρείτε λύση”.

Δηλαδή, κουβεντιάστε με ποιον; Με αυτόν ο οποίος σου λέει κατ’ επανάληψη ότι η Κύπρος είναι τουρκική. Ο Νιχάτ Ερίμ δεν ήταν τυχαίος. Ήταν άνθρωπος ο οποίος ήταν και στο παρασκήνιο της Ζυρίχης. Δολοφονήθηκε ως πρωθυπουργός. Ο Νιχάτ Ερίμ, ό,τι έγραψε στην έκθεση την οποία του ζήτησε ο τότε πρωθυπουργός της Τουρκίας, έχει υλοποιηθεί. Έμεινε μόνο το να υλοποιηθεί, κύριε Χριστοδουλίδη, να πάρουν όλη την Κύπρο.

Θέλω να βρείτε την απάντηση και να την πείτε στον λαό. Εάν πάρετε τελεσίγραφο κάποια ημέρα, για να πάρετε τον λαό στη Λεμεσό, θα έρθω να τον παραλάβω με τα πλοία μου, γιατί δεν θέλω να σπάσει μύτη, γιατί είμαι ειρηνοποιός εγώ. Τι θα κάνετε; Θα κάνετε πόλεμο; Με ποιον θα κάνετε πόλεμο; Με τον Μητσοτάκη;

Κύριε Πρόεδρε, έχετε ιστορική ευθύνη να σώσετε την Κύπρο και έτσι υποσχεθήκατε. Και αυτή η ιστορική σας ευθύνη πρέπει να στηριχθεί πάνω σε όλους τους Κυπρίους. Γίνατε Πρόεδρος. Έχετε την καλή διάθεση να βοηθήσετε αυτόν τον τόπο να ελευθερωθεί, όπως λέτε. Να βρει βιώσιμη και δίκαιη λύση. Αλλά δεν εξηγήσατε τι σημαίνει βιώσιμη και τι σημαίνει δίκαιη λύση. Εάν βιώσιμη και δίκαιη λύση είναι αυτά που συζητάτε, αυτά είναι καταστροφή και είναι οριστική τουρκοποίηση της Κύπρου.

Θα ήθελα να σας πω ότι έχετε το πλεονέκτημα του ανθρώπου ο οποίος τώρα μπαίνει σε ένα παιχνίδι. Ήσασταν αγέννητος τον καιρό της εισβολής, διότι μέχρι τον καιρό της εισβολής έγιναν όλα τα λάθη, τα μοιραία λάθη. Έχετε τη δυνατότητα να δημιουργήσετε ιστορία διαφορετική από την ιστορία την οποία δεν έγραψαν οι προηγούμενοι από σας. Οι προηγούμενοι από σας δεν έγραψαν ιστορία. Έγραψαν προσπάθεια παράδοσης. Κάθε φορά που έκαναν συνομιλίες για 60 χρόνια, γιατί δεν έλυσαν το Κυπριακό; Ήταν προδότες όλοι αυτοί οι ηγέτες της Ελλάδας; Όχι, δεν ήταν προδότες. Ήθελαν να λύσουν το πρόβλημα.

Ο Μακάριος δεν ήταν προδότης κατά την δική μου εκτίμηση. Άλλοι λένε ότι ήταν προδότης. Ήταν ένας άνθρωπος που ήθελε να πετύχει. Ήθελε να ελευθερώσει την Κύπρο. Δεν τα κατάφερε. Ξέρετε τι μου έλεγε, κύριε Πρόεδρε, ο Μακάριος, όταν έγραφα το άρθρο "Για ποιους χτυπάει η καμπάνα" το 1969; Με φώναξε στο Προεδρικό και μου είπε: «Εσύ είσαι νέος, βλέπεις όλων Τούρκους και μου συγχύζεις τον λαό. Θα γονατίσουν, δεν θα αντέξουν». Τι σημαίνει αυτή η ιστορία; Σημαίνει ότι φτάσαμε εδώ που φτάσαμε με λανθασμένες εκτιμήσεις.

Και αυτή τη στιγμή, κύριε Πρόεδρε, είστε πολύ συμπαθής σε μένα, γιατί εγώ ξέρω ότι δεν έχετε τη συμπαράσταση της Ελληνικής Κυβέρνησης. Όταν δεν έχετε τη συμπαράσταση της Ελληνικής Κυβέρνησης, πρέπει να έχετε τη συμπαράσταση ολόκληρου του λαού. Για να έχετε τη συμπαράσταση ολόκληρου του λαού, πρέπει να δείτε πολύ σοβαρά τι θα πείτε σε αυτόν τον λαό. Ο λαός είναι ξύπνιος, καταλαβαίνει, φωνάζει, είναι οργισμένος, μαζεύει την οργή του και δεν ξέρετε πότε θα εκραγεί.

Μετά από όσα έχουν λεχθεί, δεν μπορώ να πω τίποτα περισσότερο. Να ευχαριστήσω όλους αυτούς τους κυρίους. Δυστυχώς ανέμενα κάποια κριτική, όμως δεν υπάρχει κριτική. Έχω τη γνώμη ότι ο κυπριακός λαός έχει την ωριμότητα. Εκείνο που καλεί τους ηγέτες να έχουν, είναι την υπευθυνότητα να μην τον εμπαίζουν, διότι προσέχεται. Το "εμπαίζω" είναι ένα ρήμα, το "διαβολίζω" είναι άλλο ρήμα. Έχει ιδιαίτερη σημασία για τον κύριο Μητσοτάκη, μπορεί αργότερα να έχει σημασία και για σας, δεν ξέρω.

Όταν όμως λες "παραπλανώ" τον άλλον, δεν έχει δόλο. Όταν λες "εμπαίζω" τον άλλον, δεν έχει δόλο. Όταν λες όμως "εξαπατώ" τον άλλον – και τι σημαίνει "εξαπατώ" τον άλλον; Ξέρω ότι αυτή είναι η αλήθεια, αλλά εγώ λέω τα ανάποδα. Ξέρω ότι το Κυπριακό δεν είναι ελλαδοτουρκική διαφορά. Πού είναι η στρατηγική δύναμη της Ελλάδας, που χωρίς την Κύπρο η Ελλάδα δεν είναι τίποτα, είναι μία μικρή βαλκανική επαρχία.

Τι πρέπει να του πει ο Πρόεδρος της Κύπρου; Ο Πρόεδρος της Κύπρου θα πρέπει να τον φέρει στην ορθή θέση: «Κύριε Μητσοτάκη, δεν είναι ορθή η θέση σας». Αυτά τα έχω πει στον Πρόεδρο. Τα λέω και δημόσια. Και ο Πρόεδρος αυτός αντέχει και ακούει, αλλά άκουσε από μένα την κουβέντα: «Πράττε και μην μιλάς». Και πράξε προς την ορθή κατεύθυνση. Θέλει να πράξει προς την ορθή κατεύθυνση. Δεν έχει συμμάχους. Η μητέρα και εγγυήτρια δεν είναι σύμμαχός του. Άρα ο λαός, ο οποίος ακούει, πρέπει να ξέρει και να συγχωρεί τον Πρόεδρο για παραλείψεις και για αδυναμίες.

Δεν υπάρχει άλλη επιλογή. Πρέπει να βοηθηθεί ο Πρόεδρος να πει και να κάνει πράγματα που δεν τολμούν να κάνουν στην Αθήνα.

Έγραψα κάτι να σας πω. Δεν έχει σημασία αυτό. Και έτσι θα μου επιτρέψετε να σας απαλλάξω αυτής της ρητορικής και να σας ευχηθώ καλύτερες μέρες, που δυστυχώς δεν βρίσκω μπροστά μου, κύριε Πρόεδρε, ούτε ονειρεύομαι, διότι ο Τούρκος αυτά που λέει τα κάνει. Ο Τούρκος έκανε αυτά που έλεγε όταν ήταν αδύνατος. Είναι πάρα πολύ δυνατός σήμερα. Τόσο δυνατός που δεν τολμά κανείς να του μιλήσει. Και τους Αμερικανούς και τους Ρώσους και τους Κινέζους τούς κάνει ό,τι θέλει. Δεν θα μας κάνει εμάς ό,τι θέλει;

Άρα η ιστορία, ο ύμνος των συνομιλιών, κρατήστε τον λίγο πιο χαμηλά. Οι συνομιλίες τι θα οδηγήσουν; Σου λέει: «Θέλω δύο κράτη». Τι θα κάνεις αν πας στις συνομιλίες; Λες εσύ στον κόσμο ότι μπορεί να αλλάξει η γραμμή. Δεν θα την αλλάξει γιατί θέλει όλη την Κύπρο. Δεν είναι δύο κράτη που θέλει. Είναι ένα και τουρκικό.

Στα βιβλία έβαλα την έκθεση του Νιχάτ Ερίμ και την δώσαμε και στην εφημερίδα για να διαβάσει ο κόσμος να δει πως οι Τούρκοι από το 1956, ό,τι είπαν το έχουν κάνει. Τι κάναμε εμείς; Εμείς είπαμε του κόσμου ένωση και μόνο ένωση. Απαγχονίστηκε ο κόσμος. Μετά είπαμε ανεξαρτησία. Και νικήσαμε στην ανεξαρτησία για να κάνουμε το κράτος του Θεού. Αφήσαμε τον Εγγλέζο, φέραμε τον Τούρκο. Σε τρία χρόνια διαλύθηκε το κράτος. Αυτά όλα τα πράγματα είναι γεγονότα. Τα λέει η ιστορία. Και τι κάναμε μετά; 60 χρόνια μιλούμε. Μιλούμε ως αδύνατοι. Κάθε φορά υποτασσόμαστε.

Δεν υπάρχει ούτε διεθνές δίκαιο. Ούτε δίκαιο. Το διεθνές δίκαιο είναι το δίκαιο του ισχυρού. Έχεις ισχύ; Έχεις δίκαιο.

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ όλους. Σας ευχαριστώ.