Η Κυπριακή Δημοκρατία, ως μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΟΗΕ, έχει επανειλημμένα καλέσει τη διεθνή κοινότητα να αναγνωρίσει επίσημα τη γενοκτονία των Ποντίων. Και θα συνεχίσει να το κάνει. Γιατί δεν μπορεί να υπάρξει ειρήνη, χωρίς αλήθεια, ανέφερε ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος Κωνσταντίνος Λετυμπιώτης. Δεν μπορεί να υπάρξει συμφιλίωση, χωρίς αποδοχή του παρελθόντος. Δεν μπορεί να υπάρξει μέλλον χωρίς μνήμη, ανέφερε σε χαιρετισμό του σε εκδήλωση μνήμης και τιμής για τη Γενοκτονία των Ποντίων: «Πόντος… Ματωμένη Πατρίδα!», που πραγματοποιήθηκε στο Στ΄Δημοτικό Σχολείο Κάτω Πάφου. Ο κ. Λετυμπιώτης ανέφερε πως η  ιστορική μνήμη δεν είναι τιμή μόνο προς τους νεκρούς, είναι, όπως είπε, ασπίδα για τους ζωντανούς, είναι το δίχτυ ασφαλείας που μας προστατεύει από την επανάληψη της Ιστορίας, όταν αυτή δεν διδάσκει.

Η  γενοκτονία των Ποντίων, όπως και άλλες γενοκτονίες του 20ού αιώνα, πρέπει να διδάσκεται, συνέχισε, ως κλείσιμο λογαριασμών, όπως είπε,  αλλά ως ανοικτή πρόσκληση στη συνείδηση.

Σήμερα, στη σκιά της ιστορίας και στο φως της συλλογικής μας μνήμης, στεκόμαστε, συνέχισε, μπροστά σε μία από τις πιο μαύρες σελίδες του ελληνισμού. Η 19η Μαΐου δεν είναι απλώς μια ημερομηνία. Είναι μία πληγή που δεν έκλεισε ποτέ. Είναι η μνήμη των 353.000 ψυχών που χάθηκαν. Είναι η κραυγή όσων έμειναν πίσω και δεν σώπασαν. 

Ο Πόντος, αυτή η μακρινή πατρίδα των Ελλήνων του Εύξεινου Πόντου, υπήρξε για αιώνες φάρος ελληνισμού. Από την αρχαιότητα έως τις αρχές του 20ού αιώνα, άνθισε εκεί ένας ακμαίος πληθυσμός με γλώσσα, θρησκεία, παιδεία και πολιτισμό. Η Τραπεζούντα, η Αμισός, η Σινώπη, δεν ήταν τόνισε, μόνο γεωγραφικά σημεία· ήταν κέντρα ζωής, πολιτισμού, αντίστασης και δημιουργίας.

Και όμως, αυτός ο λαός έγινε στόχος, όπως είπε. Στόχος εξόντωσης, στόχος αφανισμού, στόχος σιωπής. Η περίοδος 1914–1923 υπήρξε εφιαλτική. Με τη σκιά του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, με πρόσχημα την εθνική ενοποίηση, οι Νεότουρκοι και στη συνέχεια οι κεμαλικοί εφάρμοσαν ένα οργανωμένο σχέδιο εξόντωσης: μαζικές σφαγές, πορείες θανάτου, απαγχονισμοί, λεηλασίες, βιασμοί, εξορίες, λιμοί. Μια γενοκτονία, η οποία επιδιώχθηκε όχι απλώς για εκκαθάριση, αλλά για σβήσιμο μνήμης.

Αλλά δεν τα κατάφεραν, γιατί, όπως είπε, οι λαοί που κρατούν τη μνήμη τους ζωντανή, δεν σβήνονται.

Ακολούθως αναφέρθηκε στους Πόντιους που επέζησαν και που έφτασαν πρόσφυγες στην Ελλάδα. Κάποιοι και στην Κύπρο. Χωρίς τίποτα. Με το τίποτα, όμως, έφτιαξαν τα πάντα. Ανέστησαν τις κοινότητές τους, μετέδωσαν την παράδοση, κράτησαν ζωντανό τον πολιτισμό. Και μας κληροδότησαν έναν ολόκληρο κόσμο. Έναν κόσμο που τραγουδά, που θυμάται, που δημιουργεί.

Η Κύπρος καταλαβαίνει αυτό τον πόνο, συνέχισε, γιατί εξήγησε και η δική μας πατρίδα γνώρισε τον ξεριζωμό, την απώλεια, τον διχασμό. Το 1974, με την τουρκική εισβολή, χιλιάδες οικογένειες και στην Κύπρο ξεριζώθηκαν. Άφησαν πίσω τα σπίτια τους, τα μνήματα των γονιών τους, τις εκκλησίες τους. Και όπως οι Πόντιοι πριν από πενήντα χρόνια, έτσι και οι Κύπριοι βάδισαν στην προσφυγιά. Κι όμως, και οι δύο λαοί αντέχουν. Δεν λύγισαν. Κάνουμε τον πόνο μνήμη. Και τη μνήμη, φλόγα ελπίδας.

Αυτή η φλόγα ζει σήμερα εδώ, ανάμεσά μας, είπε ο κ. Λετυμπιώτης, μέσα από την εκπαίδευση, μέσα από την τέχνη, μέσα από το τραγούδι. Μέσα από εσάς, τα παιδιά αυτού του σχολείου.

Ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος σημείωσε πως η  Παιδεία μας είναι το εργαλείο με το οποίο μπορούμε να σφυρηλατήσουμε αυτή τη μνήμη. Γι’ αυτό και η απόφαση να θεσμοθετηθεί η 19η Μαΐου ως επίσημη ημέρα μνήμης της Γενοκτονίας των Ποντίων στα σχολεία της Κύπρου ήταν βαθιά πολιτική, ιστορική και ανθρώπινη. Είναι μία πράξη ευθύνης και αξιοπρέπειας απέναντι στις επόμενες γενιές

Το ίδιο κάνει και η ΕΕ είπε , προσθέτοντας πως  όταν επιλέγει να ενισχύει τα προγράμματα ιστορικής συνείδησης. Το ίδιο κάνει κάθε χώρα που τολμά να πει την αλήθεια. Και αλήθεια είναι αυτό: ότι ο Πόντος ματώθηκε. Ο Ελληνισμός ματώθηκε. Η ανθρωπότητα ματώθηκε. Αλήθεια είναι ότι 353.000 ψυχές χάθηκαν. Αλήθεια είναι ότι επιβίωσαν εκείνοι που αρνήθηκαν να ξεχάσουν.

Το να θυμόμαστε δεν είναι απλώς ζήτημα ιστορικής γνώσης αλλά είναι ηθική πράξη είπε σε άλλο σημείο της ομιλίας του ο κ. Λετυμπιώτης σημειώνοντας πως και στις μέρες μας, όπου η παραπληροφόρηση και η εσκεμμένη στρέβλωση της Ιστορίας διαβρώνουν το δημόσιο λόγο, η μνήμη είναι αντίδοτο. Είναι το θεμέλιο πάνω στο οποίο χτίζεται κάθε αξιόπιστο κράτος, κάθε ώριμη κοινωνία, κάθε δημοκρατική Πολιτεία.

Και αυτή είναι η Κύπρος που θέλουμε συνέχισε, «Μια Κύπρος που δεν φοβάται την αλήθεια. Που δεν αρνείται την ιστορία της. Που τιμά το δίκαιο και υπηρετεί τη δικαιοσύνη. Που έχει το θάρρος να διδάξει στα παιδιά της πως τίποτε σπουδαίο δεν κτίζεται χωρίς μνήμη. Χωρίς ρίζες. Χωρίς την αναγνώριση του πόνου», σημείωσε.

Σήμερα, συνέχισε, δεν είναι απλώς μια επέτειος. Είναι μία υπόσχεση: να παραμείνουμε άνθρωποι. Να παραμείνουμε ελεύθεροι. Να παραμείνουμε δίκαιοι. Και αυτή η υπόσχεση είναι η μεγαλύτερη τιμή στους ανθρώπους του Πόντου.

Επεσήμανε ακόμη πως «κάθε φορά που αναγνωρίζουμε ένα ιστορικό τραύμα, στήνουμε έναν φάρο για τις επόμενες γενιές. Κάθε φορά που σιωπούμε, σκάβουμε λάκκους για τα θεμέλια του μέλλοντος. Η Ευρωπαϊκή Ένωση, στην οποία συμμετέχουμε ενεργά, θεμελιώθηκε πάνω στην αρχή "ποτέ ξανά". Οφείλουμε να εντάξουμε τη γενοκτονία των Ποντίων στην κοινή ευρωπαϊκή ιστορική συνείδηση. Όχι για να διασπάσουμε, αλλά για να συμφιλιώσουμε».

Η εκδήλωση περιλάμβανε και χαιρετισμούς από την διευθύντρια του σχολείου κ. Δήμητρα Δημητρίου αλλά και από τον αντιδήμαρχο Πάφου Άγγελο Ονησιφόρου.

Επίσης στο τέλος ακολούθησε καλλιτεχνικό δρώμενο, οδοιπορικό μνήμης και τιμής για τη γενοκτονία των Ποντίων με θέμα « Πόντος... Ματωμένη Πατρίδα».

Πηγή: ΚΥΠΕ