Η προέλευση των εμβληματικών αγαλμάτων στο Νησί του Πάσχα είναι ένα από τα μεγαλύτερα αρχαιολογικά αινίγματα στον κόσμο.
Τώρα, οι επιστήμονες ισχυρίζονται ότι έλυσαν ένα σημαντικό μέρος του μυστηρίου που αφορά τον τρόπο με τον οποίο μεταφέρθηκαν τα αγάλματα στην περιοχή, όπως αναφέρουν πληροφορίες από το Daily Mail.
Με βάρος μεταξύ 12 και 80 τόνων, οι επιστήμονες αναρωτιούνται εδώ και καιρό πώς ο αρχαίος πολιτισμός του νησιού μπόρεσε να μετακινήσει τα τεράστια πέτρινα αγάλματα στη θέση που βρίσκονται.
Χρησιμοποιώντας έναν συνδυασμό τρισδιάστατης μοντελοποίησης και πειραμάτων στην πραγματική ζωή, οι επιστήμονες επιβεβαίωσαν ότι τα αγάλματα στην πραγματικότητα «περπάτησαν» προς τους τελικούς προορισμούς τους.
Αφού μελέτησαν σχεδόν 1.000 από τα κεφάλια - γνωστά ως Μοάι - οι ανθρωπολόγοι διαπίστωσαν ότι οι κάτοικοι του Ράπα Νούι πιθανότατα χρησιμοποιούσαν σχοινιά για να λικνίζουν τα αγάλματα σε σχήμα ζιγκ-ζαγκ.
Αυτή η τεχνική θα επέτρεπε σε μικρές ομάδες ανθρώπων να μετακινούν τα τεράστια Μοάι σε μεγάλες αποστάσεις με σχετικά μικρή προσπάθεια.
Ένας από τους συγγραφείς της μελέτης, ο καθηγητής Καρλ Λίπο, του Πανεπιστημίου Μπίνγκχαμτον, λέει: «Μόλις αρχίζει να μετακινείτε το άγαλμα δεν είναι καθόλου δύσκολο - οι άνθρωποι μπορούν να τραβούν με το ένα χέρι.
«Εξοικονομεί ενέργεια και κινείται πολύ γρήγορα. Το δύσκολο κομμάτι είναι να το λικνίσετε στην αρχή», προσθέτει.
Η τεχνική του «περπατήματος» για να μετακινηθούν τα Μοάι
Προηγουμένως, οι ανθρωπολόγοι πίστευαν ότι τα Μοάι πρέπει να είχαν τοποθετηθεί σε επίπεδη επιφάνεια και να είχαν τραβηχτεί μέχρι τον προορισμό τους. Αυτό θα ήταν ένα εξαιρετικά επίπονο έργο που απαιτούσε μεγάλο αριθμό ανθρώπων και θα ήταν σχεδόν αδύνατο για μερικά από τα μεγαλύτερα αγάλματα.
Ωστόσο, υπάρχουν τώρα ολοένα και περισσότερα στοιχεία που υποδηλώνουν ότι οι κάτοικοι του Ράπα Νούι είχαν βρει μια καλύτερη λύση. Προσδένοντας σχοινιά σε όλες τις πλευρές του κεφαλιού και τραβώντας μπρος-πίσω, τα Μοάι μπορούν να κουνηθούν από τη μία πλευρά στην άλλη και να μετακινηθούν προς τα εμπρός με μια κίνηση «περπάτημα»
Ο καθηγητής Λίπο και ο συνεργάτης του, καθηγητής Τέρι Χαντ, από το Πανεπιστήμιο της Αριζόνα, είχαν δοκιμάσει προηγουμένως τη θεωρία τους για το περπάτημα σε μικρότερα μοντέλα, αλλά ήθελαν να δουν πώς θα λειτουργούσε για μεγαλύτερα Μοάι.
Πηγή: reader.gr