Πριν τα Tinder, τα Bumble και τα “σου έκανα like στο story”, υπήρχε η Golden Touch. «Αν δεν μπορείς να παντρευτείς, πάρε τηλέφωνο στο 090-23-610 η πρόταση γάμου είναι ένα τηλεφώνημα μακριά!»
Η διαφήμιση υποσχόταν «την πιο έξυπνη πρόταση γάμου».
Απλώς τηλεφωνούσες, έλεγες «τι ζητάς από τον ιδανικό σύντροφο» και περίμενες «προσεκτική ανάλυση» ώστε τα μηνύματά σας να «ταιριαστούν». Ένα είδος… Tinder με χειροκίνητη ψυχανάλυση, μόνο που εδώ το swipe κόστιζε 62 ολόκληρα σεντ τις λιρας το λεπτό (EURO 1.06)!!!
Και η ατάκα που αξίζει βραβείο χρυσής ειρωνείας: «Η ρύθμιση της έντασης της φωνής γίνεται εντελώς αυτόματα!» Ναι, γιατί ποτέ δεν ξέρεις αν ο έρωτας της ζωής σου θα αντέξει να σε ακούει να φωνάζεις “μα γιατί δεν απαντάς;”.Η Golden Touch διαβεβαίωνε επίσης ότι «τα μηνύματά σας δεν θα βγουν στον αέρα». Γιατί, βλέπεις, το ’93 το privacy ήταν μεγάλο θέμα, όχι στα social media, αλλά στις… γραμμές 090. Κλαιω!!
Σκέψου τη φάση: Εσύ στο σαλόνι με το τηλέφωνο με το καλώδιο, να ψάχνεις “το άλλο σου μισό”, κι εκείνη στην άλλη γραμμή να ακούει τη φωνή σου και να σκέφτεται «μάλλον θα ’χει ωραία φάτσα».
Ούτε φωτογραφίες, ούτε φίλτρα, ούτε hearts.
Μόνο φωνή, φαντασία, και ένας λογαριασμός ATHK (CYTA) που σε έκανε να το ξανασκεφτείς πριν πεις “σ’ αγαπώ”.
Αυτό ήταν το κυπριακό «dating app» του ’93.
Και μπορεί να μην είχε chat, emojis ή stories, αλλά είχε κάτι πολύ πιο αληθινό:
το ρίσκο να τα πεις με τη φωνή σου...και να χρεωθείς γι’ αυτό.
Πηγή: Εφημερίδα “Ο ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ” 1993, Αρχείο ΓΤΠ
Κρίστοφερ Στ. Πιτσιλλίδη
Ιστοριοδίφη της συλλογικής μνήμης του Εφημεριδικού Τύπου





