Η ολοκλήρωση των φοιτητικών εστιών στην περιοχή της Αγίας Φύλας, που φτιάχνονται με πρωτοβουλία της Εκκλησίας της Κύπρου, χαροποίησε τους κατοίκους της Λεμεσού γιατί, επιτέλους, δημιουργούνται υποδομές για ανάδειξη της πόλης μας ως σύγχρονου εκπαιδευτικού κέντρου.

Αυτό έρχεται σε συνέχεια της δημοσιοποίησης των αποτελεσμάτων για την ανέγερση φοιτητικών εστιών του ΤΕΠΑΚ στην περιοχή Βερεγγάρια στα Κάτω Πολεμίδια. Και οι δυο χώροι βρίσκονται σε απόσταση περίπου 5 χλμ. από το κέντρο της πόλης που χωροθετείται το ΤΕΠΑΚ.

Κατά την άποψη μου, η χωροθέτηση φοιτητικών εστιών χωρίς γεωγραφική εγγύτητα με το Πανεπιστήμιο που θα επέτρεπε εύκολη πρόσβαση χωρίς την χρήση αυτοκινήτου, έρχεται σε αντίθεση με το όραμα του Δήμου Λεμεσού για το Σχέδιο Βιώσιμης Αστικής Κινητικότητας  (ΣΒΑΚ), αφού έτσι καταστρατηγούνται βασικές αρχές και στόχοι.

Συγκεκριμένα επηρεάζονται αρνητικά:

1. Η προσβασιμότητα και κοινωνική ένταξη, που παρά την εξαγγελία για δωρεάν πρόσβαση με λεωφορεία, δεν θα παρέχονται ανταγωνιστικοί χρόνοι ταξιδιού, άνεσης και κόστους για όλη την καθημερινή μετακίνηση. Η οδός Αγίας Φύλας σε ώρες αιχμής και κυκλοφοριακής συμφόρησης- πρωί, μεσημέρι, απόγευμα- θα προκαλεί καθυστέρηση στη μετακίνηση τουλάχιστον 30λ. Η μετατροπή της οδού Αγίας Φύλας σε δρόμο διπλής κατεύθυνσης θα επέτρεπε σε μελλοντικό στάδιο  την δημιουργία λεωφορειολωρίδας.

2. Η ποιότητα ζωής των φοιτητών και η καθημερινότητα τους αφού δεν υιοθετείται η αρχή της καλύτερης χωρικής κατανομής δραστηριοτήτων εργασίας και αναψυχής, όπως καταστήματα, εγκαταστάσεις αναψυχής πιο κοντά στην περιοχή όπου ζουν και εργάζονται οι άνθρωποι, προκειμένου να μειωθούν οι αποστάσεις των διαδρομών.

3. Η περιβαλλοντική βιωσιμότητα αφού οι περιττές μετακινήσεις θα προκαλούν αύξηση θορύβου και επιπτώσεις στην ποιότητα του αέρα.

4. Η οικονομική αποδοτικότητα, καθώς λόγω κυκλοφοριακής συμφόρησης θα υπάρχουν  περιττές απώλειες χρόνου.

Οι πιο πάνω αρνητικές επιπτώσεις προκαλούνται κατά κύριο λόγο επειδή οι φοιτητικές εστίες έπρεπε να χωροθετηθούν κοντά στο Πανεπιστήμιο. Η μελέτη για το ΣΒΑΚ Λεμεσου έχει αγνοηθεί παντελώς .
Το πρόβλημα της φθηνής φοιτητικής στέγης έχει αφεθεί, δυστυχώς, να το λύσει μόνο  η προσφορά και η ζήτηση της αγοράς. Δεν αναζητήθηκαν λύσεις, εξανεμίσθηκε ο αρχικός ενθουσιασμός των πρώτων χρόνων δημιουργίας του Πανεπιστημίου, απουσίαζαν δυναμικές, αποφασιστικες παρεμβάσεις από πλευράς κυβερνήσεων -ΤΕΠΑΚ και πρωτοβουλιών από το Δήμο Λεμεσού.

Η ανάπτυξη του στον β’ πόλο, στον χώρο της Αστυνομίας, παλιού Νοσοκομείου, Α’ Τεχνικής, καθυστερει αδικαιολόγητα, ενώ ταυτόχρονα γίνονται διεργασιες που προωθούν τον γ’ πόλο στα Κάτω Πολεμιδια.

Το κενό που έχει δημιουργηθεί έρχεται να καλύψει η Εκκλησία και ουσιαστικά να  αντικαταστήσει τον ρόλο του κράτους και του Πανεπιστημίου με επιλογές, οι οποίες πέρα από τα κυκλοφοριακά θέματα, δημιουργούν ζητήματα  ένταξης του κτιρίου στο χώρο, πιθανής γκετοποίησης, διαχείρισης θορύβου και ποιότητας ζωής των φοιτητών.

Πιστεύω ότι έχει αρχίσει να διαβρώνεται, όχι μόνο η παρουσία του ΤΕΠΑΚ, αλλά και η προοπτική του κέντρου της πόλης.  Όσοι ζούμε και εργαζόμαστε στο κέντρο αντιλαμβανόμαστε τις θετικές επιδράσεις από την παρουσία των φοιτητών.  Ήταν μια σοφή επιλογή της τότε κυβέρνησης  Τ. Παπαδόπουλου που υποστηρίχθηκε έμπρακτα  από τις δημαρχίες Κοντίδη και Χρίστου.

Θεωρώ ότι ΤΕΠΑΚ, Κυβέρνηση και Δήμος Λεμεσού πρέπει να συνεργαστούν για την ανάπτυξη του Πανεπιστήμιου με συγκεκριμένο πλάνο και χρονοδιάγραμμα που θα είναι πιο ωφέλιμο για την πόλη και τους φοιτητές. 

Οκτώβριος 2020