Τον Νιόμβρη του 2016 και μετά το «ελεγχόμενο πραξικόπημα» στην Τουρκία, απευθυνόμουν με αγωνία στο Ευρωκοινοβούλιο ως εξής: «Για πάνω από ενάμιση χρόνο, επιμένω ότι, κάθε μέρα που περνά με τον Ερντογάν στην εξουσία, συσσωρεύεται το ανθρώπινο κόστος που θα καταβληθεί εντός και εκτός Τουρκίας, για απαλλαγή μας από αυτό το θηρίο». Οι μεν ξένοι έχουν συμφέροντα για να εθελοτυφλούν. Ενώ όμως ο ισλαμοφασίστας Ερντογάν επέβαλλε αδίσταχτα την νεο-οθωμανική του ιδεοληψία συντρίβοντας κάθε διαφορετική φωνή, στην Κύπρο επικρατούσε ευφορία ότι ένα τέτοιο εγκληματικό καθεστώς –στο οποίο αναγνώριζαν «θετική ρητορική» – θα συνεργαζόταν για λύση που θα μας απάλλασσε από τον έλεγχο της Τουρκίας.
Η εισβολή της Τουρκίας στη βόρεια Συρία επιβεβαίωσε ότι το θηρίο δεν λογαριάζει το ανθρώπινο κόστος και επέλεξε, ξανά, την πολεμική σύγκρουση. Φυσικά, για τον εγκληματία της Άγκυρας, οι στρατεύσιμοι υπήκοοί του είναι «αναλώσιμοι». Άλλο όμως η στρατιωτική επιχείρηση κι άλλο η διάπραξη εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας από εγκληματίες που διώκονται προσωπικά από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο (Χάγη). Στην εισβολή της Τουρκίας στη Συρία, αρκετά τέτοια εγκλήματα διενεργήθηκαν ή ανακοινώθηκαν ήδη με κεντρικό σχεδιασμό: εθνοκάθαρση, κρατική υποστήριξη στην τρομοκρατία (του «Ισλαμικού Κράτους»), μαζική και συστηματική παραβίαση θεμελιακών ανθρωπίνων δικαιωμάτων, συστηματική επιθετικότητα και προσχεδιασμένη μετακίνηση πληθυσμών για παράνομο εποικισμό.
Η Τουρκία, όπως και μερικές άλλες χώρες, αρνούνται να καταστούν μέλη του εν λόγω Δικαστηρίου, αλλά αυτό δεν απαλλάσσει τους εγκληματίες από την ευθύνη τους. Ούτε τα εγκλήματα μπορεί να συγκαλυφθούν υπό τον μανδύα δήθεν της «πολιτικής διαφοράς», ούτε καν λόγω της ένοπλης σύγκρουσης. Προς τούτο, θα συνεχίσω να αναδεικνύω σε πανευρωπαϊκό επίπεδο τον ουσιαστικό ρόλο που μπορεί να διαδραματίσει το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για τιμωρία των εγκληματιών αλλά και για αποτροπή παρόμοιων εγκλημάτων στο μέλλον.
Ενώ όμως δεκάδες ανταποκρίσεις από ξένα ΜΜΕ αναφέρονταν σε εγκλήματα από την Τουρκία, με πιο πρόσφατο την πιθανή χρήση χημικών όπλων λευκού φωσφόρου (που κατακαίει τη σάρκα) εναντίον κουρδικού πληθυσμού, οι ανταποκρίσεις από την Τουρκία στην Κύπρο συνέχιζαν.. κανονικά να αγνοούν τέτοιες πληροφορίες! «Συνέχιζαν κανονικά», καθώς οι φριχτές κραυγές του 13χρονου Mohammed Hamid (και άλλων) λόγω της κατακαιόμενης σάρκας, έσκιζαν για ώρες τον ουρανό στην Κουρδική πόλη Ras al-Ain, που βρίσκεται υπό την πολιορκία των Τούρκων.
Έχοντας υπόψη τα πιο πάνω, απευθύνομαι προς τους Τουρκοκύπριους, οι οποίοι έχουν την επιλογή, είτε να συνταχθούν μαζί μας σε έναν ελπιδοφόρο δρόμο υπό το ευρωπαϊκό κράτος μας στην ΕΕ, για να συμβιώνουμε με ασφάλεια και ευημερία, είτε να υποταγούν στο νέο-σουλτάνο εγκληματία της Άγκυρας. Πάντως, «να αυτοκτονήσουμε» μαζί τους με υποταγή όλων μας στην Τουρκία, καιρός να το βγάλουν από το μυαλό τους.
*Κώστας Μαυρίδης- Ευρωβουλευτής ΔΗΚΟ (S&D)
