Απλώς υπάρχει διότι έχει οπαδούς οι οποίοι απλώς υπάρχουν.

Στον Συνεργατισμό κοιτούσε τα πράγματα από μακριά. Καμία λυσσώδη ή άλλη ουσιαστική αντίδραση. Μπορούσε να μπει μπροστά και να κατεβάζει τους πάντα πιστούς οπαδούς του στους δρόμους κάθε βδομάδα όπως τα Κίτρινα Γιλέκα του Παρισιού. Τίποτα. Τώρα τον θυμάται όποτε το βολεύει. Μπορούσε ακόμα να μπει μπροστά για τη δημιουργία νέων συνεργατικών ταμιευτηρίων λ.χ σε συμπλέγματα χωριών αλλά φευ. Όλα για το θεαθήναι.

Έχει το ΑΚΕΛ μια νεκρή ιδεολογία και αντί να την αφήσει να φύγει μακριά την αγκαλιάζει ακόμα πιο σφικτά. Μα τι μπορεί το πεθαμένο να σου προσφέρει; Μόνο την σήψη του, δηλαδή τον θάνατό σου. Αντί να την αποτάξει και να σωθεί, πεθαίνει μαζί της και μεις μαζί του. Γι' αυτή την ιδεολογία του μαυροφόρεσαν 12 σπίτια.

Ένα κόμμα που νοσταλγεί την πάλαι πότε Σοβιετική Ένωση του Λένιν και του Στάλιν, που ακόμα θεωρεί τη Βόρεια Κορέα και την Κούβα παραδείσους και την Κίνα μίασμα του κομμουνισμού, τι χρησιμότητα μπορεί να έχει άρα και τι μέλλον; Μόνο προς τα κάτω θα πηγαίνει. Τα λάθη των αστικών κομμάτων μπορεί να το βοηθούν, δεν μπορούν όμως να το σώσουν.

Οι Τούρκοι αλωνίζουν στην ΑΟΖ μας, τρυπούν, απειλούν και αυτό κατηγορεί τον Αναστασιαδη! Αντί να κινητοποιηθεί διεθνώς και να προκαλέσει στήριξη στην Κυπριακή Δημοκρατία, κατηγορεί τον Πρόεδρό της. Ούτε στον ελλαδικό πολιτικό κόσμο που έχει τόσες προσβάσεις δεν έκανε παρέμβαση. Φταίει ο Αναστασιάδης λέγει, για τις Τουρκικές ενέργειες επειδή δεν προχωρά σε συνομιλίες. Φταίνε οι άλλοι για τον Χίτλερ. Τα βλέπουν οι πολιτικοί στην Άγκυρα και χαίρονται που το δεύτερο μεγαλύτερο κόμμα της Κύπρου τους δικαιολογεί. Και περιμένουμε από τους ξένους να μας κατανοήσουν για να μας βοηθήσουν!

Αυτή η ξερή - πέτρινη ιδεολογία του, έχει ακόμα το ΑΚΕΛ καρφωμένο στον διεθνισμό, γι' αυτό και κάθε τι το Ελληνικό και Χριστιανικό το υποσκάπτει (βλέπε πχ μαντίλα). Δεν είμαστε Έλληνες, λέγει συχνά πυκνά η ηγεσία του, είμαστε Κύπριοι. Στα ακτιβ και στις κατασκηνώσεις της ΕΔΟΝ αυτά μαθαίνουν στα παιδάκια τους. Προσπαθούν να ξεριζώσουν καθετί το Ελληνικό από μέσα τους. Δεν το κάνουν για να εξευμενίσουν τους Τούρκους το κάνουν διότι το πιστεύουν. Είναι η ιδεολογία τους, η ζωή τους. Ποια ζωή, όμως, μπορεί να τους δώσει τέτοια ιδεολογία; Οι ψηφοφόροι του είναι Έλληνες και πάνε Εκκλησία τις Κυριακές. Επαναλαμβάνω, μόνο θάνατο μπορεί να τους δώσει. Γιαυτό, αν δεν αλλάξουν, θα χαθούν.

Μπορεί και ο Συναγερμός, σε μια αλαζονική έπαρση στη ζάλη της εξουσίας - εν τη απουσία Κληρίδη και Κούρου- να είπε ότι απογαλακτιστήκαμε από την Ελλάδα, ότι το μόνο κοινό που έχουμε είναι η γλώσσα ή ότι πρέπει να κοπεί ο ομφάλιος λώρος ή ακόμα και η στήριξή του στη μαντίλα, αυτά όμως, όπως το οξυγόνο στον άρρωστο, απλώς επιμηκύνουν τη ζωή του ΑΚΕΛ, δεν το σώζουν.

Το ΑΚΕΛ, λοιπόν, όταν το δει κάποιος από μακριά είναι σε πραγματικό αδιέξοδο. Τρέχει χωρίς να προχωρά. Πρέπει να βρει την τόλμη και να γίνει αυτό που ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ, ενώ θα ήθελε να είναι, για να βοηθά τον απλό πολίτη διαφορετικά θα τον βοηθούν άλλοι ή κανένας.