Στην εποχή της τεχνητής νοημοσύνης (ΑΙ), των ΜΚΔ, της παγκοσμιοποίησης της οικονομίας και των αστείρευτων ανοικτών πηγών γνώσεων και λύσεων για οποιοδήποτε ζήτημα, εδώ στην πολύπαθη Κύπρο μας συνεχίζεται η ίδια νοοτροπία. Οι κρατικές υπηρεσίες της Δημοκρατίας που είναι κοινώς αποδεκτό ότι χρειάζονται πλήρη αναδιάρθρωση και ανασύνταξη δυνάμεων, εναποθέτουν την εξεύρεση της λύσης για κάθε σοβαρό πρόβλημα των υπηρεσιών τους έξω από τα σύνορά μας και αναθέτουν το έργο σε ξένους εμπειρογνώμονες. Ωστόσο, τα γεγονότα και η καθημερινότητα αποδεικνύουν πως όταν υπάρχει θέληση, εργατικότητα και αφοσίωση στον στόχο, οι λύσεις βρίσκονται στις πλείστες των περιπτώσεων εντός των συνόρων μας και δεν κοστίζουν στον φορολογούμενο Κύπριο πολίτη. Δεν είναι απαραίτητοι οι ξένοι εμπειρογνώμονες για να βελτιωθεί η λειτουργία της Κρατικής μηχανής και να ανταποκριθεί στις σύγχρονες απαιτήσεις της κοινωνίας.
Επιτεύγματα και ειδήσεις που μας κάνουν περήφανους χάνονται στα «ψιλά» των ειδήσεων, αντί να αποτελούν παραδείγματα και «οδηγό» για πρόοδο και σε άλλους τομείς της Κρατικής Μηχανής. Το ΚΣΕΔ της Κυπριακής Δημοκρατίας με δικό του σχεδιασμό, εκτέλεση και λειτουργία χωρίς οποιονδήποτε ξένο χρυσοπληρωμένο εμπειρογώμονα έχει καταστεί διεθνές εκπαιδευτικό Κέντρο για να εκπαιδεύει SAR managers (Συντονιστές επιχειρήσεων Έρευνας και Διάσωσης). Για 9η συνεχή χρονιά στελέχη από 12 κράτη παρακολούθησαν την σχετική εκπαίδευση. Τα ΚΕΠ και η υπηρεσία Ασθενοφόρων είναι άλλες 2 υπηρεσίες που αναβαθμίστηκαν και αποτελούν πρότυπο χωρίς χρυσοπληρωμένους εμπειρογνώμονες. Στηρίχθηκαν στο όραμα και την εργατικότητα των Διευθυντών και στελεχών τους που ενέπνευσαν όλο το προσωπικό ώστε να λειτουργούν άψογα. Πρέπει επιτέλους Διευθυντές Α15 και Α16 του Δημόσιου τομέα να πάψουν να ζητούν ξένους εμπειρογνώμονες για να ετοιμάσουν μελέτες για οργάνωση και λειτουργία των υπηρεσιών τους. Η θέση και ο μισθός τους απαιτεί και επιβάλλει την ανάληψη πρωτοβουλιών για αναβάθμιση και αναδιοργάνωση των υπηρεσιών τους ώστε να γίνουν αποτελεσματικές. Εάν δεν μπορούν τότε δεν αξίζουν την θέση. Υπάρχει βέβαια εξήγηση γιατί οι εμπειρογνωμονες σε πολλές περιπτώσεις αποτελούν το άλλοθι ανεύθυνων προϊσταμένων! Οι εμπειρογνώμονες ως εξωτερικοί συνεργάτες δεν φέρουν καμιά ευθύνη υλοποίησης ή μη, της μελέτης. Οπότε σε περίπτωση αποτυχίας, οι Διευθυντές εκ του ασφαλούς θα μεταφέρουν την όποια ευθύνη στους εμπειρογνώμονες που έχουν ήδη χρυσοπληρωθεί και αποχωρήσει, άρα στον “κανένα”!!
Όταν ένα άτομο ή ένας μεγάλος οργανισμός όπως ο Δημόσιος έχει ικανούς Διευθυντές με ισχυρή θέληση, μπορεί να ξεπεράσει εμπόδια, να καινοτομήσει και να δημιουργήσει ρεαλιστικό πλαίσιο λύσεων που ανταποκρίνονται στις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας. Εκτιμώ ότι δεν υπάρχει ξένος εμπειρογνώμονας που να μπορεί να σχεδιάσει, να οργανώσει και να λειτουργήσει μια υπηρεσία καλύτερα από τον αφοσιωμένο κρατικό λειτουργό που γνωρίζει το περιβάλλον και τις ιδιαιτερότητες της δουλειάς του, τις νομοθεσίες και διατάγματα και έχει επιλεγεί στη συγκεκριμένη θέση με αξιοκρατικά κριτήρια. Μάλλον η απάντηση είναι γνωστή σε όλους και βρίσκεται στην αξιοκρατική επιλογή...
Η Κύπρος έχει από τα μεγαλύτερα ποσοστά επιστημόνων στην Ευρώπη εκ των οποίων πολλοί μπορούν να διαπρέψουν και στον δημόσιο τομέα όπου υπηρετούν με την προϋπόθεση ότι οι προιστάμενοι τους ανοίξουν τις πόρτες της δημιουργικότητας. Και τότε η επιτυχία θα είναι θέμα χρόνου και θα είναι αποκλειστικά δική μας δίνοντας μας την ηθική ικανοποίηση και την περηφάνια που μας λείπει τόσο πολύ.
