Το θράσος έχει τα όριά του. Και εσείς, κ. Τατάρ, τα έχετε ξεπεράσει προ πολλού. Η προκλητική σας στήριξη στους σφετεριστές των ελληνοκυπριακών περιουσιών στα κατεχόμενα, δεν είναι απλώς πολιτική στάση. Είναι μια καθαρή επιβεβαίωση του ρόλου σας ως βασικού εκφραστή των πιο ακραίων σχεδιασμών της Άγκυρας.
Σχεδιασμών που δεν αποσκοπούν στην επίλυση του Κυπριακού, αλλά στην παγίωση και νομιμοποίηση των τετελεσμένων της εισβολής και της κατοχής.
Η στάση αυτή δεν είναι απλώς προκλητική, είναι ωμή προσβολή προς τη νομιμότητα, το διεθνές δίκαιο και κυρίως προς τον ίδιο τον κυπριακό λαό που βλέπει τις περιουσίες του να γίνονται αντικείμενο παράνομων συναλλαγών, με τις ευλογίες μιας ηγεσίας ανδρείκελο που λειτουργεί ως μακρύ χέρι της Άγκυρας.
Κύριε Τατάρ, νισάφι πια.
Το να υπερασπίζεστε σφετεριστές και να βαφτίζετε «ανάπτυξη» τον εποικισμό και την καταπάτηση ιδιοκτησιών, δεν είναι πολιτική. Είναι συνενοχή σε ένα διαρκές έγκλημα πολέμου. Και είναι εξοργιστικό ότι ενοχλήστε από τις αντιδράσεις των νόμιμων ιδιοκτητών.
Οι πρόσφατες καταδίκες από την κυπριακή δικαιοσύνη ξένων πολιτών που μεσολαβούσαν για την πώληση ελληνοκυπριακών ακινήτων στα κατεχόμενα, ήταν μια πρώτη απάντηση. Όχι μόνο προς τους δράστες, αλλά και προς εκείνους που νομίζουν ότι θα μας σύρουν σε διαπραγματεύσεις με αντάλλαγμα τη σιωπηλή αποδοχή του σφετερισμού. Μάλιστα όταν η τουρκική πλευρά θέλει να προσέλθει στις συνομιλίες με την ίδια χιλιοειπωμένη πρόταση για λύση δύο κρατών. Μια πρόταση που για εμάς είναι και θα παραμείνει απορριπτέα και καταδικαστέα.
Η Κυπριακή Δημοκρατία έκανε το καθήκον της. Το ίδιο θα κάνουμε κι εμείς εδώ στο δικό μας πεδίο στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Δεν θα αφήσουμε το έγκλημα να νομιμοποιηθεί και πάντα θα το έχουμε στις προτεραιότητες μας θέτοντας το ενώπιον των συναδέλφων μας.
Και μια απορία. Όταν οι εκπρόσωποι των Ηνωμένων Εθνών βλέπουν τον κ. Τατάρ ενοχλημένο, να μην μπορεί απρόσκοπτα να κτίσει πάνω σε κλεμμένες περιουσίες, επιμένοντας παράλληλα στο αφήγημα για λύση δύο κρατών, τι του λένε και τι του απαντούν; Έχω την εντύπωση, λοιπόν, ότι ξέρουν προς τα που να στραφούν ώστε να μην καταρρεύσει η διαδικασία.
Ας το πούμε καθαρά. Το περιουσιακό δεν είναι τεχνική λεπτομέρεια. Είναι θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα. Η ιδιοκτησία δεν είναι αντικείμενο διαπραγμάτευσης. Δεν παραγράφεται ούτε με τον χρόνο, ούτε με την πίεση, ούτε με την τουρκική προπαγάνδα.
Οι συλλήψεις και οι καταδίκες έχουν ήδη προκαλέσει αναστάτωση στα κατεχόμενα. Και ορθώς. Η παρανομία δεν μπορεί να συνεχίζεται χωρίς κόστος.
Η ανοχή τελείωσε.
Για δεκαετίες, η κατοχική δύναμη εργάστηκε συστηματικά για να δημιουργήσει τετελεσμένα, οικοδομώντας, εκμεταλλευόμενη, εμπορευόμενη τα δικά μας σπίτια, τα δικά μας χωράφια, τη δική μας γη. Με τη σιωπηλή ανοχή κάποιων και την αδράνεια άλλων, το έγκλημα πήρε διαστάσεις «κανονικότητας».
Όχι πια.
Η λύση του Κυπριακού δεν θα έρθει μέσω της παραίτησής μας από τα δίκαιά μας. Ούτε μέσω της νομιμοποίησης των συνεπειών της εισβολής και κατοχής. Αν κάποιοι ενοχλούνται από τις συλλήψεις και τις καταδίκες, ας ενοχληθούν.
Νισάφι, λοιπόν, κύριε Τατάρ.
Οι εποχές της ατιμωρησίας πρέπει να τελειώσουν. Οι περιουσίες μας δεν είναι προς πώληση. Και η πατρίδα μας δεν είναι προς διαπραγμάτευση.
Ας γίνει σαφές προς όλους.
