Πολλά λέγονται κι άλλα τόσα γράφονται για την επίσκεψη του Νίκου Χριστοδουλίδη στο Ισραήλ, τις κοινωνικές, οικονομικές και στρατιωτικές σχέσεις που η Κύπρος έχει δρομολογήσει με τη χώρα αυτή, και το αρραγές μέτωπο που ο Πρόεδρος και η κυβέρνησή μας έχουν συνάψει με τον «αδίστακτο δολοφόνο και εγκληματία πολέμου Μπενιαμίν Νετανιάχου», όπως πολλοί κατηγορούν τον Πρωθυπουργό του Ισραήλ...
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή...
Μετά τη βάναυση επίθεση και εν ψυχρώ δολοφονία 1.139 Ισραηλιτών, συμπεριλαμβανομένων 282 γυναικών και 36 παιδιών που διέπραξε η τρομοκρατική οργάνωση της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου 2023, ο Ισραηλινός πρωθυπουργός, προβάλλοντας το επιχείρημα πως... «οφείλει να προστατέψει τους πολίτες της χώρας του από τους αιμοδιψείς τρομοκράτες της Χαμάς...» μπήκε στην αντεπίθεση!
Αμείλικτα, ωμά και με ανένδοτη σκληρότητα, αρχίζει να βομβαρδίζει και να κονιορτοποιεί κατοικημένες περιοχές στην λωρίδα της Γάζας. Χωρίς να νοιάζεται για το «Collateral Damage»! Τις «Παράπλευρες Απώλειες» όπως τα γεράκια αποκαλούν τον θάνατο και τραυματισμό απόλεμων θυμάτων, στην προσπάθεια τους να μας χαϊδέψουν τα αυτιά. Θύματα, γέροντες και γυναικόπαιδα οι οποίοι έτυχε να βρίσκονται σε «λάθος τόπο τη λάθος στιγμή». Χωρίς ίχνος λύπησης, οι φιλοπόλεμοι αυτοί ιέρακες βαράνε ανελέητα... κι όποιον πάρει ο χάρος!
Σαν να μην έφτανε αυτό «εμείς οι τρεις στον καφενέ» ανήμποροι να κάνουμε κάτι, παρακολουθούμε καθημερινά εικόνες φρίκης! Άσιτα παιδιά να λιμοκτονούν, να κλαίνε για ένα πιάτο φαΐ και να πεθαίνουν από την πείνα!
Καμία, μα καμία δικαιολογία δεν μπορεί να δικαιολογήσει την έλλειψη οίκτου και την πετροψυχιά που δείχνει ο Νετανιάχου και η κυβέρνησή του απέναντι στον άδικο χαμό τόσων αθώων ανθρώπων!
Αυτά για να μην υπάρχει καμία αμφιβολία για το πως νιώθω σαν άνθρωπος...
Κι αφού κατέθεσα της ψυχής μου το φαρμάκωμα, θα προσπαθήσω στην συνέχεια «να βγω από το σώμα μου!» Και ψυχρά, χωρίς συναισθηματισμούς, να καταθέσω την άποψή μου αν πρέπει ή δεν πρέπει η Κύπρος να διατηρήσει τις φιλικές σχέσεις που έχει συνάψει με το Ισραήλ.
Βγήκα απ’ το πετσί μου, κι απελευθερωμένος από το βαρίδι της συνείδησής μου που στο καντάρι της επάνω ζυγίζει το σωστό και το λάθος, το δίκιο και το άδικο, φόρεσα της ψυχής μου τα φτερωτά σανδάλια και πέταξα ψηλά... Κι εκεί π' αγνάντευα του Ρωμιού την Πέτρα και την έβλεπα να στροβιλίζει στου σύμπαντος την απεραντοσύνη, στο μυαλό μου έφερα τους στίχους της αγαπημένης μου φίλης Σώτιας Τσώτου...
Όταν κοιτάς από ψηλά
μοιάζει ο κόσμος ζωγραφιά...
Λυπάμαι Σώτιά μου αλλά κάνεις λάθος! Κάθε άλλο από ζωγραφιά μοιάζει ο κόσμος... Από την μια ο Νετανιάχου κι οι φρικιαστικές εικόνες που ξετυλίγονται καθημερινά μπροστά στα έντρομα μάτια μας. Κι απ’ την άλλη, η σκληρή πραγματικότητα που αντιμετωπίζει το αλυσόδετο κομμάτι της Κύπρου.
Μιλιούνια οι Τούρκοι στρατιώτες. Παντού τζαμιά, μιναρέδες, καζίνα και «παλάτια» χτισμένα στην γη των παππούδων μας που τσέπωσαν ξενομερίτες ντερβίσηδες...
Πιο εφιαλτικό ακόμα, είναι το αιματοβαμμένο χαντζάρι των Τούρκων που χρόνια αιωρείται πάνω από το κεφάλι της Ρωμιοσύνης, σαν δαμόκλειος σπάθη, φοβερίζοντας την πως «θα ‘ρθει μια νύχτα ξαφνικά...» να πάρει τα νησιά του Αιγαίου και το αδούλωτο μισό της «ελεύθερης πολιορκημένης» Κύπρου, που χρόνια λιγουρεύεται ο Πασάς...
Και να ‘σου το μεγάλο δίλημμα! Από την μια η συνείδησή μου να πονά, να ουρλιάζει και να βρίζει για τις φρικαλεότητες που διενεργούνται στη Λωρίδα της Γάζας. Κι από την άλλη, η αγάπη που νιώθω για τον τόπο μου. Κι η ελπίδα, που στιγμή δεν μ αφήνει να ονειρεύομαι πως μια μέρα θα με αξιώσει ο Θεός να δω την πατρίδα μου λεύτερη...
Και διερωτώμαι:
Έχω την πολυτέλεια να αντιστρατευθώ ενάντια στο Ισραήλ; Να βγω και εγώ στους δρόμους και να καταδικάσω τις βαρβαρότητες του Νετανιάχου κόντρα στα εθνικά συμφέροντα της σκλαβωμένης πατρίδας μου;
Η απάντηση είναι ΟΧΙ!
Για μένα ο Νετανιάχου ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ το Ισραήλ! Πρόεδροι και Πρωθυπουργοί έρχονται και παρέρχονται. Κάποια στιγμή ο Μπενιαμίν Νετανιάχου θα εκδιωχθεί από τον «θρόνο» του. Κι η δικαιοσύνη θα δικάσει και θα καταδικάσει τον εκτραχηλισμό των ηθών και τις ωμότητες για τις οποίες κατηγορείται.
Η συμμαχία που έχουμε θεσπίσει είναι με το κράτος του Ισραήλ! Είτε το θέλουμε είτε όχι, η μικρή κι ανυπεράσπιστη Κύπρος δεν έχει την πολυτέλεια να βγαίνει στους δρόμους και να ξεσπαθώνει ενάντια στη χώρα αυτή, υπερασπιζόμενη το ΔΙΚΙΟ των Παλαιστινίων. Δεν έχουμε την πολυτέλεια να θεωρούμε εχθρό μας μια χώρα τα συμφέροντα της οποίας τη δεδομένη στιγμή ταυτίζονται με τα δικά μας. Μια ΦΙΛΗ ΧΩΡΑ η οποία δεν δίστασε να τα βάλει και με αυτόν ακόμα τον καουμπόι, νταή και τραμπούκο της γειτονιάς μας. Τον Ερντογάν! Τρίζοντάς του τα δόντια. Βομβαρδίζοντας και ισοπεδώνοντας αεροδρόμια, αποθήκες πυρομαχικών και άλλους στόχους στη δυτική Συρία. Περιοχές τις οποίες καψουρεύεται να χουφτώσει ο Πασάς!
Έχουμε ΔΙΚΙΟ να πονάμε, να διαμαρτυρόμαστε και να δακτυλοδεικτούμε τα «εγκλήματα πολέμου» που απόνετα διαπράττονται στη γειτονιά μας. Μα το ΔΙΚΙΟ δεν υπάρχει! Ποτέ δεν υπήρξε. Αν υπήρχε η Κύπρος θα ήταν λεύτερη σήμερα. Αυτό που υπάρχει, που ηγεμονεύει και υπερακοντίζει τα πάντα είναι η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΙΣΧΥΟΣ. Γι’ αυτό και εμείς πρέπει να σφίξουμε την καρδιά μας και πιο πάνω από το «σωστό» έχουμε χρέος να βάλουμε το «καλό» της αλυσόδετης πατρίδας μας...
Κάποιο θα πουν: «Πιστεύετε κύριε Σιδερά πως σε περίπτωση σύρραξης το Ισραήλ θα τρέξει να πολεμήσει στο πλευρό μας για να μας σώσει;»
Όχι!
Να είστε σίγουροι όμως πως για δική του ασφάλεια το Ισραήλ θα χτυπήσει τις αεροπορικές βάσεις και τα drones τα οποία η Τουρκία έχει εγκαταστήσει στην κατεχόμενη βόρεια Κύπρο... Κι αν το Ισραήλ υπερισχύσει σε μια Τούρκο-Ισραηλινή σύρραξη, ο νοών νοείτω!
Αν λάβουμε υπόψη τη θέση της Τουρκίας, πως δεν πρόκειται ποτέ να αποδεχθεί οποιαδήποτε λύση η οποία θα έχει βάση τα ψηφίσματα των Η.Ε. - πλήρη αποχώρηση των Τουρκικών στρατευμάτων από την Κύπρο κ.α.- αλλά λιγουρεύεται να επεκτείνει το προτεκτοράτο της σε όλο το νησί, διατηρώντας την ad infinitum παραμονή 40.000 Τούρκων στρατιωτών... η ερώτηση που θέτω σε όλους τους Έλληνες συμπατριώτες μου είναι η εξής: Μακριά από συναισθηματισμούς, προσωπικά ή/και κομματικά συμφέροντα, έχοντας γνώμονα μόνο το καλό της πατρίδας μας...
Θέλουμε το Ισραήλ φίλο... ή εχθρό μας;
Πετάω την μπάλα στην εξέδρα...
*Honorary Professor
Award winning Writer, Composer,
Producer, Director, Journalist, TV Host,
Co-Founder and President of "Charisma"
Member of UNESCO Greece,
