Η αποτυχία στην αναγνώριση του προβλήματος, η παντογνωσία του τέως Προέδρου, η μή έγκαιρη λήψη δημοσιονομικών μέτρων, η μή διεκδίκηση ανταλλαγμάτων, όταν αποφασιζόταν το ελληνικό κούρεμα και μια σειρά εγκληματικών παραλήψεων και λαθών όλων των κρίκων της αλυσίδας, οδήγησαν στα πρόθυρα της χρεοκοπία τη χώρας.

Το πόρισμα - κόλαφος κατά πάντων της Διερευνητικής επιτροπής, σκιαγραφεί με πάσα λεπτομέρεια το χρονικό της οικονομικής μας τραγωδίας.  Πέραν αυτών, το Σίγμα εστίασε το φακό του στα λάθη και στις παραλείψεις των Κεντρικών Τραπεζιτών, που επίσης συνέβαλαν στη σύνθλιψη του τραπεζικού τομέα.

Τα προβλήματα στον τραπεζικό τομέα είχαν αρχίσει να διαφαίνονται, πάντως, από πολύ νωρίς. Το χρονικό της κατάρρευσης της Λαϊκής Τράπεζας είχε αρχίσει από τη στιγμή που η Μαρφίν επιχείρησε να αποκτήσει τον πλήρη έλεγχο της Τράπεζας.

H HSBC, η οποία ήταν μεγαλομέτοχος στη Λαϊκή, είχε αποφασίσει να αποχωρήσει από την Κύπρο. Το ποσοστό της, το οποίο ξεπερνούσε το 21%, επιχείρησε να αγοράσει η Marfin. Για να αποφύγει όμως τις διαδικασίες έγκρισης από την Κεντρική, ο Ανδρέας Βγενόπουλος, διαχώρισε αυτό το ποσοστό και 9,98% θα το αγόραζε η Μαρφίν, το 8,18% η Tosca Fund και το υπόλοιπο 3% η Laiki Nominees.

Διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας ήταν τότε ο Χριστόδουλος Χριστοδούλου και όπως προκύπτει από το πόρισμα, δεν προέβη σ' εκείνη την ενδελεχή έρευνα για να διαπιστώσει ποιοι κρύβονταν πίσω από την εξαγορά του ποσοστού της HSBC. Σύμφωνα με το πόρισμα,

  • Δεν διερεύνησε τη σχέση μεταξύ Marfin και Τosca Fund, με αποτέλεσμα το ποσοστό, το οποίο κατήχε στη Λαϊκή η HSBC (21,16%) να περάσει στο έλεγχο της Μαρφίν
  • Ουσιαστικά, παρά το γεγονός ότι υπήρχαν ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες της Κεντρικής για προσυνεννόηση Marfin και Tosca Fund, δεν διερευνήθηκε η ταύτιση συμφερόντων μεταξύ των δύο.

 

Το ελληνικό κούρεμα..

Το δεύτερο σημείο - σταθμός για τη Λαϊκή και την Τράπεζα Κύπρου ήταν το ελληνικό "κούρεμα", καθώς οι ζημιές των δύο τραπεζών από το ελληνικό PSI ξεπέρασαν τα 4 δις.

Εκείνο, που είναι πασιφανές στο πόρισμα είναι ότι η κακή σχέση του τότε διοικητή, Αθανάσιου Ορφανίδη με τον τέως Πρόεδρο, όπως επίσης και το γεγονός ότι ο Δημήτρης Χριστόφιας δεν άκουγε κανέναν, ούτε καν τις προειδοποιήσεις του τότε υπουργού του Κίκη Καζαμία, μας οδήγησαν στην Σύνοδο Κορυφής χωρίς να έχουμε αντίληψη για τις πραγματικές επιπτώσεις του ελληνικού "κουρέματος" στις κυπριακές τράπεζες  και συνεπώς η πλευρά μας και ο Δημήτρης Χριστόφιας, δεν είχαν ζητήσει ανταλλάγματα για να περιοριστούν οι ζημιές των τραπεζών.

Όμως, η αλόγιστη αγορά ελληνικών ομολόγων από τις κυπριακές τράπεζες, στρέφει το βλέμμα στον Αθανάσιο Ορφανίδη. Και το πόρισμα είναι ξεκάθαρο επί του σημείου αυτού:

- Ο εποπτικός ρόλος της Κεντρικής Τράπεζας ως προς την απόκτηση και κατοχή ελληνικών ομολόγων ήταν χαλαρός. Ένδειξη η προειδοποιητική επιστολή (1/3/2010), χωρίς να υπάρξει συνέχεια. Υπήρχε, όμως και η παράπλευρη απώλεια της εξαγοράς της ρωσικής Uniastrum από την Τράπεζα Κύπρου. Εξαγοράστηκε για 500 εκ. αλλά η αξία του ισολογισμού της ήταν δραματικά πολύ χαμηλότερη. Το πόρισμα, επισημαίνει ότι:

- Στην περίπτωση της έγκρισης της αγοράς της Uniastrum, το αίτημα της Τράπεζας Κύπρου, διερευνήθηκε. Δεν υπήρξε, όμως, ως συνάγεται, η έρευνα κατά πάντα ενδελεχής.

- Υπήρξε σύσταση (Πουλλή) για έγκριση του αιτήματος της Τράπεζας Κύπρου για εξαγορά της Uniastrum, χωρίς να έχει υπόψη ότι οι Moody's είχαν υποβαθμίσει την αξιολόγηση της σε αρνητική.


Ο νυν Διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας…

Ο Πανίκος Δημητριάδης, δεν μένει στο απυρόβλητο της Διερευνητικής. Πρώτον, διότι γνώριζε από πολύ νωρίς για τον κίνδυνο κουρέματος των καταθέσεων με σκοπό τη διάσωση των δύο τραπεζών και δεύτερον διότι κράτησε τη Λαϊκή στη ζωή μέχρι τη νέα κυβέρνηση, κάνοντας κατά τρόπο παράτυπο χρήση του ELA:

  • Η παραχώρηση ELA στη Λαϊκή Τράπεζα, υπήρξε καταστροφική.
  • Βέβαιο είναι ότι η τράπεζα ήταν αφερέγγυα όταν περιήλθε στη διαχείριση του κράτους και ότι η χορήγηση ELA από την Κεντρική Τράπεζα, δεν εδικαιολογείτο βάσει των κανόνων.
  • Οι όροι για τη χορήγηση ELA, όχι μόνο δεν τηρήθηκαν, αλλά αγνοήθηκαν.
  • Ο Πανίκος Δημητριάδης, είχε παραδεχθεί ότι η Λαϊκή Τράπεζα, είχε κρατηθεί στη ζωή μέσω του αναπνευστήρα (ELA) για εννέα μήνες. "Σκόπος ήταν να την κρατήσουμε στη ζωή, να γίνουν οι εκλογές και η νέα κυβέρνηση να αναλάβει τις ευθύνες".