Πέφτει σήμερα η αυλαία στην πολύκροτη δίκη για το διπλό φονικό, που διαπράχθηκε τα ξημερώματα της 18ης Απριλίου στην οικία του ζεύγους Γιώργου Χατζηγεωργίου και Ντίνας Σεργίου στο Στρόβολο, που συγκλόνισε την κυπριακή κοινωνία.

Στις 12.00 το Δικαστήριο αναμένεται να ανακοινώνει την τελική του ετυμηγορία για τον τελευταίο κατηγορούμενο στην υπόθεση, Μάριο Χατζηξενοφώντος.
Το Κακουργιοδικείο έκρινε ένοχο τον Χατζηξενοφώντος για δύο ανθρωποκτονίες, ληστεία, συνωμοσία για κακούργημα, απαγωγή και μεταφορά επιθετικών οργάνων, καθώς και νυχτερινή διάρρηξη.

Κατά τη τελευταία ακροαματική διαδικασία, ο συνήγορος υπεράσπισης του κατηγορούμενου αγόρευσε για μετριασμό της ποινής.

Κατά την αγόρευσή του, ανέφερε, μεταξύ άλλων, ότι «η βαρβαρότητα του εγκλήματος είναι προϊόν ενός άρρωστου ανθρώπου, του Λοΐζου Τζιωνή και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να βαραίνει και να αντικατοπτρίζει τον Μάριο».

«Ο Μάριος, ο οποίος κατά κάποιαν έννοια ήταν και αυτός θύμα του Τζιωνή πρέπει να τύχει διαφορετικής μεταχείρισης και προσέγγισης, ακριβώς όπως έτυχαν και οι άλλοι δυο συγκατηγορούμενοί του, η Σάρα και ο Λευτέρης», είπε ο συνήγορος υπεράσπισής του.

Ο δικηγόρος του αναφέρθηκε στο νεαρό της ηλικίας του πελάτη του, ο οποίος όταν διαπράχθηκαν τα αδικήματα ήταν 21 ετών. «Ηλικία που χαρακτηρίζεται από ανωριμότητα, επιπολαιότητα και τάση για επιρροή από κακές παρέες. Αυτό πρέπει να συνδυαστεί με το ότι ο Τζιωνής ήταν η κυρίαρχη προσωπικότητα και φαίνεται και στη μαρτυρία της Σάρας. Το σχέδιο για τη ληστεία ήταν αποκλειστικά δικό του Τζιωνή που ήταν και ο εγκέφαλος», πρόσθεσε. 

Ανέφερε ακόμη ότι ο Μάριος ήταν χρήστης ναρκωτικών και συγκεκριμένα κάνναβης «γεγονός που αδυνατίζει τις αντιστάσεις και την κρίση ειδικότερα ενός 21χρονου», λέγοντας ότι τους τελευταίους 9 μήνες είναι «καθαρός» από τα ναρκωτικά.

Είπε ότι η ενοχή του Μάριου για ανθρωποκτονία δεν σχετίζεται με τον φόνο εκ προμελέτης αλλά με το αδίκημα της ληστείας. «Ήταν συναυτουργός και μάλιστα με πολύ μικρή και περιορισμένη εμπλοκή στα γεγονότα. Ενδεικτικό ότι βρισκόταν έξω από το σπίτι την ώρα που ο Λοΐζος σκότωνε τα θύματά του».

«Δεν είχε καμιά οπτική ή άλλη επαφή με το τι διαδραματίζετο εντός της οικίας, δεν ακούμπησε ούτε τρίχα από τα θύματα και ούτε φαίνεται να έχει αγγίξει οποιοδήποτε αντικείμενο από τα περιουσιακά στοιχεία των θυμάτων, όπως προκύπτει και από τα αποτελέσματα των γενετικών εξετάσεων», είπε.

Ανέφερε, επίσης ότι είναι λευκού ποινικού μητρώου «κάτι που δείχνει τον πρότερο έντιμου βίου του» και είναι μεγαλωμένος σε ένα «ωφέλιμο και υγιές οικογενειακό περιβάλλον». Είπε ότι το οικογενειακό περιβάλλον είναι σημαντικός παράγοντας σταθερότητας και αποφυγής επανάληψης εγκληματικών συμπεριφορών και «δρα σαν ένα δίχτυ ασφαλείας».

«Μια μακροχρόνια ποινή φυλάκισης θα φθείρει τους εν λόγω δεσμούς και θα φέρει τον Μάριο σε επαφή με άτομα και καταστάσεις που δεν είναι ωφέλιμες», πρόσθεσε.

«Ο Μάριος δεν είναι ο Λοΐζος, ούτε μπορεί να είναι υπεύθυνος για τις πράξεις, όσο αποτρόπαιες και βάρβαρες κι αν είναι αυτές, που διέπραξε κάποιος άλλος. Είναι ένας νεαρός που μπλέχτηκε στο μαύρο ιστό των ναρκωτικών και βρέθηκε στο λάθος τόπο τη λάθος στιγμή», είπε.

«Ο Μάριος πρέπει να έχει μια δεύτερη ευκαιρία και ζητά τη μέγιστη δυνατή επιείκεια του δικαστηρίου, για να μπορέσει το συντομότερο να βρεθεί πίσω στην αγκαλιά της οικογένειας του για να μπορέσει να ξεκινήσει εκ νέου τη ζωή του και να γίνει ένα ωφέλιμο και παραγωγικό μέλος της κοινωνίας» ανέφερε.

Υποστήριξε, τέλος, ότι η παρούσα υπόθεση είναι μια κλασσική περίπτωση συντρεχουσών και όχι διαδοχικών ποινών, στην οποία δεν υπάρχει καθόλου το στοιχείο της πρόθεσης θανάτωσης και της συγκατάθεσης για κάτι τέτοιο.