Εικοσιδύο χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από την άνανδρη δολοφονία του Τάσου Ισαάκ από τους Γκρίζους Λύκους και «αστυνομικούς» του ψευδοκράτους μέσα στη Νεκρά Ζώνη.
Το απόγευμα εκείνο της 11ης Αυγούστου 1996, στη Δερύνεια της επαρχίας Αμμοχώστου, ο 24χρονος Ισαάκ βρέθηκε μαζί με άλλους Ε/κ μοτοσικλετιστές μέσα στη νεκρή ζώνη. Είχε προηγηθεί η διαφωνία ομάδας μοτοσικλετιστών με την απόφαση της Κυπριακής Ομοσπονδίας Μοτοσικλετιστών που ακύρωσε το σκέλος της διαμαρτυρίας εντός Κύπρου.
Μεταξύ των διαφωνούντων ήταν και ο Ισαάκ, ο οποίος συνέχισε με άλλους την πορεία του προς τα κατεχόμενα. Με την είσοδο στη Νεκρά Ζώνη, η κατάσταση άρχισε να εκτραχύνεται, αφού στο σημείο έφτασαν και Τούρκοι έτοιμοι για «πόλεμο». Με το που άρχισαν οι συμπλοκές, ο Τάσος Ισαάκ, στην προσπάθειά του να βοηθήσει έναν καταδιωκόμενο από τους Τούρκους φίλο του, εγκλωβίστηκε στα συρματοπλέγματα, με αποτέλεσμα να ξυλοκοπηθεί βάρβαρα από γκρίζους λύκους και αστυνομικούς του ψευδοκράτους. Μετά από ανελέητα κτυπήματα με τσεκούρια και ρόπαλα, ήρθε και το θανατηφόρο τελειωτικό κτύπημα με πέτρα. Σύμφωνα με την έκθεση του ΟΗΕ, ο Τάσος Ισαάκ άφησε την τελευταία του πνοή 95 μέτρα από την ελληνοκυπριακή πλευρά και 32 από την τουρκοκυπριακή.
Στις 22 Νοεμβρίου 1996, η Κυπριακή Αστυνομία εξέδωσε διεθνές ένταλμα σύλληψης για τη δολοφονία του Τάσου Ισαάκ εναντίον των:
Χασίμ Γιλμάζ, εποίκου και πρώην στελέχους της ΜΙΤ (τουρκική ΚΥΠ)
Νεϊφέλ Μουσταφά Εργκούν, εποίκου από την Τουρκία και αστυνομικού του ψευδοκράτους
Πολάτ Φικρέτ Κορελί, Τουρκοκύπριου από την Αμμόχωστο
Μεχμέτ Μουσταφά Αρσλάν, Τούρκου εποίκου και επικεφαλής των «Γκρίζων Λύκων» στα Κατεχόμενα
Ερχάν Αρικλί, Τούρκου εποίκου από την πρώην Σοβιετική Ένωση. Ο Αρικλί συνελήφθη τον Σεπτέμβριο του 2012 στο Κιργιστάν, αλλά αφέθηκε ελεύθερος κατόπιν πιέσεων της Τουρκίας.
Στις 24 Ιουνίου 2008, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ) έκρινε ένοχη την Τουρκία για τη δολοφονία του Τάσου Ισαάκ, βάσει του άρθρου 2 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για την προάσπιση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών.
Μέχρι σήμερα, κανένας από τους δολοφόνους δεν έχει συλληφθεί, ούτε καταδικαστεί.
Φέτος, με συντροφιά τη μοτοσικλέτα του Τάσου Ισαάκ, που πρώτη φορά ταξίδευε εκεί από τη μαύρη μέρα του Αυγούστου του 1996, και με τη σκέψη στον μάγκικο και ελεύθερο βρυχηθμό της, η Πρωτοβουλία Μνήμης Ισαάκ-Σολωμού δεν αμέλησε και τόλμησε για ακόμα ένα χρόνο να παρέμβει για να υπενθυμίσει πως «αυτά τα κόκκινα σημάδια στους τοίχους, μπορεί να 'ναι κι από αίμα», πως οι φονιάδες κοιμούνται ανενόχλητοι, πως το νησί μας απαιτεί λαό για να παλέψει για τη λευτεριά του.
