Το Ανώτατο Δικαστήριο απέρριψε την αίτηση habeas corpus υπηκόου Πακιστάν, ο οποίος ζητούσε την άμεση απελευθέρωσή του από την κράτηση που του είχε επιβληθεί με διάταγμα του Τμήματος Μετανάστευσης. Ο αιτητής υποστήριζε ότι η κράτησή του κατέστη παράνομη, αφού –όπως ισχυριζόταν– ο Υφυπουργός Μετανάστευσης παρέλειψε να την επανεξετάσει αυτεπάγγελτα εντός του δίμηνου διαστήματος που προβλέπει ο νόμος, αλλά και κατόπιν σχετικού αιτήματός του.

Η δικαστική διαμάχη αφορά έναν αλλοδαπό ο οποίος εισήλθε παράνομα στη Δημοκρατία μέσω των κατεχομένων και από το 2018 ακολούθησε μακρά πορεία αιτήσεων για άσυλο, διεθνή προστασία και άδεια παραμονής, όλες εκ των οποίων απορρίφθηκαν. Στη συνέχεια τέλεσε γάμο με Βουλγάρα πολίτη, όμως η αίτησή του για άδεια διαμονής ως μέλους οικογένειας Ευρωπαίου πολίτη απορρίφθηκε λόγω ποινικής καταδίκης του στη Βουλγαρία για κατοχή πλαστού εγγράφου, αλλά και εξαιτίας αμφιβολιών για τη γνησιότητα των πιστοποιητικών γάμου που προσκόμισε. Οι σχετικές προσφυγές του απορρίφθηκαν τόσο από το Διοικητικό Δικαστήριο όσο και από το Εφετείο, με αποτέλεσμα να παραμένει στη Δημοκρατία χωρίς καθεστώς νομιμότητας.

Τον Μάρτιο του 2025 συνελήφθη από την Αστυνομία για παράνομη παραμονή και εκδόθηκαν διατάγματα κράτησης και απέλασης. Αν και αρχικά αφέθηκε ελεύθερος με εναλλακτικά μέτρα, παραβίασε τους όρους τους και οδηγήθηκε ξανά σε κράτηση τον Μάιο, με νέα διατάγματα του Υφυπουργείου. Το διάταγμα κράτησης της 16ης Μαΐου αποτέλεσε το αντικείμενο της παρούσας αίτησης habeas corpus.

Ο δικηγόρος του αιτητή ισχυρίστηκε ότι η μη έγκαιρη επανεξέταση της κράτησης συνιστά παραβίαση των ρητών υποχρεώσεων του νόμου και καθιστά την κράτηση παράνομη. Αντιθέτως, η Δημοκρατία τόνισε ότι η κράτηση παραμένει νόμιμη και εύλογη, καθώς ο αιτητής έχει επανειλημμένα παραβεί αποφάσεις επιστροφής, δεν συμμορφώθηκε με εναλλακτικά μέτρα και εμφανίζει υψηλό κίνδυνο διαφυγής.

Το Δικαστήριο, στην απόφασή του, υπενθύμισε τη φύση και τον σκοπό του habeas corpus, τονίζοντας ότι απαιτείται απόδειξη παράνομης κράτησης. Εξέτασε διεξοδικά τις νομολογιακές αναφορές που καθιέρωσαν την υποχρέωση τακτικής επανεξέτασης των διαταγμάτων κράτησης, αλλά σημείωσε ότι η παρούσα υπόθεση διαφοροποιείται. Ο αιτητής υπέβαλε αίτημα επανεξέτασης μόλις δύο εβδομάδες μετά την κράτησή του, ενώ η ίδια η επανεξέταση από το Τμήμα Μετανάστευσης έγινε τελικώς στις 22 Ιουλίου 2025, λίγες ημέρες μετά τη συμπλήρωση του δίμηνου.

Το Δικαστήριο έκρινε ότι δεν υπήρξε παραβίαση των προβλεπόμενων χρονικών ορίων και ότι η διάρκεια της κράτησης, η οποία δεν υπερβαίνει το εξάμηνο που επιτρέπει ο νόμος, παραμένει εύλογη. Υπογράμμισε επίσης ότι η συνέχιση της κράτησης αιτιολογείται από την απουσία ταξιδιωτικών εγγράφων, τον κίνδυνο διαφυγής και τη μη συμμόρφωση του αιτητή με προηγούμενες αποφάσεις.

Καταλήγοντας, το Δικαστήριο αποφάσισε ότι ο αιτητής δεν απέδειξε πως η κράτηση του είναι παράνομη ή δυσανάλογη και απέρριψε την αίτηση habeas corpus. Δεν επιδικάστηκαν δικαστικά έξοδα.

Διαβάστε επίσης: Λευκωσία: Ντελιβεράς κατήγγειλε ξυλοδαρμό από ομάδα νεαρών-Ανέσυραν μαχαίρι