Με αφορμή τα 29 χρόνια από την άνανδρη δολοφονία του εθνοφρουρού Στέλιου Παναγή από Τούρκους, καταγράφονται όλες οι δολοφονίες κύπριων στρατιωτών από τους Αττίλες που υπηρετούσαν την στρατιωτική τους θητεία σε φυλάκια της ΕΦ. Όλες οι δολοφονίες εκτυλίχθηκαν την εικοσαετία 1976-1996. Οι δολοφονίες Κύπριων εθνοφρουρών από τους Αττίλες, άρχισαν 20 χρόνια πριν το 1996.  

1976 - Νεκρός για ένα τσιγάρο -

Συγκεκριμένα, στις 9 Απριλίου 1976 κειτόταν νεκρός ο Μιχάλης Σοφοκλέους από τη Μαμώνια, ο οποίος δολοφονήθηκε εν ψυχρώ από Τούρκο αξιωματικό, όταν πέρασε στην ουδέτερη ζώνη και πλησίασε τουρκικό φυλάκιο για να δώσει τσιγάρα στον Τούρκο σκοπό. Σύμφωνα με τις πληροφορίες που συγκέντρωσε η εφημερίδα «Σημερινή», υπήρχαν τρεις εκδοχές για τον θάνατο του άτυχου εθνοφρουρού. Η πρώτη αναφέρει ότι ενώ ο Μιχαλάκης συνομιλούσε με τους χωριανούς τους εμφανίστηκε στο φυλάκιο του Τούρκος αξιωματικός, οποίος τον πυροβόλησε. Κατά τη δεύτερη εκδοχή, οι ίδιοι Τουρκοκύπριοι χωριανοί τον πυροβόλησαν όταν είδαν τον αξιωματικό να μπαίνει λόγω φόβου ότι θα τους τιμωρήσει, επειδή άφηναν τον εθνοφρουρό να έρχεται κοντά τους. 

1982- Το κάλεσμα του θανάνου

Στις 21 Σεπτεμβρίου 1982, δολοφονήθηκε ο Χρηστάκης Γεωργίου από το Πραστειό ο οποίος υπηρετούσε σε ακριτικό φυλάκιο στην Ομορφίτα. Οι πληροφορίες της «Σημερινής» έλεγαν ότι, ενώ ο νεαρός Χρηστάκης προσέγγιζε το φυλάκιο της αντιπαράταξης ύστερα από κάλεσμα των Τούρκων στρατιώτων, πυροβολήθηκε θανάσιμα στην κοιλιά και συγκεκριμένα στο υπογάστριο. Ο θάνατος του ήταν σχεδόν ακαριαίος. 

Ο τραγικός αιματηρός κύκλος συνεχίστηκε με τη δολοφονία του Τρύφωνα Τρύφωνος από τα Λαγουδερά, που σκοτώθηκε στις 18 Δεκεμβρίου σε φυλάκιο του Αγίου Κασσιανού. Ενώ ο Τρύφων περιπλανιόταν μέσα στη σκοπιά του, πυροβολήθηκε άνανδρα από Τούρκο στρατιώτη που επάνδρωνε φυλάκιο μόλις 30 μέτρα μακριά από τη δική μας σκοπιά. 

Τότε, στρατιωτικοί παρατηρητές έκαναν λόγο για άσκηση ψυχολογικής τρομοκρατίας από τους Τούρκους, μια τακτική που η Τουρκία ασκούσε με σκοπό να κάμψει το ηθικό των Ελληνοκυπρίων.

1988- Από τις φωνές στις ριπές 

Στις 28 Μαΐου του 1988, ο εθνοφρουρός Χαράλαμπος Χαραλάμπους μαζί με τον συνάδελφό του Γιάννη Καλλέσιη και τους άλλους στρατιώτες του φυλακίου, όπου υπηρετούσαν τη στρατιωτική τους θητεία, άκουσαν φωνές από ένα σπίτι απέναντι, όπου Τούρκος υπαξιωματικός είχε εισέλθει παράνομα. Οι Ε/κ εθνοφρουροί έσπευσαν άοπλοι αμέσως για να προσφέρουν βοήθεια, ωστόσο ο Τούρκος εισβολέας, εξερχόμενος του σπιτιού, μόλις αντίκρισε τους εθνοφρουρούς άρχισε να πυροβολεί με απανωτές ριπές. Από τις σφαίρες του Τούρκου στρατιώτη σκοτώθηκε ο άτυχος εθνοφρουρός Πάμπος Χαραλάμπους, ενώ ο Γιάννης Καλλέσιης τραυματίστηκε σοβαρά. Η θυσία του Πάμπου και ο σοβαρός τραυματισμός του Γιάννη συγκλόνισαν την Αθηένου και μαζί ολόκληρο το παγκύπριο.

 

Στις 31 Ιουλίου του 1988 ύπουλα και απρόκλητα Τούρκος στρατιώτης πυροβόλησε θανάσιμα τον Ευαγόρα Ευαγόρου από το Παλαιομέτοχο. Το αιματηρό επεισόδιο έγινε στη γραμμή αντιπαράταξης του Αγίου Ανδρέα. Είχαν προηγηθεί σοβαρά επεισόδια στην περιοχή, όταν οι Τούρκοι προωθήθηκαν στη νεκρή ζώνη και δημιούργησαν νέο φυλάκιο παραβιάζοντας το «στάτους κβο» της περιοχής. Ο Ευαγόρας σύμφωνα με πληροφορίες της τότε εποχής, άρχισε να συνομιλεί με τον Τούρκο από απόσταση περίπου 30 μέτρων, κρατώντας ένα μικρό ραδιοφωνάκι. Ο Ευαγόρου είτε γιατί αντιλήφθηκε τον κίνδυνο, είτε γιατί κάποιος τον προειδοποίησε μόλις μπήκε στη νεκρή ζώνη, έστρεψε την πλάτη του για να φύγει, όμως δεν πρόλαβε. Ο Τούρκος τον πυροβόλησε πισώπλατα στο «ψαχνό». Η μια σφαίρα μπήκε από την πλάτη και βγήκε από την κοιλία. Η άλλη τον τραυμάτισε στο χέρι. Νοσηλεύθηκε σε κρίσιμη κατάσταση και κατέληξε λίγες μέρες μετά.

1993 - Η φιλία που πληρώθηκε με αίμα 

Τη «φιλία» του με τους Τούρκους πλήρωσε και ο Αθανάσιος Κλεοβούλου από το Ζακάκι το 1993. Πυροβολήθηκε και σκοτώθηκε εν ψυχρώ από Τούρκο στρατιώτη στο Καϊμακλί πίσω από το φυλάκιο, όπου υπηρετούσε τη στρατιωτική του θητεία. Ο στρατιώτης Κλεοβούλου δέχτηκε κατάστηθα τη ριπή από απέναντι υπερυψωμένο παρατηρητήριο. Οι Τούρκοι δολοφόνοι ακροβολισμένοι αρνούνταν την μεταφορά του άτυχου Κλεοβούλου, στο νοσοκομείο. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός, μετά την δολοφονία του Θάνου Κλεοβούλου, με δεδομένη την κατακραυγή της κοινής γνώμης, ταρακουνήθηκε το ΥΠΑΜ και η στρατιωτική ηγεσία και έδωσε εντολή από τούδε και στο εξής να ανταποδίδονται τα πυρά. 

1996 - Πυροβολισμοί από «Καρντάς» 

Η 7η και τελευταία δολοφονία ήταν του Στέλιου Παναγή από το Νέο Χωριό Κυθραίας το 1996. Ο νεαρός εθνοφρουρός πυροβολήθηκε από μικρή απόσταση ενώ βάδιζε άοπλος και συνομιλούσε με Τούρκο στρατιώτη. Ο Στέλιος μπήκε στην πράσινη γραμμή και φώναξε “καρντάς” στον Τούρκο σκοπό, ακούστηκαν πυροβολισμοί και ο Στέλιος δολοφονήθηκε εν ψυχρώ. Οι Αττίλες του έριξαν τρεις ριπές σε απόσταση λιγότερη από 10 μέτρα. Μια σφαίρα τον βρήκε κατάστηθα και τον τραυμάτισε κρίσιμα. Ο άτυχος Παναγή άφησε την τελευταία του πνοή καθώς μεταφερόταν στο Νοσοκομείο.  Ο τραγικός θάνατος τους, ανέδειξε σοβαρά ζητήματα ολιγωρίας της ΟΥΝΦΙΚΥΠ, καθώς οι άνδρες της καταλήφθηκαν από φόβο, χάνοντας πολύτιμο χρόνο, στην προσπάθεια τους να πλησιάσουν τον τραυματισμένο εθνοφρουρό. Σύμφωνα με την ιατροδικαστική, αν οι ειρηνευτές δρούσαν νωρίτερα θα μπορούσε να αποφευχθεί το μοιραίο.

Διαβάστε επίσης: 29 χρόνια από τη δολοφονία του εθνοφρουρού Στέλιου Παναγή από Τούρκους