Κάθε σχεδόν Σαββατοκύριακο γίνονται αγώνες ποδοσφαίρου νέων σε ολόκληρη την ελεύθερη Κύπρο. Η ατμόσφαιρα είναι γεμάτη φωνές – από παίκτες, προπονητές και γονείς, κυρίως πατέρες αλλά και μητέρες. Ένα συνήθες φαινόμενο είναι ο φωνακλάς πατέρας που ξεχωρίζει, βρίζοντας τον διαιτητή ή φωνάζοντας συνεχώς οδηγίες και επιπλήξεις στο παιδί του.

Το πρόβλημα της κακής συμπεριφοράς γονιών σε αγώνες νέων δεν είναι καινούργιο, αλλά φαίνεται πως έχει χειροτερέψει μετά την πανδημία. Οι γονείς συχνά φωνάζουν, παρεμβαίνουν ή ακόμα και εμπλέκονται σε επεισόδια βίας. Δεν είναι μυστικό όπου γονείς μπήκαν στο γήπεδο και ήρθαν στα χέρια εξαιτίας διαφωνιών για την έκβαση του αγώνα. Η ανησυχία δεν υφίσταται μόνο στην Κύπρο

Σύμφωνα με στατιστικά από την Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία Αγγλίας (FA), αυξήθηκαν τα περιστατικά παραβατικής συμπεριφοράς στις μικρές κατηγορίες. Παρότι η FA μπορεί να τιμωρήσει συλλόγους για τη συμπεριφορά των φιλάθλων τους, οι μεμονωμένοι γονείς δεν εμπίπτουν στους κανονισμούς της, κάτι που κάνει δύσκολη την επιβολή ποινών.

Οι προπονητές και οι διαιτητές αναφέρουν ότι συχνά η πίεση και η προσβολή έρχονται κυρίως από πατέρες που προσπαθούν να ζήσουν το δικό τους ανεκπλήρωτο ποδοσφαιρικό όνειρο μέσα από τα παιδιά τους. Σε ορισμένες περιπτώσεις, έχουν χρειαστεί ακόμα και παρεμβάσεις της αστυνομίας ή έχουν δοθεί εντολές απομάκρυνσης από γήπεδα.

Ορισμένοι φορείς στην Αγγλία  δοκιμάζουν μέτρα όπως κάμερες σώματος στους επόπτες για να καταγράφεται η συμπεριφορά γονιών και να μειώνεται η επιθετικότητα. Παρά τις δυσκολίες, κάποιοι συνεχίζουν να εργάζονται στον χώρο με την ελπίδα να διατηρηθεί το παιχνίδι όμορφο και ασφαλές για τα παιδιά.

Μήπως έφτασε η στιγμή να ανοίξει και μια σοβαρή συζήτηση στην Κύπρο για το πιο πάνω θέμα ούτως ώστε οι νέοι μας να μπορούν να αναπτύσσουν τα ποδοσφαιρικά/αθλητικά τους ταλέντα χωρίς έξωθεν παρεμβάσεις;