Η υπόθεση πήρε αναβολή για τις 12 Μαΐου

Δεν πληρώνει εισφορές, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τη διαγραφή των οφειλών του κράτους προς το Ταμείο, που ανέρχονται σε 7,5 δις ευρώ

ΜΙΧΑΛΗΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣ Να μη χάσουμε την ευκαιρία να αλλάξει ο νόμος που διέπει το Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων, ώστε να ελέγχεται από τον λαό


Αναβολή για τις 12 Μαΐου τρέχοντος έτους πήρε η υπόθεση του 37χρονου δικηγόρου και πολιτικού ακτιβιστή Μιχάλη Παρασκευά που την περασμένη Πέμπτη, 10 Απριλίου 2014, παρουσιάστηκε για δεύτερη φορά ενώπιον του επαρχιακού δικαστηρίου Λευκωσίας, κατηγορούμενος ότι δεν πλήρωσε τις εισφορές του ως αυτοτελώς εργαζόμενος στο Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων, από τον Μάιο 2013 - αμέσως μετά που ψηφίστηκε το Μνημόνιο.

Είναι γνωστό ότι προέβη στην ενέργεια αυτή συνειδητά, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τη διαγραφή των οφειλών του κράτους προς το Ταμείο, που ανέρχονται στο ποσό των 7,5 δισεκατομμυρίων ευρώ.

Η έναρξη της δίκης του έγινε στις 13 Μαρτίου 2014 και όπως αναφέραμε σε προηγούμενο ρεπορτάζ, υπήρξε θετικό ορόσημο στην προσπάθειά του να διευρύνει σε μαζικό κίνημα την πολιτική ανυπακοή του και την ενέργειά του να μην καταβάλλει τις εισφορές του στο Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων.

Δεκάδες συμπολίτες μας από όλα τα μέρη της Κύπρου κατέφθασαν με πανό και συνθήματα συμπαράστασης στον χώρο του δικαστηρίου, τόσο την περασμένη Πέμπτη όσο και την πρώτη φορά της παρουσίασής του και στη συνέχεια παρακολούθησαν από την αίθουσα του δικαστηρίου την εξέλιξη της υπόθεσής του.

Μακρά συζήτηση με Θ. Τρύφωνος

Ολιγόλεπτη και τυπική ήταν η διαδικασία και την περασμένη Πέμπτη, ενώπιον της δικαστού Χριστιάνας Παρπόττα, όπως και κατά την έναρξη της δίκης όταν ο Μιχάλης Παρασκευάς είχε ασκήσει το δικαίωμά του να γνωρίζει τη μαρτυρία της Κατηγορούσας Αρχής για να καθορίσει τη θέση του, κατά πόσο θα παραδεχτεί ή όχι τις κατηγορίες εναντίον του. Η δικαστής ανέβαλε την υπόθεση για τις 12 Μαΐου 2014, μετά που η δικηγόρος της Κατηγορούσας Αρχής, δηλαδή των Υπηρεσιών Κοινωνικών Ασφαλίσεων, δήλωσε στο δικαστήριο ότι δεν έλαβε γνώση της επιστολής που ο Μ. Παρασκευάς έστειλε στον Διευθυντή των Υπηρεσιών Κοινωνικών Ασφαλίσεων Θεοφάνη Τρύφωνος, με την οποία ζητούσε τις καταθέσεις και το μαρτυρικό υλικό.

Όπως ανέφερε στο δικαστήριο ο κ. Παρασκευάς, έστειλε αυτή την επιστολή στον κ. Τρύφωνος στις 24 Μαρτίου 2014, με την οποία ζητούσε τις καταθέσεις και το σχετικό μαρτυρικό υλικό που αφορά και την κρατική οφειλή προς το Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων. Πρόσθεσε εμφαντικά ότι «εξυπακούεται ότι έλαβαν αυτή την επιστολή, γιατί μου τηλεφώνησε ο Διευθυντής του Τμήματος Κοινωνικών Ασφαλίσεων και με κάλεσε στο γραφείο του».

Ο κ. Παρασκευάς ανέφερε στη «Σ» ότι είχε με τον κ. Τρύφωνος, στο γραφείο του δεύτερου, μακρά συζήτηση μιάμισης ώρας.

Ζήτησε πρόσβαση στις πληροφορίες

Στην επιστολή του της 24ης Μαρτίου 2014 προς τον Θεοφάνη Τρύφωνος, ο Μ. Παρασκευάς αναφέρεται στην ποινική υπόθεση εναντίον του και ζητά από τον Διευθυντή Υπηρεσιών Κοινωνικών Ασφαλίσεων «να μου δώσετε πρόσβαση σε όλες τις σχετικές πληροφορίες που αφορούν την οφειλή/χρέος του Κράτους προς το Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων ως σχετικό μαρτυρικό υλικό που αφορά την ως άνω ποινική υπόθεση».

Αναφέρει και τα εξής στην επιστολή: «Σύμφωνα με την ετήσια έκθεση της Γενικής Ελέγκτριας για το 2012, στη σελίδα 168, το υπόλοιπο του Ταμείου Κοινωνικών Ασφαλίσεων, τουλάχιστον μέχρι τις 31.12.12, ήταν 7 δισεκατομμύρια, 466 εκατομμύρια, 900 χιλιάδες ευρώ.

Στην ίδια σελίδα της έκθεσης καταγράφεται ότι το ποσό αυτών των εισφορών όλων των εργαζομένων, συμπεριλαμβανομένου και εμένα, για σκοπούς της αναλογιστικής μελέτης που έγινε το 2013, θεωρείται ως μη πραγματικό αποθεματικό».

Ο κ. Παρασκευάς προσθέτει ότι ζητά πρόσβαση στις σχετικές πληροφορίες, «λαμβάνοντας υπόψη τη σαφέστατη υποχρέωση του κράτους να παρέχει απρόσκοπτη πρόσβαση στους πολίτες σε επίσημα δημόσια έγγραφα και πληροφορίες, ιδίως σε θέματα που τους αφορούν, άμεσα ή έμμεσα, υποχρέωση η οποία πηγάζει τόσον από το ίδιο το Σύνταγμα στο άρθρο 19, αλλά πολύ περισσότερο από την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου στο άρθρο 10 που περιλαμβάνει το δικαίωμα λήψεως πληροφοριών χωρίς την επέμβαση των δημόσιων Αρχών, καθώς επίσης και στο άρθρο 11 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ περί της ελευθερίας έκφρασης και πληροφόρησης, το οποίο θεμελιώνει το δικαίωμα απρόσκοπτης πρόσβασης των πολιτών σε δημόσια έγγραφα χωρίς την ανάμειξη των δημόσιων Αρχών».

«Να έχει αποτέλεσμα αυτό που κάνουμε»

Μιλώντας έξω από το Ανώτατο Δικαστήριο προς συμπολίτες που παρευρέθηκαν στη δίκη του την περασμένη Πέμπτη για να στηρίξουν το κοινωνικό αίτημα για αλλαγή του νόμου που διέπει το Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων και για οικονομικό και λογιστικό έλεγχο του Ταμείου από τον λαό, ο Μιχάλης Παρασκευάς τόνισε ότι «η ουσία είναι να έχει αποτέλεσμα αυτό που κάνουμε. Είναι μια κρίσιμη στιγμή, δεν υπήρξε ξανά στην ιστορία μια τέτοια ευκαιρία για αυτοδιαχείριση του Ταμείου των δικών μας χρημάτων.

Δεν θέλω να αφήσουμε μια τέτοια ευκαιρία να πάει χαμένη. Αποδείξαμε ότι έχουμε δύναμη κι όμως οι περισσότεροι, όπως βλέπετε, δεν την αξιοποιούμε όπως πρέπει. Τώρα το κράτος θα φορολογήσει και τα επιδόματα χηρείας. Ξέφυγαν τελείως! Υπάρχει ένα πολύ συγκεκριμένο αίτημα, σύμφωνα με το άρθρο 9 του Συντάγματος, ότι έχουμε έκαστος το δικαίωμα αξιοπρεπούς διαβίωσης και το κράτος είναι υποχρεωμένο να φροντίζει για τους φτωχούς εργαζομένους και για το θέμα των Κοινωνικών Ασφαλίσεων.

Γιατί να μη διαχειριστούμε τα χρήματα που βάζουμε σε αυτό το Ταμείο; Πρέπει να σταματήσουμε να θέλουμε να κάνουμε αγώνα εκ του ασφαλούς. Το πρόβλημα είναι ότι πολλοί συμπολίτες μας δεν πιστεύουν ότι μπορούμε πραγματικά να κάνουμε την αλλαγή. Εισηγούμαι λοιπόν να δημιουργήσουμε μια επιτροπή για επεξεργασία κάποιων θεμάτων που αφορούν την αυτοδιαχείριση και αυτοοργάνωση των πολιτών και την άμεση συμμετοχή των εργαζομένων».

Στην έναρξη της δίκης του, ο Μ. Παρασκευάς είχε δηλώσει ότι «πρέπει να καταλάβουμε τη δύναμή μας. Μέχρι αυτήν τη στιγμή, 50 άνθρωποι υπέγραψαν την επιστολή προς την Υπουργό Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων και συνειδητά δεν πληρώνουν Κοινωνικές Ασφαλίσεις. Αν οι 50 γίνουν 200, 300 ή 1000, το σύστημα θα κρεπάρει και θα παραλύσει. Γιατί πρέπει να γίνει αυτό; Για να αναγκαστούν να έρθουν να διαπραγματευτούν με εμάς, τους απλούς ανθρώπους που ενεργούμε χωρίς να μας καπελώνει κανένας και που εκπροσωπούμε μόνο τον εαυτό μας. Αυτό είναι το όραμά μου, οι απλοί άνθρωποι να αυτοοργανωθούμε, χωρίς καπέλωμα από κανέναν. Γιατί ξέρουμε καλά ότι το κράτος μάς έχει ανάγκη, όχι εμείς το κράτος».

«Δεν προνοείται διαγραφή οφειλών»

Σε απάντηση επιστολής που ο Μ. Παρασκευάς είχε στείλει στις 7 Μαΐου 2013 προς την Υπουργό Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων Ζέτα Αιμιλιανίδου, ο Διευθυντής Υπηρεσιών Κοινωνικών Ασφαλίσεων Θεοφάνης Τρύφωνος τού έστειλε επιστολή στις 29 Αυγούστου 2013, όπου μεταξύ άλλων αναφέρει ότι «το Γενικό Σύστημα Κοινωνικών Ασφαλίσεων αποτελεί και θα συνεχίσει να αποτελεί στο μέλλον την κύρια πηγή συνταξιοδοτικού εισοδήματος στην Κύπρο, συνεισφέροντας έτσι στη διατήρηση του βιοτικού επιπέδου.

Ενόψει των πιο πάνω και σε αναμονή της ολοκλήρωσης της αναλογιστικής ανασκόπησης και της αξιολόγησής της από την ΕΕ, αντιλαμβάνεστε ότι η Συμφωνία Διευκόλυνσης Χρηματοδοτικής Στήριξης της Κυπριακής Δημοκρατίας από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης, δεν προνοεί διαγραφή οποιωνδήποτε οφειλών στο Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων, αλλά περιορισμό της δημοσιονομικής επιδότησης του Γενικού Συστήματος Κοινωνικών Ασφαλίσεων.

Με την ευκαιρία αυτή επιθυμώ να σας υπενθυμίσω ότι, σύμφωνα με τη νομοθεσία Κοινωνικών Ασφαλίσεων, κάθε εργαζόμενος στην Κύπρο υποχρεούται να εισφέρει στο ΤΚΑ ανάλογα με την κατηγορία ασφάλισής του και ότι, ανεξάρτητα από τις οποιεσδήποτε πρόνοιες του Μνημονίου Συναντίληψης, το κράτος καταβάλλει τη συνεισφορά του ως γενικός εισφορέας στο ΤΚΑ».

Ο Μιχάλης Παρασκευάς σχολίασε στη «Σ» ότι ο κ. Τρύφωνος «κατέφυγε σε υπεκφυγές» και ότι δεν τον ικανοποίησε η απάντησή του. «Όταν το κράτος δανείζεται από εσωτερικούς δανειστές, στη συγκεκριμένη περίπτωση από τις Κοινωνικές Ασφαλίσεις, το δάνειο δεν γράφεται ως δημόσιο χρέος…πληροφορούμαι ότι δεν περιλήφθηκε στον προϋπολογισμό και διαγράφηκε. Αυτό σημαίνει ότι το κράτος πήρε το τεράστιο ποσόν 7,5 δις ευρώ από εμάς που καταβάλλουμε κοινωνικές ασφαλίσεις, δεν ξέρουμε πώς δαπανήθηκε και δεν γνωρίζουμε αν θα μας επιστραφεί. Υποθέτω ότι δόθηκε στις τράπεζες…

»Θεωρώ ότι αυτό δίνει στους πολίτες το δικαίωμα της πολιτικής ανυπακοής. Υπάρχει ένα κοινωνικό συμβόλαιο μεταξύ των πολιτών και του κράτους και δεν μπορεί το κράτος να παραβιάζει τις υποχρεώσεις του έναντι συμφερόντων τρίτων, αντί να εκπληρώνει τις υποχρεώσεις του, ώστε να εξασφαλίζει αξιοπρεπή διαβίωση στους πολίτες».