Για «αθέατες διασυνδέσεις» μεταξύ ενέργειας, τεχνολογίας και ασφάλειας στην Ανατολική Μεσόγειο, με επίκεντρο την Κύπρο κάνει λόγο αρθρο στο κρατικό TRT με τίτλο «Offshore shadows: Energy, security and hidden circuits of the Eastern Mediterranean» (17 Οκτωβρίου 2025)/

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, δεκάδες εταιρείες «ανανεώσιμης ενέργειας» που δραστηριοποιούνται στην Κυπριακής Δημοκρατίας φαίνεται να συνδέονται με τεχνολογικά και αμυντικά δίκτυα που διατηρούν επιχειρησιακές σχέσεις με το Ισραήλ. Ο ισχυρισμός είναι πως πίσω από την εικόνα της «πράσινης μετάβασης» της Ευρώπης, διαμορφώνεται ένα περίπλοκο πλέγμα offshore εταιρειών, επενδυτικών κεφαλαίων και έργων διπλής χρήσης, που θολώνει τα όρια ανάμεσα σε ενέργεια, πληροφορίες και ασφάλεια.

Διαβάστε επίσης: Τουρκία: Πράκτορες της Μοσάντ σε Ελλάδα και Κύπρο μας περικυκλώνουν

Τo ΤRT αναφέρει πως το πρόγραμμα «Renewable Cyprus» προσέλκυσε εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ ευρωπαϊκής χρηματοδότησης για έργα ηλιακής, αιολικής και υδρογονοενέργειας. Ωστόσο, ελέγχοι του Ευρωπαϊκού Ελεγκτικού Συνεδρίου και της MONEYVAL αναδεικνύουν αδυναμίες στον εποπτικό μηχανισμό, με αρκετές εταιρείες να λειτουργούν μόνο στα χαρτιά και να διαθέτουν αδιαφανή ιδιοκτησιακή δομή. Πολλά έργα, όπως το τερματικό LNG στο Βασιλικό, βρίσκονται υπό έρευνα της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας (EPPO) για καθυστερήσεις, κακοδιαχείριση και πιθανές απάτες.

Συνεχίζοντας αναφέρει πως ορισμένα ευρωπαϊκά προγράμματα «έξυπνων δικτύων» στην Κύπρο ενσωματώνουν τεχνολογίες και αισθητήρες με στρατιωτικές ή κατασκοπευτικές δυνατότητες. «Η σύμπτωση ενεργειακής υποδομής και συστημάτων πληροφοριών οδηγεί, όπως σημειώνουν αναλυτές, σε μια νέα μορφή εξάρτησης —όχι μέσω στρατιωτικής παρουσίας, αλλά μέσω ελέγχου δεδομένων και υποδομών.», αναφέρει. 

Για την Τουρκία,  όπως σημειώνεται, αυτή η «υβριδική ενεργειακή αρχιτεκτονική» περιπλέκει τις προσπάθειες για διαφανείς και συντονισμένες περιφερειακές συνεργασίες, εντείνοντας την αστάθεια και τον ανταγωνισμό.

Ο αρθρογράφος καταλήγει ότι η Κύπρος αποτελεί το χαρακτηριστικό παράδειγμα των αντιφάσεων της ευρωπαϊκής πράσινης πολιτικής: η ενεργειακή μετάβαση συνοδεύεται από σκιές αδιαφάνειας και γεωπολιτικής εξάρτησης. Η βιωσιμότητα χωρίς λογοδοσία, γράφει, «είναι απλώς μια άλλη μορφή εξάρτησης» — και η πραγματική δοκιμασία της ΕΕ θα είναι αν μπορέσει να επιβάλει διαφάνεια στις «παραμεθόριες» οικονομίες της.