Ο Αχμέτ Νταβούτογλου, πρώην πρωθυπουργός και ΥΠΕΞ της Τουρκίας, σε συνέντευξή του στην Καθημερινή δήλωσε πως το 2011 Ελλάδα και Τουρκία είχαν φτάσει κοντά σε συνολική συμφωνία για το Κυπριακό και την υφαλοκρηπίδα. Παρά τις προόδους, η διαδικασία «πάγωσε» μετά την παραίτησή του, ενώ ο ίδιος εκτιμά ότι χάθηκε μια ιστορική ευκαιρία. Σήμερα προτείνει λύση δύο κρατών στην Κύπρο υπό την εποπτεία της Ε.Ε., αναγνωρίζοντας την αποτυχία του σχεδίου Ανάν και την απομάκρυνση των δύο κοινοτήτων.
«Hμασταν πολύ κοντά. Εγιναν διερευνητικές συνομιλίες μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας βασισμένες σε αμοιβαία συμφέροντα. Δυστυχώς, μετά την παραίτησή μου αυτές οι συνομιλίες σταμάτησαν. Υπήρχε ένας καλός συσσωρευμένος όγκος διαπραγματεύσεων, πώς να λύσουμε το ζήτημα της υφαλοκρηπίδας και των θαλασσίων ζωνών. Ηταν σαν ένα πακέτο. Μπορείς να επιλύσεις τις διαφορές αν πας στη Χάγη, υπάρχουν νομικά επιχειρήματα υπέρ της Τουρκίας και άλλα υπέρ της Ελλάδας, είναι άγνωστο πού θα οδηγηθούμε και η απόφαση μπορεί να λειτουργήσει ως λαιμητόμος. Ημουν στην ομάδα διαπραγματεύσεων της Τουρκίας, ως κύριος σύμβουλος στο Μπούργκενστοκ το 2004. Χάθηκε μια μεγάλη ευκαιρία. Εκείνη την περίοδο ο πρωθυπουργός Ερντογάν, ο υπουργός Εξωτερικών Γκιουλ, εμείς όλοι, πήραμε ένα μεγάλο ρίσκο. Δυστυχώς, οι Ελληνες είπαν «όχι». Οταν περνάει ο χρόνος και δεν υπάρχει συμφωνία, οι παλιές λύσεις χάνουν την ισχύ τους. Δυστυχώς, 21 χρόνια από το Σχέδιο Ανάν, οι δύο κοινότητες είναι χωρισμένες. Οι κοινές μνήμες σβήνουν. Τα ζητήματα περιουσιών και άλλες υποθέσεις δεν έχουν επιλυθεί. Είναι μια μεγάλη χαμένη ευκαιρία. Η καλύτερη επιλογή είναι η δημιουργία δύο κρατών υπό την εποπτεία της Ε.Ε», δήλωσε συγκεκριμένα.
Ο Νταβούτογλου επισημαίνει πως η προσέγγιση Ελλάδας – Κύπρου με Αίγυπτο και Ισραήλ είναι αδιέξοδη και καλεί σε έντιμο διάλογο με την Τουρκία για συνεργασία στην Ανατολική Μεσόγειο. Υπερασπίζεται το δόγμα της «Γαλάζιας Πατρίδας», υποστηρίζοντας ότι η Τουρκία δεν μπορεί να περιοριστεί στον κόλπο της Αττάλειας.
Σε σχέση με τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, τάσσεται υπέρ της ενσυναίσθησης και της συνεκμετάλλευσης, προειδοποιώντας ότι η μονομερής προσφυγή στη Χάγη ενέχει κινδύνους.
Για τη Μέση Ανατολή, χαρακτηρίζει το Ισραήλ υπεύθυνο για γενοκτονία στη Γάζα και αποσταθεροποιητικό παράγοντα στη Συρία και στον Λίβανο. Προβλέπει ότι η Τουρκία θα παίξει ενεργό ρόλο σε γεωπολιτικά ζητήματα όπως η Ουκρανία και το Ιράν, αν και εσωτερικά η οικονομία καταρρέει, κάτι που περιορίζει τη συνολική δυναμική της χώρας.
Τέλος, σχολιάζοντας την απόφαση του PKK να εγκαταλείψει τον ένοπλο αγώνα, τονίζει ότι απαιτείται άμεσος αφοπλισμός και πολιτική βούληση, υπογραμμίζοντας πως μόνο μια σταθερή διαδικασία μπορεί να εξασφαλίσει ειρήνη στην περιοχή.
