Τα έξοδα του Παλατιού εκτοξεύονται σε δυσθεώρητα ύψη, με το στρατό σωματοφυλάκων του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν να κοστίζει δεκάδες εκατομμύρια, όταν οι πολίτες ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας.

Ο ετήσιος μισθός του στρατού του Ερντογάν στο Παλάτι ανέρχεται σε 45 εκατομμύρια ευρώ, σύμφωνα με την έκθεση του Ελεγκτικού Συνεδρίου. «Δεν γίνεται οικονομία στο κρατικό γόητρο», είχε πει παλαιότερα ο Ερντογάν, επιβεβαιώνοντας πως για τον ίδιο το κύρος προηγείται των αναγκών της κοινωνίας του. Οι δαπάνες για το προσωπικό αυξήθηκαν κατά 87,4% σε έναν χρόνο, ξεπερνώντας κάθε προηγούμενο, ενώ οι εργαζόμενοι έφτασαν τους 2.538.

Η έκθεση του Ελεγκτικού Συνεδρίου αποκάλυψε εκρηκτική αύξηση στις δαπάνες του προεδρικού μεγάρου. Οι συνολικές δαπάνες του Παλατιού άγγιξαν τα 260 εκατ. ευρώ. Σε σχέση με τους προκατόχους του, Αχμέτ Νετζντέτ Σεζέρ και Αμπντουλάχ Γκιούλ, ο αριθμός του προσωπικού σχεδόν διπλασιάστηκε, αποτυπώνοντας την τάση διόγκωσης του προεδρικού μηχανισμού.

Σπατάλη με ρυθμό 72 κατώτατους μισθούς την ώρα

Σύμφωνα με την αντιπολιτευόμενη εφημερίδα Σοζτζού, η χλιδή του Παλατιού αποτυπώνεται όχι μόνο στο προσωπικό, αλλά και στις προμήθειες και τις υπηρεσίες που το συντηρούν.

Η βουλευτής του CHP, Γκιουλτζάν Κις, υπογράμμισε: «Το Παλάτι ξοδεύει 72 κατώτατους μισθούς την ώρα. Οι φοιτητές μας δεν έχουν φαγητό, οι συνταξιούχοι δεν έχουν μια αξιοπρεπή ζωή. Στο Παλάτι υπάρχει πολυτέλεια, ο λαός πεινάει, το Παλάτι χορταίνει».

Η θεωρία του «κρατικού κύρους»

Παρά τις πιέσεις, ο ίδιος ο Ερντογάν έχει δηλώσει: «Η Προεδρία της Τουρκικής Δημοκρατίας, ως το ανώτατο όργανο εκπροσώπησης του κράτους και ως το παράθυρο της χώρας μας προς τον κόσμο, πρέπει να λειτουργεί με τρόπο που να ανταποκρίνεται στο κύρος της χώρας μας, χωρίς να γίνεται οικονομία στο γόητρό της».

Η κοινωνία στο όριο

Ενώ το Παλάτι ζει σε ρυθμούς υπερβολής, η πραγματικότητα για τους Τούρκους πολίτες είναι σκληρή. Ο κατώτατος μισθός και οι συντάξεις δεν καλύπτουν ούτε το ελάχιστο κόστος διαβίωσης, αφήνοντας συνταξιούχους και εργαζομένους κάτω από το όριο της φτώχειας. Σύμφωνα με το συνδικάτο Birlesik Kamu-Is, το όριο της πείνας έχει φτάσει τα 585€.