Μετά το αιφνιδιαστικό χτύπημα του Ισραήλ στην Ντόχα εναντίον στελεχών της Χαμάς, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης κατακλύζονται από σενάρια και εκτιμήσεις για τον «επόμενο στόχο». Στο επίκεντρο βρίσκεται πλέον η Τουρκία, όπου εδώ και χρόνια η οργάνωση διατηρεί γραφεία και δίκτυα υποστήριξης. Το ενδεχόμενο αυτό, αν και δεν έχει επιβεβαιωθεί επισήμως, τροφοδοτεί συζητήσεις γύρω από τις γεωπολιτικές ισορροπίες, τη θέση της Άγκυρας στο ΝΑΤΟ και τα όρια της ισραηλινής στρατηγικής απέναντι στη Χαμάς. Υπενθυμίζεται ότι στην Τουρκία προκλήθηκε έντονος προβληματισμός τις προηγούμενες μέρες όταν ο Υπουργός Εθνικής Ασφάλειας της χώρας Μπεν Γκβίρ έγραψε στο Χ ότι «Τουρκία = Χαμάς». 
Ακολουθούν διάφορα παραδείγματα αναλύσεων και αναρτήσεων.

Συγκεκριμένα ο Michael Rubin σε άρθρο του στο Νational Interest με τίτλο «Το Ισραήλ μόλις χτύπησε  τη Χαμάς στο Κατάρ: Επόμενη θα μπορούσε να είναι η Τουρκία», αναλύει ότι μετά την ισραηλινή επίθεση εναντίον ηγετών της Χαμάς στο Κατάρ, ο επόμενος πιθανός στόχος θα μπορούσε να είναι η Τουρκία – το τελευταίο καταφύγιο της οργάνωσης.

Το άρθρο υποστηρίζει ότι η ιδιότητα της Τουρκίας ως μέλους του ΝΑΤΟ δεν θα την προστατεύσει απαραίτητα από ένα ισραηλινό πλήγμα. Το Άρθρο 5 δεν ενεργοποιείται αυτόματα και μπορεί να μπλοκαριστεί από χώρες όπως οι ΗΠΑ, η Σουηδία ή η Φινλανδία, που έχουν εντάσεις με την Άγκυρα.

Η ανάλυση υπενθυμίζει το ιστορικό του Ισραήλ να καταδιώκει τρομοκρατικές οργανώσεις εκτός συνόρων (π.χ. μετά τη σφαγή του Μονάχου το 1972 ή το χτύπημα κατά της PLO στην Τυνησία). Σήμερα, σύμφωνα με τον συγγραφέα, η Χαμάς δεν έχει ασφαλές καταφύγιο ούτε στη Γάζα, ούτε στο Ιράν ή το Κατάρ – και η παρουσία της στην Τουρκία θεωρείται ευάλωτη.

Το κείμενο καταλήγει ότι εάν η Τουρκία συνεχίσει να φιλοξενεί και να στηρίζει τη Χαμάς, κινδυνεύει να αντιμετωπιστεί από το Ισραήλ ως «κράτος-χορηγός τρομοκρατίας», με αποτέλεσμα ενδεχόμενα πλήγματα τα οποία η Συμμαχία δεν είναι βέβαιο ότι θα καλύψει.


Στο ίδιο μήκος κύματος και η ανάρτηση του ισραηλινού αναλυτή Meir Marsi



Σχετικές αναρτήσεις υπάρχουν και από ισραηλινούς και φιλοισραηλινούς λογαριασμούς στο Χ








Η αντίδραση της Τουρκίας

Ο πρόεδρος της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν δήλωσε στον Εμίρη του Κατάρ, Σεΐχη Ταμίμ μπιν Χαμάντ Αλ Θάνι, σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχαν την Τρίτη ότι η Άγκυρα θα σταθεί στο πλευρό της Ντόχα με κάθε τρόπο μετά την επίθεση του Ισραήλ εναντίον της Χαμάς στο Κατάρ, μεταδίδει το Reuters επικαλούμενο ανακοίνωση της τουρκικής προεδρίας.

Η τουρκική προεδρία ανέφερε σε ανακοίνωσή της ότι ο Ερντογάν και ο Θάνι συζήτησαν πιθανά κοινά βήματα μετά την ισραηλινή επίθεση.

Το Τουρκικό ΥΠΕΞ καταδίκασε την ισραηλινή επίθεση στο Κατάρ τονίζοντας ότι αυτή η επίθεση δείχνει ότι το Ισραήλ έχει υιοθετήσει «επεκτατική πολιτική στην περιοχή και την τρομοκρατία» ως κρατική πολιτική. «Η στοχοποίηση της διαπραγματευτικής αντιπροσωπείας της Χαμάς ενώ συνεχίζονται οι συνομιλίες για την κατάπαυση του πυρός δείχνει ότι το Ισραήλ δεν στοχεύει στην επίτευξη ειρήνης, αλλά μάλλον στη συνέχιση του πολέμου», πρόσθεσε το τουρκικό ΥΠΕΞ.



Από την πλευρά του ο Τούρκος δημοσιογράφος Ragıp Soylu σχολίασε στο X την τάση να θεωρείται η Τουρκία «ο επόμενος στόχος» σε κάθε περιφερειακή κρίση. Με καυστικό ύφος, αμφισβήτησε το σενάριο ότι το Ισραήλ θα τολμούσε να εξαπολύσει επίθεση με F-16 στην Τουρκία κατά ηγετών της Χαμάς, αναδεικνύοντας την υπερβολή τέτοιων θεωριών.



Σενάρια αντίδρασης ΝΑΤΟ σε επίθεση Ισραήλ 

Υπάρχουν αναλυτές που εξετάζουν μάλιστα και το σενάριο τι θα έκανε το ΝΑΤΟ αν το Ισραήλ βομβάρδιζε την Τουρκία. Όπως σημειώνουν η πιθανή απάντηση: τίποτα ουσιαστικό, μόνο δηλώσεις και εκκλήσεις για αυτοσυγκράτηση. Το Άρθρο 5 δεν εφαρμόζεται αυτόματα, και πολλοί σύμμαχοι θα το αρνούνταν, αφού η Άγκυρα έχει προκαλέσει κρίσεις με την αγορά ρωσικών S-400, τις απειλές κατά της Ελλάδας, το μπλοκάρισμα της Σουηδίας και τις επεμβάσεις σε Συρία, Λιβύη και Καραμπάχ. Το Ισραήλ, αντίθετα, θεωρείται αξιόπιστος εταίρος από ΗΠΑ και Ευρώπη, και κανένα κράτος του ΝΑΤΟ δεν θα ρίσκαρε σύγκρουση μαζί του. Στρατηγικά, το ΝΑΤΟ υπάρχει για να περιορίζει τη Ρωσία, όχι για να υπερασπίζεται μια κυβέρνηση στην Άγκυρα που έχει αποδυναμώσει τη συνοχή της συμμαχίας. Συνεπώς, σε ένα τέτοιο σενάριο, η Τουρκία θα έμενε μόνη και εκτεθειμένη, βιώνοντας την απόλυτη ταπείνωση.