Οι χθεσινές τουρκικές ανακοινώσεις για τη σύσταση δύο νέων θαλάσσιων προστατευόμενων περιοχών δεν περιορίζονται στην οικολογική ευαισθησία. Όπως τονίζει ο διευθυντής του ιδρύματος που χάραξε τους χάρτες του ΘΧΣ, DEHUKAM, Μουσταφά Μπασκαρά, το μέγεθος και η γεωγραφική τους θέση αποτελούν βασικά στοιχεία που αναβαθμίζουν τορόλο της Άγκυρας στη θαλάσσια περιφερειακή πολιτική.

Σε δηλώσεις του στη φιλοκυβερνητική εφημερίδα Milliyet, ο επικεφαλής του Κέντρου Έρευνας για το Θαλάσσιο Δίκαιο και τις Πολιτικές (DEHUKAM), Μουσταφά Μπασκαρά, υπογράμμισε ότι οι νέες θαλάσσιες προστατευόμενες περιοχές (ΘΠΠ) εντάσσονται σε ένα ευρύτερο πλαίσιο μέτρων για την προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος, την τήρηση διεθνών υποχρεώσεων και τη βιώσιμη διαχείριση των θαλάσσιων οικοσυστημάτων.

Σύμφωνα με τον ίδιο, «οι περιοχές αυτές δεν είναι μόνο μεγάλες σε έκταση, αλλά βρίσκονται και σε θέσεις στρατηγικής σημασίας. Πλέον έχουν τεθεί υπό την προστασία του τουρκικού κράτους, χωρίς αυτό να επηρεάζει την ελευθερία της ναυσιπλοΐας. Η δημοσίευση των σχετικών χαρτών εντάσσεται στον ευρύτερο θαλάσσιο χωροταξικό σχεδιασμό της χώρας».

Ο Μπασκαρά επισήμανε ότι τα συναρμόδια τουρκικά υπουργεία θα αναλάβουν δράσεις στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων τους, οι οποίες θα ανακοινωθούν όταν κριθεί σκόπιμο, αποφεύγοντας έτσι να αποκαλύψει προς το παρόν το εύρος των διοικητικών ή ρυθμιστικών παρεμβάσεων.

Θαλάσσια προστατευόμενη περιοχή Φετιγιέ-Κας

Η περιοχή αυτή, στα νοτιοδυτικά της Τουρκίας, συμπίπτει με τα όρια της Σημαντικής Περιοχής για Θαλάσσια Θηλαστικά (IMMA) της Παγκόσμιας Ένωσης για τη Διατήρηση της Φύσης (IUCN). Φιλοξενεί κρίσιμους βιότοπους για είδη Cetacea, όπως δελφίνια και φάλαινες, αλλά και θαλάσσιες χελώνες, των οποίων οι περιοχές ωοτοκίας και διατροφής εντοπίζονται εκεί. Η παρουσία της μεσογειακής φώκιας καθιστά την περιοχή ακόμη πιο πολύτιμη από την άποψη της διατήρησης της βιοποικιλότητας.

Θαλάσσια προστατευόμενη περιοχή Βορείου Αιγαίου

Η δεύτερη περιοχή, κοντά στις βόρειες ακτές του Αιγαίου, χαρακτηρίζεται από υψηλή οικολογική σημασία, κυρίως λόγω της ποικιλομορφίας των θαλάσσιων θηλαστικών που εντοπίζονται στην περιοχή. Οι φυσικές σπηλιές, οι παράκτιοι βιότοποι και τα μεγαλα θαλάσσια λιβάδια λειτουργούν ως καταφύγιο για τη μεσογειακή φώκια, η οποία απειλείται με εξαφάνιση. Οι τουρκικές αρχές επισημαίνουν την ανάγκη προστασίας της περιοχής από κάθε απειλή που σχετίζεται με ανθρώπινες δραστηριότητες.

Η ενέργεια αυτή εντάσσεται σε μια πιο συστηματική προσέγγιση της Άγκυρας να ενισχύσει τον έλεγχο και τη θεσμική παρουσία της σε κρίσιμες θαλάσσιες ζώνες. Υπό το πρίσμα αυτό, οι θαλάσσιες προστατευόμενες περιοχές δεν είναι μόνο περιβαλλοντική πρωτοβουλία αλλά και εργαλείο γεωπολιτικής εμβάθυνσης της τουρκικής παρουσίας σε περιοχές ιδιαίτερης σημασίας για τη ναυσιπλοΐα, την ασφάλεια και την εθνική στρατηγική.