Μια συγκλονιστική υπόθεση βρίσκεται σε εξέλιξη σε δικαστήριο της Άγκυρας, με αντικείμενο την παράνομη απόκτηση προσωπικών δεδομένων από δημόσια πληροφοριακά συστήματα της Τουρκίας. Η έρευνα αποκαλύπτει οργανωμένο δίκτυο κυβερνο-εγκλήματος, με κεντρικό εργαλείο το παράνομο σύστημα "Privex", μέσω του οποίου αποκτήθηκαν απόρρητα στοιχεία της MİT (Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών) και του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας.

Σε δικαστήριο της Άγκυρας εκδικάζεται υπόθεση διαρροής προσωπικών δεδομένων με μοναδικό ενάγοντα την Υπηρεσία Εθνικής Ασφαλείας (MİT) και 17 θεσμικά θύματα, ανάμεσά τους πανεπιστήμια, υπουργεία και δημόσιοι – από το Υπουργείο Υγείας έως τη Γενική Διεύθυνση Κτηματολογίου.

Όπως αποκαλύπτεται, εκλάπησαν και διέρρευσαν ευαίσθητα δεδομένα που αφορούν όχι μόνο κρατικούς θεσμούς, αλλά και ταυτότητες, καταλύματα και επιχειρησιακά στοιχεία πρακτόρων της τουρκικής ΜΙΤ.

Κατά την εξέταση του ψηφιακού υλικού, διαπιστώθηκε ότι υπήρχαν στοιχεία σχετικά με τις διευθύνσεις των καταλυμάτων της MΙT και λίστα με το προσωπικό της MΙT που διαμένει σε αυτά τα καταλύματα, φωτογραφίες από το παράνομο σύστημα ανακρίσεων με το λογότυπο της MΙT, πλαστές ταυτότητες των δυνάμεων ασφαλείας, καθώς και ορισμένα έγγραφα με βαθμό εμπιστευτικότητας “απόρρητο”».

Η αποκάλυψη αυτής της «κυβερνο-εισβολής» φέρνει στο φως το μέγεθος του χάους που επικρατεί στα άδυτα της τουρκικής κρατικής ασφάλειας. Οι πληροφορίες δεν αφορούν απλώς τη διαρροή πολιτών ή θεσμών, αλλά την πλήρη έκθεση του πυρήνα των μυστικών υπηρεσιών. Με το κατηγορητήριο να περιγράφει ένα οργανωμένο δίκτυο χάκερ, δομημένο ιεραρχικά, με τεχνική υποδομή, ψευδώνυμα και ρόλους, γίνεται σαφές πως το τουρκικό κράτος έχει υποστεί ένα πλήγμα υπαρξιακού επιπέδου.

Αν η MİT δεν είναι πια αόρατη, τότε το τουρκικό κράτος είναι γυμνό

Αν ένας «σκιώδης» μηχανισμός μπορεί να αποκαλύψει τις διευθύνσεις των καταλυμάτων της ΜΙΤ, τα ονόματα των στελεχών της και να φέρει στο φως φωτογραφίες και «απόρρητα» έγγραφα, τότε η ίδια η ουσία της έννοιας «ασφάλεια» αποδομείται. Το κενό ασφαλείας είναι τόσο οξύ, που πλέον γεννιούνται ερωτήματα θεσμικής υπόστασης.

«Αν οι πράκτορες είναι γνωστοί, τότε το κράτος είναι τυφλό. Και αν το κράτος δεν μπορεί να προστατεύσει ούτε τη μυστική του δομή, τι είδους ασφάλεια προσφέρει στους πολίτες;», αναρωτιέται ο Τολγκά Σαρντάν, αρθρογράφος της τουρκικής αντιπολιτευόμενης ιστοσελίδας Τ24.