Βλέπει οργανωμένη προβοκάτσια των Τουρκοκυπρίων εναντίον της Τουρκίας
Η παράδοση επιστολής καταγγελίας για την Τουρκία στον Νίκο Χριστοδουλίδη από Τουρκοκύπριους πολιτικούς του λεγόμενου «Κινήματος Κυπρίων για την Ειρήνη και την Αλληλεγγύη» ενόχλησε ιδιαιτέρως τον τουρκικό τύπο. Η συνάντηση –σύμφωνα με τις αναλύσεις των εφημερίδων– χαρακτηρίζεται ως «συνάντηση ντροπής», ενώ η επιστολή παρουσιάζεται ως μέρος μιας ευρύτερης απόπειρας υπονόμευσης της παρουσίας της Τουρκίας στην Κύπρο.
Μιλιέτ: "Η επιστολή που προκάλεσε αντιδράσεις! Αυτή η «αλληλεγγύη» είναι κατά της Τουρκίας!"
Η Χιλάλ Οζτούρκ στη φιλοκυβερνητική εφημερίδα Μιλλιέτ παρουσιάζει εκτενώς το περιεχόμενο της πεντασέλιδης επιστολής, η οποία παραδόθηκε από πολιτικούς του Νέου Κυπριακού Κόμματος, του Ενωμένου Κυπριακού Κόμματος και του Ιδρύματος Αρίφ Χασάν Ταχσίν. Οι υπογράφοντες ζητούν από τον πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας, μεταξύ άλλων, να καταγγείλει την Τουρκία στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο, να ζητήσει απογραφή του πληθυσμού στα Κατεχόμενα υπό επίβλεψη διεθνών παρατηρητών και να αμφισβητήσει τα εκλογικά αποτελέσματα στην «ΤΔΒΚ». Η επιστολή κάνει λόγο για «παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων», «αποικιοκρατική πολιτική της Τουρκίας» και χαρακτηρίζει την παρουσία της Άγκυρας ως «κατοχική δύναμη».
Η αναλύτρια συνδέει τη δημοσιοποίηση της επιστολής με την επέτειο των σφαγών Τουρκοκυπρίων από την ΕΟΚΑ και υπενθυμίζει σειρά μαζικών δολοφονιών Τουρκοκυπρίων σε χωριά, όπως το Σίντε, το Άτλιλαρ και τη Λεμεσός, ενισχύοντας την άποψη περί "αναγκαιότητας προστασίας" του τουρκοκυπριακού πληθυσμού.
Μιλιέτ: "Πατρίδα ή ευρώ"
Ο Οζάι Σεντίρ στην ίδια εφημερίδα σχολιάζει με εμφανή προσωπικό τόνο και βιωματική αναφορά την κίνηση των Τουρκοκυπρίων πολιτικών ως «αχάριστη και προσβλητική». Επανέρχεται σε παλιές δηλώσεις του Οζκέρ Οζγκιούρ, που κατηγορούσε την Τουρκία για αφομοίωση των Τουρκοκυπρίων, παραλληλίζοντάς τες με τη σημερινή επίσκεψη στον Χριστοδουλίδη. Παράλληλα, επιτίθεται στους Τουρκοκυπρίους που, όπως λέει, «αντί να υπερασπιστούν τα τουρκικά συμφέροντα, σιωπούν απέναντι στον φασισμό του ΕΛΑΜ και τις επιθέσεις σε Τουρκοκύπριους».
Κατηγορεί την τουρκοκυπριακή αριστερά ότι ενδιαφέρεται περισσότερο για το πόσο πληρώνεται ένας δημόσιος υπάλληλος στον Νότο απ’ ό,τι για την υπεράσπιση της κυπριακής τουρκικής ταυτότητας, ενώ στηλιτεύει την "υποκρισία" τους να αγνοούν τις διακρίσεις εις βάρος παιδιών από μικτούς γάμους και να αποδέχονται τη μη συμπερίληψη της τουρκικής ως επίσημης γλώσσας της ΕΕ.
Η «επιστολή της αλληλεγγύης», θρυαλλίδα έντασης
Οι δύο παρεμβάσεις από την Μιλλιέτ δείχνουν τη σαφή ενόχληση στην Άγκυρα, καθώς το περιστατικό θεωρείται όχι μεμονωμένη κίνηση, αλλά στοιχείο ευρύτερης στρατηγικής απονομιμοποίησης της παρουσίας της Τουρκίας στην Κύπρο. Από τη μία, γίνεται επίκληση ιστορικής μνήμης – των σφαγών εις βάρος Τουρκοκυπρίων· από την άλλη, υιοθετείται ρητορική περί «διεθνούς υποκρισίας» και «φίμωσης της τουρκικής φωνής στην Ευρώπη».
Παράλληλα, παρουσιάζεται ως «προδοτική» κάθε επαφή Τουρκοκυπρίων πολιτικών με τον Ελληνοκύπριο πρόεδρο, ενόψει και της πενταμερούς συνάντησης στη Νέα Υόρκη, εντείνοντας το αφήγημα ότι η "συμμαχία Νότου-Δύσης" επιδιώκει την αποδυνάμωση της τουρκοκυπριακής πολιτικής βούλησης.
