Ηχόχρωμα μεταβολής ήχου, όχι παύσης· η δήλωση του Οτζαλάν για το τέλος του ένοπλου αγώνα, εγείρει περισσότερα ερωτήματα απ’ όσα απαντά.

Στις 9 Ιουλίου 2025 κυκλοφόρησε βιντεοσκοπημένο μήνυμα του φυλακισμένου ηγέτη του PKK, Αμπντουλάχ Οτζαλάν. Σε αυτό, ο Οτζαλάν δηλώνει ότι ο ιστορικός στόχος του PKK έχει επιτευχθεί: η κουρδική ταυτότητα έχει αναγνωριστεί. Κατά τον ίδιο, η φάση του ένοπλου αγώνα έχει λήξει, ανοίγοντας πλέον ο δρόμος για την πολιτική ενοποίηση εντός ενός ομοσπονδιακού πλαισίου.

«Το κίνημα του PKK, που βασίζεται στην άρνηση της ύπαρξης και στον στόχο ενός ξεχωριστού κράτους, και η στρατηγική του εθνικού απελευθερωτικού πολέμου έχουν τελειώσει. Η ύπαρξή μας έχει αναγνωριστεί. Ως εκ τούτου, ο κύριος στόχος έχει επιτευχθεί. Αυτό σημαίνει ότι η θητεία του (ΡΚΚ) έχει λήξει».

Στρατηγική PKK: Από τον αγώνα στην αναδόμηση εξουσίας

Σύμφωνα με ανάλυση της αντιπολιτευόμενης εφημερίδας, Σοζτζού, η ανακοίνωση του Οτζαλάν, αν και παρουσιάζεται ως δήλωση ειρήνης, εντάσσεται σε ένα προϋπάρχον τετραπλό στρατηγικό σχέδιο:

Πολιτιστικά και κοινωνικά δικαιώματα
Αυτονομία/Ομοσπονδία
Δημιουργία κουρδικού εδάφους εντός Τουρκίας
Συγκρότηση ανεξάρτητου κράτους που περιλαμβάνει εδάφη από Τουρκία, Ιράκ, Ιράν και Συρία
Το μήνυμα αυτό, στο πολιτικό του βάθος, μοιάζει περισσότερο με επαναπροσδιορισμό στόχου μέσω θεσμικών οδών, παρά με ρητό αφοπλισμό, σύμφωνα με την ανάγνωση της Σοζτζού.

KCK, η πανκουρδική ομπρέλα

Υπενθυμίζεται ότι ήδη από το 2005, ο Οτζαλάν είχε προχωρήσει στη δημιουργία της Ένωσης Κοινοτήτων του Κουρδιστάν (KCK), στην οποία εντάσσονται:

το PKK (Τουρκία),
το PYD/YPG (Συρία),
το PJAK (Ιράν)
και το KDSP (Ιράκ).
Η KCK προωθεί ρητά την ίδρυση ενός ενιαίου κουρδικού κράτους σε όλα τα παραπάνω εδάφη. Έτσι, ακόμη και αν το PKK περιορίσει τη δράση του, ο σχεδιασμός φαίνεται να συνεχίζεται διαμέσου των άλλων θυγατρικών οργανώσεων.

Υποκριτικός αφοπλισμός;

Το PKK εμφανίζεται ως η μόνη συνιστώσα της KCK που «καταθέτει» τα όπλα. Στη Συρία, το YPG (με την επωνυμία SDF) όχι μόνο συνεχίζει τη δράση του, αλλά σύμφωνα με την εφημερίδα, ενισχύεται με 130 εκατομμύρια δολάρια από τον προϋπολογισμό του αμερικανικού Πενταγώνου για το 2026. Παράλληλα, το PJAK στο Ιράν φαίνεται να χρησιμοποιείται για την προώθηση αλλαγής καθεστώτος στην Τεχεράνη.

«Οι ΗΠΑ είναι τόσο αφελείς. Τόσο αφελείς ώστε να δώσουν 130 εκατομμύρια δολάρια το 2026 σε έναν οργανισμό που υποτίθεται ότι θα καταθέσει τα όπλα», σχολιάζει δηκτικά ο συντάκτης της ανάλυσης.

Δηλώσεις Bese Hozat: Όπλα έναντι συνταγματικής αναθεώρησης

Η ανώτερη αξιωματούχος του PKK, Μπεσέ Χοζάτ, δήλωσε την ημέρα της παράδοσης των όπλων:

«Καταθέτουμε εθελοντικά τα όπλα μας παρουσία σας, με την προϋπόθεση της θέσπισης νόμων για δημοκρατική ολοκλήρωση».

Σύμφωνα με τη Σοζτζού, αυτό υπονοεί αλλαγές:

στην ιθαγένεια,
στην αναγνώριση νέων επίσημων γλωσσών,
και εν τέλει, στη μετάβαση από ενιαίο σε πολυκεντρικό κρατικό μοντέλο.
 

Η Σοζτζού ρωτά εύγλωττα:

«Θα παραδώσουν και τα οχήματα με τα όπλα; Τα αμερικανικά αντιαρματικά πού παραδόθηκαν; Ή μήπως έχουν ήδη μεταφερθεί στη Συρία;»

Η προφητεία Μπάιντεν και το κοινοβουλευτικό μονοπάτι

Υπενθυμίζεται ότι το 2005 ο τότε αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, Τζο Μπάιντεν, είχε πει στον Μασούντ Μπαρζανί.

«Και οι δύο θα δούμε την ανεξαρτησία του Κουρδιστάν στη διάρκεια της ζωής μας».

Σήμερα, κατά τον συγγραφέα, το PKK κινείται προς ένα θεσμικό μονοπάτι:

Θα συγκροτηθεί κοινοβουλευτική επιτροπή για να εγκρίνει τη νέα «μετατρομοκρατική» στρατηγική.
Θα ακολουθήσει, εν καιρώ, η κατάργηση της αρχής του ενιαίου έθνους-κράτους.

Από τη στολή στο κοστούμι

Ο φερόμενος αφοπλισμός του PKK δεν συνιστά κατάπαυση σχεδίου, σύμφωνα με ορισμένους Τούρκους αναλυτές, αλλά αλλαγή... προβιάς: από την παραλλαγή στο κοστούμι. Αν και η ένοπλη δράση υποχωρεί σε δημόσιο επίπεδο, η ευρύτερη κουρδική στρατηγική συνεχίζει να λειτουργεί με εφαλτήριο τις ΗΠΑ και επίκεντρο τη Συρία.

Ο «τερματισμός» του αγώνα από τον Οτζαλάν ενδέχεται να αποτελεί απλώς μια νέα αρχή με άλλους όρους.