Ένας μικρός ιαπωνικός στόλος, μετά από 30 χρόνια απαγόρευσης, ξεχύθηκε στις θάλασσες για το πρώτο εμπορικό κυνήγι της Ιαπωνίας, προκαλώντας την παγκόσμια καταδίκη και δημιουργώντας ερωτήματα για την τύχη των θαλάσσιων αυτών κητών.
Με το πρόσχημα ότι λίγα μόνο είδη φαλαινών απειλούνται, τον Δεκέμβριο η χώρα ανακοίνωσε ότι θα εγκατέλειπε τη Διεθνή Επιτροπή Φαλαινοθηρίας (IWC) για να επανέλθει στο κυνήγι των θηριωδών θηλαστικών, μετά από χρόνια εκστρατειών από τους υποστηρικτές της βιομηχανίας και του Πρωθυπουργού Σίνζο Αμπε.
Οι δηλώσεις κατοίκων της Ιαπωνίας σε ξένα ΜΜΕ είναι ενδεικτικές. «Αν είχαμε στη διάθεσή μας περισσότερες φάλαινες, θα τις τρώγαμε περισσότερο», δήλωσε ο Σαχίκο Σακάι, 66χρονος ταξιτζής στο Κουσίρο, μια πόλη - λιμάνι στο νησί Χοκάιντο, όπου πέντε φαλαινοθηρικά σκάφη ξεπροβοδίστηκαν νωρίς τη Δευτέρα σε μια σύντομη τελετή.
«Είναι μέρος της κουλτούρας φαγητού της Ιαπωνίας», δήλωσε ο Σάκαι, προσθέτοντας ότι έτρωγε πολλή φάλαινα ως παιδί. «Ο κόσμος αντιτίθεται στη θανάτωση φαλαινών, αλλά μπορεί κανείς να πει το ίδιο για πολλά από τα ζώα που εκτρέφονται στη γη και θανατώνονται για να φαγωθούν».
Εντούτοις, τα στατιστικά στοιχεία διαψεύδουν πανηγυρικά αυτή την άποψη. Σύμφωνα με το CNN, η βιομηχανία εμπορίας της φάλαινας αργοπεθαίνει, αφού η ζήτηση με την πάροδο των χρόνων πέφτει κατακόρυφα. Το 1964 οι Γιαπωνέζοι κατανάλωναν 154,000 τόνους κρέατος φάλαινας, ενώ το 2017 μόλις 3,000 τόνους.
Η φάλαινα αποτελεί περίπου το 0,1% του συνόλου του κρέατος που καταναλώνεται ετησίως, ενώ περίπου 300 άτομα συνδέονται άμεσα με τη φαλαινοθηρία.
Οι ετήσιοι εφοδιασμοί της Ιαπωνίας ανέρχονται σε περίπου 4.000 - 5.000 τόνους, ήτοι 40 - 50 γραμμάρια για κάθε πολίτη, όσο περίπου το βάρος μισού μήλου. Ακόμα και υποστηρικτές της φαλαινοθηρίας λένε ότι θα χρειαστεί χρόνο για να αυξηθεί η ζήτηση.
Τα πλοία θα περάσουν μεγάλο μέρος του καλοκαιριού κυνηγώντας ρυγχοφάλαινες και φάλαινες του είδους των ζιφιίδων.
Μέχρι το απόγευμα της Δευτέρας, ένα πλοίο είχε επιστρέψει με μια φάλαινα μήκους περίπου 8 μέτρων. Το πλήρωμά του έβγαλε το θήραμα από το πλοίο και το τοποθέτησε στη στεριά για να ζυγιστεί και να σφαγιασθεί.
«Αυτή είναι μια σπουδαία μέρα, είμαι πραγματικά ικανοποιημένος από την επανέναρξη της εμπορικής φαλαινοθηρίας», δήλωσε ο Γιοσιφούμι Κάι, επικεφαλής της Ιαπωνικής Ομοσπονδίας Ιαπωνικής Φαλαινοθηρίας Μικρού Τύπου. «Ήμασταν σε θέση να πιάσουμε μια υπέροχη φάλαινα», συμπλήρωσε.
Η Ιαπωνία άρχισε τη φαλαινοθηρία για επιστημονική έρευνα ένα χρόνο μετά την απαγόρευση της εμπορικής φαλαινοθηρίας του 1986, με σκοπό να συγκεντρώσει αυτό που αποκαλούσε «ζωτικής σημασίας» στοιχεία για τον πληθυσμό, αλλά εγκατέλειψε την εμπορική φαλαινοθηρία το 1988.
Οι επικριτές δήλωσαν ότι το πρόγραμμα ήταν απλώς μια μεταμφιεσμένη εμπορική φαλαινοθηρία, αφού το κρέας των ζώων που αλιεύτηκαν στην αποκαλούμενη «επιστημονική» φαλαινοθηρία κατέληξε στα ράφια των καταστημάτων και στα εστιατόρια.
Το φετινό πλαφόν για την εμπορική φαλαινοθηρία, συμπεριλαμβανομένων των ρυγχοφαλαινών, των ανταρκτοφαλαινών και των φαλαινών Μπράιντ, είναι 227, δήλωσε η Υπηρεσία Αλιείας. Το όριο αυτό, που θα καθιερωθεί σε ετήσιο επίπεδο, είναι μικρότερο από τις 330 φάλαινες που έπιανε η Ιαπωνία στην Ανταρκτική μέχρι πρόσφατα.
«Δεν είμαστε καθόλου ενοχλημένοι από αυτό που κάνουμε, είναι φυσικό», δήλωσε ο Κάι, προσθέτοντας ότι το ποσό των φαλαινών που η Ιαπωνία σχεδιάζει να κυνηγήσει δεν θα αποτελούσε απειλή για τον πληθυσμό τους.
Οι περιβαλλοντολόγοι ανέφεραν ότι η εκκίνηση του προγράμματος αυτού μετατέθηκε για μετά τη σύνοδο κορυφής των ηγετών των μεγάλων οικονομιών της G20 που φιλοξένησε η Ιαπωνία, αλλά οι υποστηρικτές της φαλαινοθηρίας το αρνούνται αυτό.
«Αυτή είναι μια θλιβερή μέρα για την προστασία φαλαινών παγκοσμίως», δήλωσε η Νίκολα Μπενιόν, της Διεθνούς Ανθρωπιστικής Κοινωνίας.
Η φαλαινοθηρία είναι μια μικρή βιομηχανία στην Ιαπωνία.
