Θεωρούμε χρήσιμο να προειδοποιήσουμε τους εν υπνώσει πολίτες ότι για απαλλαγή από το σαθρό κατεστημένο, δεν αρκεί η τόλμη και η μαχητικότητα των δημοσιογράφων

Ανταλλάσοντας απόψεις σε σοβαρά ζητήματα της επικαιρότητας με απλούς ανθρώπους, αρχίσαμε να συνειδητοποιούμε ότι ο πολύς κόσμος ζει σε πρωτόγνωρες συνθήκες αβεβαιότητας, αγωνιώντας βαθύτατα για το σήμερα και το αύριο. «Τα πράγματα είναι σοβαρά. Εσείς οι δημοσιογράφοι μπορείτε, με τη δύναμη που σας δίνει η πένα, να κρατήσετε ζωντανή την ελπίδα.

Ίσως, με τη δημοσιοποίηση του βίου και της πολιτείας των πολιτικών, αναγκάσετε τους έχοντες εξουσία να λυπηθούν τον λαό τον οποίο σύρουν μέρα με τη μέρα στο «λάκκο των λεόντων».

Ίσως με την αποκάλυψη των αισχρών πράξεων αλλά και των κραυγαλέων παραλείψεών τους, αισθανθούν ντροπή και τύψεις, μιας και ζουν στη μικρή κοινωνία της Κύπρου, όπου οι πλείστοι γνωριζόμαστε μεταξύ μας».

Στην πιο πάνω στιχομυθία ενός απλού πολίτη αντικατοπτρίζεται η ωμή πραγματικότητα, που συνηγορεί ότι σε μια εποχή που τα πάντα γύρω μας κινούνται γύρω από το ψέμα, την κλεψιά και την υποτίμηση της νοημοσύνης του λαού, ο σοβαρός δημοσιογραφικός λόγος αποκτά ανεκτίμητη αξία. Σε μια περίοδο που οι οικονομικοί κερδοσκόποι και οι πολιτικοί καιροσκόποι αφαιμάσσουν αλύπητα τον λαό, δικαίως οι πολίτες θεωρούν το τίμιο δημοσιογραφικό βήμα μοναδικό σωσίβιο για τη βυθιζόμενη κοινωνία μας.

Ωστόσο, θεωρούμε χρήσιμο να προειδοποιήσουμε τους εν υπνώσει πολίτες ότι γι' απαλλαγή από το σαθρό κατεστημένο, δεν αρκεί η τόλμη και η μαχητικότητα των δημοσιογράφων. Για να σπάσουν τα δεσμά που κατακρατούν τον λαό αιχμάλωτο των κρυφών ή φανερών απατεώνων, απαιτείται η αφύπνιση των πολιτών και η ενεργός συμμετοχή τους στα καθημερινά δρώμενα.

Σε τούτη τη σκληρή δοκιμασία οι πολίτες οφείλουν να εγκαταλείψουν τη μόνιμη ραστώνη και να ενώσουν τη φωνή και τη δράση τους με την προσπάθεια των εναπονείναντων υγιών κυττάρων της οργανωμένης κοινωνίας, για να καταγκρημνισθούν τα γυάλινα σπίτια στα οποία στρογγυλοκάθονται οι κάθε λογής μανδαρίνοι της κοινωνίας. Ήδη η Τρόικα είναι εδώ με επίσημη πρόσκληση της αριστερής αδέξιας κυβέρνησης, με σκοπό να αποτρέψει την πτώχευση του κράτους.

Ο κυπριακός λαός οφείλει, επιτέλους, να αφήσει τις φιλολογικές συζητήσεις, τα καλαμπούρια, τα ευχολόγια κι ας προσδώσει μεγαλύτερη δυναμική στις εκδηλούμενες κινήσεις, που αποσκοπούν στην οικονομική ανόρθωση, την κοινωνική αναστήλωση και την εθνική αναγέννηση.

Λίγο προτού πέσει η αυλαία της σύγχρονης τραγωδίας της Κύπρου, οι πολίτες καλούνται να αποδείξουν ότι δεν βρίσκονται εν ναρκώσει. Προκαλούνται με τις πράξεις τους να δείξουν ξεκάθαρα ότι η κοινωνία δεν κατέπεσε εν τάφω, αλλά απλώς βρίσκεται εν βούρκω, από τον οποίο μπορεί να αναδυθεί και να μεγαλουργήσει και πάλι.

Με το μυαλό να στριφογυρίζει στα τάρταρα στα οποία ρυμουλκήθηκε ο αδελφός λαός της Ελλάδας, οι Κύπριοι πολίτες έχουν χρέος έναντι της καθημαγμένης πατρίδας να προτάξουν ισχυρά ΟΧΙ στους κλεπτοκράτες, στους χρυσοπληρωμένους πολυσυνταξιούχους, στα χρυσωμένα παιδιά των τραπεζών, σ’ αυτούς που θέτουν το κόμμα υπέρανω του κράτους και εν γένει στους κλέφτες παντός τύπου. Ας απαιτήσουν με την καθημερινή στάση τους και τον αξιοπρεπή τρόπο ζωής τους ότι οι κάθε λογής έμποροι των λαών δεν μπορούν πλέον να τους περιπαίζουν με τα πολύχρωμα δολώματά τους.

Με τη σθεναρή αντίστασή τους σε κάθε είδος διαπλοκής, ας στείλουν ισχυρά μηνύματα ότι ήρθε η ώρα να τιμωρηθούν αμείλικτα αυτοί που επιβραβεύουν τους αρεστούς, παραγκωνίζοντας ή συνθλίβοντας τους άριστους. Με την τίμια και δημιουργική τους δράση, οι πολίτες ας σημάνουν εγερτήριο σάλπισμα, για να αποτρέψουν τον εφιάλτη της επόμενης μέρας, τον οποίο εξέθρεψαν οι πολιτικοί περιορισμένης ευθύνης, οι αδίστακτοι τραπεζίτες και η διαπλεκόμενη συνεργασία της εξουσίας με την εξωθεσμική αριστοκρατία.

Είναι ευθύνη των ενεργών και προβληματιζόμενων πολιτών, με εμπροσθοφυλακή τη νέα γενιά και τους πνευματικούς ανθρώπους, να εξαπολύουν εκστρατεία για να συντρίψουν αυτούς που προτίμησαν να φτωχοποιήσουν τον λαό για να παραμείνουν γαντζωμένοι στην καρέκλα της εξουσίας. Στο ίδιο χαράκωμα μάχονται και οι τίμιοι δημοσιογράφοι, οι οποίοι προς τιμήν τους αποκαλύπτουν καθημερινώς τις αμαρτίες των πολιτικών ταγών, των πολιτειακών αξιωματούχων και των κοινωνικών αρχόντων. Με το κεφάλι ψηλά ας βροντοφωνάξουμε ότι υπάρχει ελπίς, στέλλοντας στο πυρ το εξώτερον τους λαοπλάνους και τους απάτριδες.

ΞΕΝΗΣ ΞΕΝΟΦΩΝΤΟΣ
Αρχισυντάκτης «Εργατικής Φωνής»