Χαρακτηριστικά παιδοβιαστών
Το εγκληματικό ψυχογράφημα μέσα από μελέτες, δείχνει ότι οι βιαστές παιδιών, παρουσιάζουν υψηλά ποσοστά ΚΑΙ ΜΗ σεξουαλικής εγκληματικής δραστηριότητας. Δηλαδή, στη γενικότερη συμπεριφορά τους υπάρχει το χαρακτηριστικό της γενικότερης επιθετικής εικόνας ή/και έχουν διαπράξει τουλάχιστον μία ή περισσότερες αξιόποινες πράξεις πέραν της πράξης του βιασμού.
Βρέθηκε συγκεκριμένα ότι οι μισοί τουλάχιστον από τους βιαστές έχουν καταδικαστεί συγχρόνως και για άλλες μη σεξουαλικές εγκληματικές πράξεις. Σχεδόν όλοι τους έχουν διαπράξει τουλάχιστον μία μη σεξουαλικού τύπου επίθεση, για τις οποίες κάποιοι από αυτούς έχουν ήδη καταδικαστεί.
Αυτό υποδηλώνει ότι η σεξουαλική επιθετικότητα αποτελεί συχνά μέρος της ευρύτερης παραπτωματικότητας του ατόμου. Τα άτομα αυτά παρουσιάζουν υψηλά επίπεδα παρορμητικότητας, ενώ συγχρόνως πληρούν τα κριτήρια για διαταραγμένη προσωπικότητα.
- Οι σεξουαλικοί παραπτωματίες είναι κοινωνικά απομονωμένοι, με ελάχιστες στενές ερωτικές σχέσεις αν και δεν είναι λίγες οι φορές που μας σοκάρει το γεγονός του χαρακτηριστικού και έγγαμου βίου των δραστών.
- Προβλήματα αντικοινωνικής συμπεριφοράς και γενικότερα προβληματικής συμπεριφοράς, ο δράστης συνήθως παρουσιάζει από το σχολείο, στο οποίο έχει μέτρια έως και πολύ χαμηλή απόδοση.
- Ο δράστης κάνει χρήση πορνογραφίας, με όχι απαραίτητο το παιδοφιλικό υλικό αλλά συμπεριλαμβανόμενο.
Οι παιδοσεξουαλικοί παραπτωματίες, αρνούνται κατηγορηματικά και άμεσα την ανάληψη ευθύνης της εγκληματικής τους πράξης. Η έλλειψη ανάληψης ευθύνης συνδέεται στενά με το φαινόμενο της σεξουαλικής επιθετικότητας, αλλά ακόμα και εάν κάτω από τις οποιεσδήποτε συνθήκες παραδεχθούν την πράξη τους, το πράττουν χωρίς να αντιπαραθέτουν σοβαρά επιχειρήματα, τείνοντας να ελαχιστοποιούν την έκταση της διάπραξης και τις συνέπειες αυτής.
Επικρατέστερη ηλικία παιδοβιαστών είναι η ηλικία των 32-45 χρονών, με ιδιαίτερα χαμηλούς δείκτες κοινωνικών δεξιοτήτων, συνήθως με ασταθές εργασιακό ιστορικό σε ανειδίκευτες εργασίες. Εξαιρέσεις στις σοκαριστικές υποθέσεις των παιδοβιαστών αποτελούν τα άτομα με ακαδημαϊκή μόρφωση και τα άτομα με θέσεις κοινωνικής ισχύος ως προς την οικογένεια και τη σχέση με το παιδί, που καταλήγει ως θύμα.
Ποιους τρόπους χρησιμοποιούν οι παιδοβιαστές
- Ο συνηθέστερος τρόπος κακοποίησης του παιδιού είναι αρχικά η ψυχολογική βία, για να αρχίσει το παιδί να νιώθει ένοχο και να φοβάται έτσι ώστε με μεγαλύτερη ευκολία να ακολουθεί η έντονη σωματική βία έως και ο βιασμός.
- Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων ο βιαστής ανήκει στο φιλικό ή/και οικογενειακό περιβάλλον.
- Πιο σπάνια ο βιαστής είναι άγνωστος στο θύμα και υπάρχει συνεργός. Σε κάθε περίπτωση ο βιαστής συνήθως προσχεδιάζει την πράξη του.
Δυστυχώς στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, ο βιαστής αποτέλεσε ο ίδιος θύμα σεξουαλικής κακοποίησης σε πολύ νεαρή ηλικία ( 7-10, ετών), από άτομο του στενού οικογενειακού του περιβάλλοντος. Στις περιπτώσεις που ο βιαστής δεν ήταν ο ίδιος θύμα, η ηλικία της πρώτης φυσιολογικής σεξουαλικής επαφής του είναι περίπου 14-16 χρονών και γίνεται συνήθως με ιερόδουλη.
Πέραν του 50% των παιδοβιαστών, είχαν κάποιου τύπου ομοφυλοφιλική εμπειρία. Κατά την πράξη του βιασμού δε χρησιμοποιούν οποιουδήποτε είδους προφύλαξη.
Ποια η κατάσταση στην Κύπρο
Στην Κύπρο ο βιασμός παιδιών ανήκει στην κατηγορία εγκλημάτων ενδοοικογενειακής βίας συνήθως, με μεγαλύτερο ποσοστό τους αιμομικτικούς βιασμούς ή/και βιασμούς από πατέρα, θετό πατέρα, θείο, άτομο του στενού οικογενειακού και φιλικού περιβάλλοντος...
Διαβάστε περισσότερα εδώ.
