Όσοι αντιλαμβάνονται, έστω επιφανειακά, την αμερικάνικη εξωτερική πολιτική, γνωρίζουν πάρα πολύ καλά ότι το εβραϊκό λόμπυ μπορεί όχι μόνο να επηρεάσει αλλά και να καθορίσει σε πολύ μεγάλο βαθμό τις πολιτικές θέσεις και δράσεις των Κυβερνήσεων των ΗΠΑ πάνω σε πολύ μεγάλα διεθνή και όχι μόνο ζητήματα.  Κατά συνέπεια, πέραν της ισχύος του εβραϊκού λόμπυ εντός ΗΠΑ, εξίσου σημαντική επιρροή στην αμερικάνικη πολιτική, ιδιαίτερα την εξωτερική, έχει και το Κράτος του Ισραήλ.  Χωρίς υπερβολή, το Ισραήλ είναι ο μόνος σταθερός σύμμαχος των Αμερικανών στην τόσο ασταθή αλλά εξίσου σημαντική ενεργειακά και άλλως πως Μέση Ανατολή και Βόρεια Αφρική.  Φυσική προέκταση των προαναφερόμενων περιοχών, είναι βεβαίως και η Ανατολική Μεσόγειος, η στρατηγική σημασία της οποίας αναβαθμίζεται με ραγδαίους πλέον ρυθμούς, λόγω του ενεργειακού πλούτου που διαθέτει και της διαχρονικής γεωπολιτικής της αξίας.  Δεν είναι τυχαίο που οι Αμερικάνοι, οι οποία πρωτοστάτησαν στη δημιουργία του Εβραϊκού Κράτους το 1948, εξακολουθούν από τότε να εμπλέκονται ακόμη και στρατιωτικά για την προστασία του, κατ’ επέκταση και των δικών τους στρατηγικών συμφερόντων (οικονομικών, στρατιωτικών κ.λπ.) στην ευρύτερη περιοχή.   

Είναι βεβαίως και η Τουρκία σύμμαχος των Ηνωμένων Πολιτειών στην περιοχή μας, αλλά σίγουρα αποτελεί λύση ανάγκης γι’ αυτούς και οπωσδήποτε οι τελευταίοι γνωρίζουν και αντιλαμβάνονται πλήρως, έστω και εάν δεν το δηλώνουν δημόσια, ότι οι Τούρκοι έχουν ηγεμονικές (οθωμανικού τύπου) βλέψεις, όχι μόνο στην περιοχή τους, αλλά, ευκαιρίας δοθείσης, όπως συνέβη και κατά τους δύο παγκοσμίους πολέμους, δεν θα είχαν κανένα απολύτως πρόβλημα να επεκταθούν ακόμη και διά της βίας μέχρι και την Αμερικάνικη Ήπειρο.  Η στάση της Τουρκίας έναντι της Κύπρου, κατ’ επέκταση και έναντι της ίδιας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έναντι του Ισραήλ, της Ελλάδας, της Αρμενίας, της Συρίας, έναντι των Κούρδων και του Ιράκ και όχι μόνο, αποδεικνύει  περίτρανα χωρίς καμία απολύτως υπερβολή ότι πρόκειται για ένα τυχοδιωκτικό κράτος τρομοκράτη…  

Δεν θα ήταν υπερβολική λοιπόν η διαπίστωση ότι το Ισραήλ, αποτελεί τα μόνα έμπιστα μάτια και τα αυτιά των ΗΠΑ στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου, της Μέσης Ανατολής και της Βορείου Αφρικής.   

Εντός των παραπάνω πλαισίων, εντάσσεται και η πρόσφατη εν εξελίξει / κυοφορούμενη συμμαχία της Κύπρου, ενδεχομένως και της Ελλάδας, με το Ισραήλ σε θέματα ενέργειας, με ότι αυτό συνεπάγεται.  Τα συμφέροντα στον τομέα αυτό είναι τεράστια και σίγουρα θα ήταν αφέλεια εκ μέρους του Ισραήλ να εμπλακεί σε μια τέτοια συνεργασία, μάλιστα σε ένα όχι και τόσο φιλικό για τη χώρα αυτή περιβάλλον, λόγω εχθρικών μουσουλμανικών χωρών κ.λπ., χωρίς να διασφαλίσει τα νώτα της και με στρατιωτικά, πολιτικά και άλλα μέσα.  Σίγουρα το Ισραήλ δεν θα μπορούσε να στηρίξει την ασφάλεια των επενδύσεων του μόνο στην Κυπριακή Εθνική Φρουρά ή και τις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, σε περίπτωση υλοποίησης συμφωνιών συνεργασίας στον ενεργειακό τομέα με Κύπρο και Ελλάδα.  Το φρόνιμο θα ήταν η εν λόγω συνεργασία να σφραγιστεί και με μία ισχυρή αμυντική συμμαχία των τριών αυτών χωρών, πιθανότατα και με τη σιωπηρή  εμπλοκή των ΗΠΑ, γιατί όχι και άλλων μεσαίων και μεγάλων δυνάμενων με στρατηγικά συμφέροντα στην ίδια περιοχή.

Μέσα σε όλο αυτό το υπό διαμόρφωση πολιτικοοικονομικό σκηνικό, θα πρέπει να εξευρεθούν και έξυπνοι τρόποι προώθησης και του Εθνικού μας Προβλήματος.  Η διαμόρφωση συμμαχιών, σε οποιοδήποτε επίπεδο και τομέα, αποτελεί διαδικασία πάρε δώσε και μέσα σε αυτό το πάρε δώσε θα πρέπει, παντού και πάντοτε πρέπει να προωθούνται και μέτρα που να διαμορφώνουν συνθήκες άσκησης συνεχούς πίεσης προς την Τουρκία για να κάμψει επιτέλους την απαράδεχτη, αναχρονιστική και παιδαριώδη αδιαλλαξία της στο Κυπριακό.  Οι συμμαχίες μεταξύ κρατών είναι πραγματικά ισχυρές όταν συνοδεύονται από συνδυασμό οικονομικών, πολιτικών και στρατιωτικών συμφερόντων.  Η κυοφορούμενη συμμαχία με το Ισραήλ μπορεί να έχει όλα αυτά τα χαρακτηριστικά, με όλα τα θετικά που αυτό μπορεί να συνεπάγεται για αμφότερες τις πλευρές, νοουμένου ότι θα γίνουν εκ μέρους μας και οι κατάλληλοι χειρισμοί.     

Αντρέας Γ. Βαρνάβα: Μεταπτυχιακό (Μ.Α.), Πολιτικές Επιστήμες – Διεθνείς Σχέσεις