Σφίγγει η θηλιά στο λαιμό των εργαζομένων της πρώην Λαϊκής Τράπεζας σε σχέση με το σχέδιο πρόωρων αφυπηρετήσεων που τους πρότεινε η διεύθυνση του νέου τους εργοδότη, της Τράπεζας Κύπρου.

Η μη θετική κατάληξη της συνάντησης μεταξύ ΕΤΥΚ και υπουργού Οικονομικών σε σχέση με το θέμα του Ταμείο Προνοίας των υπαλλήλων αύξησε την αβεβαιότητα που επικρατεί στους τραπεζικούς κύκλους και περισσότερο στους υπαλλήλους της Λαϊκής Τράπεζας οι οποίοι είναι καταφανώς σε πιο μειονεκτική θέση.

Από τη μία το Ταμείο Προνοίας τους κουρεύτηκε πλήρως και το μόνο που έχουν είναι η δέσμευση του Υπουργού Οικονομικών ότι τα Ταμεία των δύο τραπεζών θα έχουν ίση αντιμετώπιση. Άλλωστε, ένα από τα αιτήματα της ΕΤΥΚ στην πρόσφατη συνάντηση με τον υπουργό ήταν η άμεση καταβολή χρημάτων που θα καλύψουν το Ταμείο Προνοίας της Λαϊκής. Για το θέμα, ο υπουργός ζήτησε παράταση 10 ημερών για να διαβουλευτεί με την τρόικα. Από την άλλη, το Ταμείο Προνοίας της Τράπεζας Κύπρου δεν κουρεύτηκε πλήρως αλλά θα διατηρηθεί –εκτός απροόπτου- το 40% και επιπλέον κάποια ποσά που ήταν στην Alpha Bank.

Κι ενώ η αβεβαιότητα για το Ταμείο Προνοίας αυξήθηκε, κάθε μέρα που περνά αυξάνεται και η πίεση για συμμετοχή στο σχέδιο πρόωρων αφυπηρετήσεων που πρότεινε η διοίκηση της τράπεζας. Ο λόγος είναι η πρόνοια για παραχώρηση ενός μισθού για κάθε δύο χρόνια υπηρεσίας. Μπορεί ο πρόεδρος του ΔΣ της Τράπεζας Κύπρου Σοφοκλής Μιχαηλίδης να δήλωσε ότι πρόκειται για πρόνοια που υπάρχει στα συμβόλαια των υπαλλήλων, ωστόσο, τέτοια πρόνοια φαίνεται να υπάρχει μόνο στα συμβόλαια των παλιών υπαλλήλων της Τράπεζας Κύπρου και όχι σ’ αυτά των υπαλλήλων της Λαϊκής. Αν και το θέμα εξετάζεται νομικώς, προς το παρόν οι υπάλληλοι της Λαϊκής έχουν μεταφέρει τα δικαιώματά τους, ως είχαν, στην Τράπεζα Κύπρου.

Ενώ λοιπόν οι υπάλληλοι που προέρχονται από την Τράπεζα Κύπρου γνωρίζουν πως οποτεδήποτε κι αν αποχωρήσουν θα λάβουν ένα μισθό για κάθε δύο χρόνια υπηρεσίας, το ίδιο δεν ισχύει για τους υπαλλήλους της Λαϊκής. Αν ένας υπάλληλος της Τρ. Κύπρου αποφασίσει να μην φύγει, το μόνο που ρισκάρει είναι οι πέντε μισθοί μπόνους που προβλέπει το σχέδιο αφυπηρετήσεων και τους οποίους μπορεί να καλύψει με κανονικούς μήνες εργασίας μέχρι να προκύψουν νέες αποχωρήσεις από την τράπεζα. Αντίθετα, οι υπάλληλοι της Λαϊκής όταν κλείσει το σχέδιο δεν θα δικαιούνται καμία από τις πρόνοιες του.

Με δεδομένο πως κάθε σχέδιο αφυπηρετήσεων ή πλεονασμού θα είναι χειρότερο από το προηγούμενο, γίνεται αντιληπτό πως τα περιθώρια για υπαλλήλους Λαϊκής στενεύουν επικίνδυνα και γι΄ αυτό άλλωστε καίγονται περισσότερο και για το θέμα των Ταμείων Προνοίας.