Ζούμε μεγάλες στιγμές. Τρεις μήνες μετά την φονική έκρηξη στο Μαρί, δύο βδομάδες μετά την έκδοση του πορίσματος του Πόλυ Πολυβίου, το μόνο που καταφέραμε όλοι μας συμπεριλαμβανομένου και των ΜΜΕ, είναι…καταφέραμε κάτι;

Τα δεδομένα

• Το πόρισμα της επιτροπής Πολυβίου (που διορίστηκε από τον Πρόεδρο) αμφισβητείται.
• Οι νεκροί ήρωες παραμένουν αδικαίωτοι.
• Ο Χριστόφιας παραμένει στην καρέκλα του
• Η ούτω καλούμενη αντιπολίτευση συνεχίζει με λόγια παρά πράξεις

Ποιο θα είναι το αποτέλεσμα όμως της όλης υπόθεσης; Ο λαός έχει κουραστεί με όλους ανεξαιρέτως. Τον λαό δεν τον ενδιαφέρουν πλέον ούτε οι δημοσκοπήσεις ούτε οι δηλώσεις των κομμάτων. Τον λαό τον ενδιαφέρει η ουσία.

H oυσία είναι απλή. Για άλλη μια φορά, το πάθημα…δεν έγινε μάθημα. Τα κόμματα έχουν κουράσει τον κόσμο ο οποίος καθημερινά τους βλέπει να διαπληκτίζονται ανταλλάζοντας δηλώσεις και ανακοινώσεις. Ουσιαστικά βήματα όμως δεν είδαμε.

Μάλιστα ακούσαμε εν έτη 2011 για Φασιστικά και Κομμουνιστικά πρότυπα. Αν είναι δυνατόν αγαπητοί μου φίλοι. Αυτό είναι το επίπεδο αυτών που μας κυβερνούν και που μας αντιπροσωπεύουν;

Το "αόρατο" "κακό" πράμα που αποκαλούν "σύστημα"

Όλοι αναφέρονται στο "σύστημα". Ένα αόρατο πράμα που κατατρώει τα σωθικά του κράτους, κληρονομιά δήθεν των περασμένων κυβερνήσεων που είναι δύσκολο να καταπολεμήσουμε.

Δεν είναι καθόλου αόρατος όρος όμως. Τον παρουσιάζουν αόρατο επειδή είναι το αποτέλεσμα των δικών τους πράξεων, χειρισμών, που όλοι ανεξαιρέτως επιδιώκουν από την ίδρυση αυτού του κράτους.

Ένας κράτος με τρύπες και εμπόδια που αδυνατεί να προχωρήσει σε βήματα προς τον εκσυγχρονισμό. Βήματα προς όφελος των πολιτών.

Σήμερα παραμένουν στο περιθώριο χιλιάδες νέοι επιστήμονες, τεχνοκράτες, που κουβαλούν μαζί τους εμπειρίες από πανεπιστήμια του εξωτερικού, και μπορούν να προτείνουν τρόπους εξυγίανσης του σάπιου κατεστημένου. Ποιος τους ακούει όμως;

Αυτό που ανησυχεί τα κόμματα, είναι ότι αν ποτέ τελικά επιτευχθεί αυτή η εξυγίανση, δεν θα μπορούν πλέον να κάνουν ότι τους κατεβεί. Δεν θα μπορούν να προβάλλονται ως σωτήρες λαϊκίζοντας καθημερινά. Αυτό αποδείχθηκε και με την περιθωριοποίηση του Διευθυντή Ενέργειας Σόλωνα Κασίνη, στον οποίο η κυβέρνηση πέρασε ένα φίμωτρο προκειμένου να τον εξαφανίσει. Μιλούσε πολύ βλέπεται.

Φταίμε και εμείς

Επειδή εμάς δεν μας αρέσει να αποποιούμαστε των ευθυνών μας ΝΑΙ φταίμε και εμείς ως πολίτες. Επειδή και εμείς διατηρούμε με την σειρά μας τον "αόρατο" αυτό όρο. Εμείς τρέχουμε κοντά τους λίγο πριν τις εκλογές για να βολέψουμε συγγενείς φίλους και τους ίδιους τους εαυτούς μας.

Είναι θέμα αξιοπρέπειας. Κάτι το οποίο σίγουρα δεν μπορούμε να βρούμε μέσω των κομμάτων και αποδεικνύεται καθημερινά. Αυτό που ο καθένας μας όμως μπορεί να πράξει, είναι να διεκδικήσει και να προστατεύσει τη δική του αξιοπρέπεια. Η αδικία πάντοτε θα υπάρχει. Δεν σημαίνει όμως ότι πρέπει να γινόμαστε συνένοχοι στην κατακρεούργηση των αξιών.

Μήπως πρέπει να αφήσουμε πίσω μας τους κομματικούς και ανύπαρκτους «ιδεολογικούς» εγωισμούς και να δούμε με άλλο μάτι το μέλλον;