Μιλούσα χθες με δύο παραδοσιακούς φίλους του Ολυμπιακού Λευκωσίας και φαίνονταν ιδιαίτερα ευχαριστημένοι από το τι είδαν στην πρεμιέρα της Β1 κόντρα στην Πάφο.
Μου ξεκαθάρισαν μάλιστα ότι δεν έχει αυτό σχέση με τη νίκη αλλά με τη συνολική προσπάθεια των νεαρών του Κώστα Σεραφείμ και το πάθος που έδειξαν.
Με άλλα λόγια, το ότι ο Ολυμπιακός αγωνίζεται με νεαρούς παίκτες, δεν αφήνει στο σπίτι τούς λίγους αλλά πιστούς οπαδούς του, αντίθετα αποτελεί ένα επιπρόσθετο κίνητρο να πάνε γήπεδο.
Το ερώτημα που πλανάται, είναι γιατί αυτές όλες οι ομάδες που τώρα υποχρεωτικά στηρίζονται στους νεαρούς,  δεν το έπραξαν στα προηγούμενα χρόνια όταν ήξεραν το τι θα ακολουθούσε αλλά και ποιες ήταν οι οικονομικές τους δυνατότητες.
Έστω αργά και υποχρεωτικά, Ολυμπιακός, Αλκή και σε μεγάλο βαθμό ΕΝΠ, Ν. Σαλαμίνα και αρκετές άλλες ομάδες, δίνουν χρόνο στα νιάτα που έχουν έτσι τη χρυσή ευκαιρία να την αρπάξουν από τα μαλλιά και να αλλάξουν τη μοίρα της ομάδας τους και κυρίως τη δική τους.
Έτσι κι αλλιώς η φετινή περίοδος θα είναι πολύ διαφορετική από τις προηγούμενες και δεν αναφέρομαι μόνο στις επιβληθείσες τιμωρίες αφαίρεσης βαθμών και στην παρουσία αρκετών νεαρών, αλλά και στον μηνιαίο έλεγχο που θα εφαρμοστεί από το τέλος του μηνός Οκτωβρίου και πιθανόν να αλλάξει κι άλλο το όλο βαθμολογικό σκηνικό.
Για τα δεδομένα της  πρώτης κατηγορίας, σχεδόν όλοι όσοι μίλησαν για το τι αναμένουν στη φετινή περίοδο, κάνουν αναφορά για μαραθώνιο δύο ταχυτήτων ή με άλλα λόγια για τους μεν και τους δεν…
Κι όπως άρχισε ο νέος μαραθώνιος, φαίνεται να υπάρχει διαφορά δυναμικότητας ανάμεσα σε μεγάλους και τους λοιπούς.
Το ερώτημα είναι ποιοι από τους μικρομεσαίους και σε ποιους θα κάνουν τη ζημιά και ποιοι από τους μικρούς θα έχουν δυνάμεις μέχρι το μακρινό φινάλε.
Απ΄ εκεί και πέρα, κάθε αγωνιστική που περνά και περιλαμβάνει ντέρμπι, φέρνει το ανάλογο κοντράστ συναισθημάτων, κυρίως όταν βγάζει νικητή όπως έγινε στις πρώτες δύο στροφές.
Το θυμίζω αυτό, δίνοντας συνέχεια στο σκεπτικό πολλών, ότι δηλαδή στη φετινή περίοδο πιθανόν τίτλος και Ευρώπη να κριθούν ουσιαστικά στα ντέρμπι μεταξύ των έξι υποψηφίων για τα πέντε ευρωπαϊκά εισιτήρια.
Κανένας δεν υποτιμά την προσπάθεια που θα καταβάλουν οι λοιπές ομάδες, όμως για να είμαστε τελείως ειλικρινείς πολύ λίγοι θεωρούν ότι μπορούν να αλλάξουν τον ποδοσφαιρικό χάρτη και να φέρουν αναταράξεις στην πρώτη εξάδα.
Μακάρι να γίνουμε μάρτυρες εκπλήξεων που παρουσιάστηκαν στις προηγούμενες περιόδους, όμως δυστυχώς με βάση τα υπάρχοντα δεδομένα, κάτι τέτοιο φαντάζει κάπως απομακρυσμένο σενάριο.
Επί του παρόντος, παρακολουθούμε και την προσπάθεια όλων σχεδόν των ομάδων να περάσουν τα κριτήρια Σεπτεμβρίου και ταυτόχρονα ανοίγουμε λογαριασμό για να μετράμε τις αντικαταστάσεις προπονητών…
Ήδη, η αρχή έχει γίνει και το ερώτημα είναι πού θα φτάσει και φέτος ο αριθμός…