Η αλήθεια είναι πικρή…

Απ’ αυτήν εδώ τη στήλη, κατ’ επανάληψη και σε καιρούς έντονης κριτικής, είχαμε τοποθετηθεί για τον προπονητικο βίο και πολιτεία του Ιβάν Γιοβάνοβιτς. Ειδικά στους δύο τελευταίους Γενάρηδες όπου ο ΑΠΟΕΛ είτε δεν έκανε ουσιαστικά μετεγγραφές είτε βγήκε από το Κύπελλο είτε δεν έδειχνε να έχει την απαιτούμενη δυναμική να πετύχει τους πολύ ψηλούς του στόχους. Ούτε ο Γιοβάνοβιτς έχει ανάγκη δικηγόρων ούτε στόχος μας είναι να το παίξουμε δικαιωμένοι. Άλλωστε τα γραπτά μένουν και κρίνουν θετικά ή αρνητικά τον καθένα. Απλώς, αφορμή για το σημερινό σχόλιο, ξαναπήρα από τις εξελίξεις των τελευταίων αγωνιστικών και κυρίως μετά το διπλό των γαλαζοκίτρινων επί της Ανόρθωσης. Μέχρι και το τέλος του Γενάρη, ο Γιοβάνοβιτς σχεδόν σε κάθε αγώνα ή μετά από κάθε αγώνα, έπρεπε να υπεραμύνεται των επιλογών του το καλοκαίρι και στη συνέχεια αυτών του Γενάρη. Πολλοί είχαν την άποψη και μέσα από τον ΑΠΟΕΛ ακόμη, ότι κλείνει ο κύκλος του Ιβάν στον Αρχάγγελο και ότι πρόσφερε όσα μπορούσε. Με άλλα λόγια, ουσιαστικά ήταν υπέρμαχοι μιας αλλαγής που θα έφερνε άλλον αέρα στην ομάδα. Οι βιαστικοί και οι αγνώμονες ξέχασαν πολύ γρήγορα τα αποτελέσματα της δεύτερης θητείας του Γιοβάνοβις στον Αρχάγγελο. Τώρα το γύρισαν ξανά και φωνάζουν το γνωστό 'Ιβάν μείνε για πάντα στον ΑΠΟΕΛ...' Ούτε φόρο πληρώνουν ούτε πουθενά θα λογοδοτήσουν. Αυτό το έργο το ζήσαμε πολλές φορές και δυστυχώς τελειωμό δεν έχει. Όπως και το αντίθετο, δηλαδή η εξύψωση προπονητών και παικτών, ακόμα και παραγόντων και βεβαίως η αποκαθήλωσή τους σε σύντομο χρονικό διάστημα. Βλέπετε τι γίνεται στη φετινή Ανόρθωση. Οι αποδοκιμασίες του καλοκαιριού προς τους πάντες μετά τον πρόωρο και αναπάντεχο αποκλεισμό στην Ευρώπη, έδωσε τη θέση στις αποθεωτικές εκδηλώσεις για μήνες ολόκληρους και προς τους πάντες στο «Αντώνης Παπαδόπουλος». Πολλοί μίλησαν για αήττητο νταμπλ, για το καλύτερο με διαφορά ρόστερ που είχε ποτέ η Ανόρθωση και θεοποίησαν τον Λέβι, τον οποίο συγκρίνανε και με τον Τιμουρ… Η συνέχεια γνωστή. Όλοι πέρασαν και περνούν από κριτική και ο μέσος Ανορθωσιάτης βλέπει μια σεζόν, που στις εγχώριες τουλάχιστον διοργανώσεις ξεκίνησε με τους καλύτερους οιωνούς, να εξελίσσεται σε μιαν αποτυχημένη που δεν θα διαφέρει ουσιαστικά από την περσινή ή τις τελευταίες χρονιές. Αυτή είναι η μεγαλύτερη φετινή αντίφαση στην πορεία των βασικών μνηστήρων του τίτλου, με μεγάλη όμως διαφορά τη χρονική περίοδο που συνέβησαν ή που συμβαίνουν τα γεγονότα σε Αρχάγγελο και «Αντώνης Παπαδόπουλος». Κατά τα άλλα, ο ΑΠΟΕΛ μπαίνει από θέση ισχύος στα μπαράζ και μαζί με την Ομόνοια δείχνουν να έχουν τη μεγαλύτερη δυναμική για επίτευξη των στόχων τους. Υπό αυτή την έννοια αποκτά μεγαλύτερο ενδιαφέρον το ντέρμπι του Σαββάτου, ενώ έχει σημασία στο πώς θα παρουσιαστεί η Ανόρθωση στη μετά Λέβι εποχή. Τεράστιο ενδιαφέρον και για τη μάχη για επιβίωση, στην οποία όλοι είναι στην πρίζα και φαίνεται ότι σε βάθος χρόνου θα κριθεί και η ομάδα που θα υποβιβαστεί κι αυτή που θα παίξει στα μπαράζ για παραμονή.